Waterstof als energiedrager voor de voortstuwing van voertuigen is aan een gestage opmars bezig. Dat lijkt vreemd, omdat de Toyota Mirai of Hyundai Nexo qua prijs/prestatie verhouding niet kunnen concurreren met de louter batterij-aangedreven concurrentie. Daarnaast is de laadinfrastructuur voor batterijvoertuigen veel uitgebreider, is de prijs van een kilootje waterstof nog hoog en is de efficiency van een brandstofcel-voertuig vanwege de dubbele omzetting van energie relatief laag. Last but not least is de enorme marketingpower van Tesla niet te vergelijken met de serieuze lange termijnuitingen van bijvoorbeeld Toyota.
Waarop is dan toch, ondanks de hierboven genoemde feiten, na twintig jaar een hernieuwd geloof in waterstof gebaseerd?
Er is een groeiend geloof, dat de batterij niet voor elke vorm van vervoer dé ideale oplossing zal zijn. Daarnaast heerst er bij batterijfabrikanten de gedachte dat de levering van batterijen niet aan de toekomstige vraag kan voldoen. Wereldwijd zijn er alleen al in 2025, veertig – en in 2030, tachtig op volle toeren draaiende “gigafactories” nodig om aan de vraag te voldoen. Dat zet de delving van zeldzame aardmaterialen en onder andere lithium onder enorme druk.
Lees ook: No, diesel is not better for the environment than electric
Het zal duidelijk zijn dat dit ook nog geopolitieke consequenties met zich meedraagt omdat China op vrijwel alle gebieden al veel langer aan de weg timmert dan Europa. Daarnaast heeft Bosch zich na eerdere uitlatingen over het bouwen van gigafabrieken, teruggetrokken vanwege het hoge risico van de investeringen. En autofabrikanten maken zich nog steeds zorgen over de intrinsieke onveiligheid van de huidige lithium-ion accu’s. De solid-state accu biedt vele voordelen op de gebieden veiligheid, energie en snelle laadmogelijkheden. Maar helaas wordt de massale productie van deze accu steeds weer opnieuw uitgesteld. Nota bene Panasonic heeft het nu over 2028.
Prijsdaling
Of de brandstofcel serieus zal doorbreken is wel afhankelijk van grote investeringen; de prijsdaling die mogelijk is bij grote productie, is daarbij vergelijkbaar met de lithium-ion accu. (Lees verder onder de video)
Waterstof als energiedrager heeft grote voordelen bij voer-, vaar-, of vliegtuigen, waarbij erg veel energie meegenomen moet worden. Bij binnen- en interstedelijk transport is dat niet noodzakelijk, maar bij long-haul trucks wel degelijk. Met waterstof kan een hoge actieradius bereikt worden door louter het vergroten van de tanks, vergelijkbaar met diesel. Naast de grootschalige projecten die in de pijplijn zitten in China, Zuid-Korea en Japan wordt ook flink uitgepakt in Zwitserland. Hyundai zal daar 1600 brandstofcel vrachtauto’s leveren tot en met 2025. Dit is een serieuze zet die prijsdalingen teweeg zal brengen en een toekomstige technologische monocultuur op basis van louter batterijen kan voorkomen.
Kortom, we gaan nog interessante tijden tegemoet, wellicht vergelijkbaar met het begin van de vorige eeuw toen verschillende aandrijfvormen serieus met elkaar konden wedijveren.
In een wekelijkse column, afwisselend geschreven door Eveline van Zeeland, Maarten Steinbuch, Mary Fiers, Carlo van de Weijer, Lucien Engelen, Tessie Hartjes, Jan Wouters en Auke Hoekstra, probeert Innovation Origins uit te vinden hoe de toekomst eruit zal zien. Deze columnisten, af en toe aangevuld met gastbloggers, zijn allemaal op hun eigen manier bezig met oplossingen voor de problemen van onze tijd. Zodat Morgen Beter wordt. Hier alle eerdere afleveringen.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
