Het lichaam reist te paard, wij reizen per Amber

Terwijl de BMW i3 een bochtige bergweg opdraait, daalt de energiemeter van onze auto naar het absolute minimum. Nog maar drie kilometer tot we zonder stroom komen te staan. Waar andere elektromobilisten allang aan range anxiety zouden lijden, blijven wij de rust zelve. Waarom zouden we ons ook druk maken? Een roadtrip van Eindhoven naar Munchen in een elektroauto met een bereik van amper 200 kilometer is sowieso vragen om moeilijkheden. In Nederland, koploper in laadpalen, is zoiets geen kunst, maar in dieselland Duitsland moet je ze met een lantaarntje zoeken.

Betaalsystemen

Kijk, daar beschijnt de koplamp de twee laadpalen voor het gemeentehuis van Wiesbaden al. Wel even afwachten of deze het juiste betaalsysteem hebben voor onze New Motionpas. Want om het allemaal nog eens ingewikkelder te maken, hebben de weinige Duitse laadpalen ook nog eens een baaierd aan betaalsystemen. Van app, tot creditcard- of paypalsysteem, of zelfs helemaal gratis, het is er allemaal. Maar als onze Nederlandse smartphone de Duitse app niet wil laden, blijkt de helpdesk van energiebedrijf E.on zowaar door een mens te worden bemand, die de paal vanuit haar kantoortje honderden kilometers verderop freischaltet.

Gelukkig, ook de laadpaal in Wiesbaden doet het, waardoor we na negen uur onderweg te zijn geweest halverwege de route een hotel kunnen gaan zoeken. Als nieuwkomers in de wereld van het elektrisch rijden, hebben we besloten het tijdens deze eerste rit rustig aan te doen.

Macho-manoeuvres

De BMW van Amber, de hippe carsharing startup waarbij we de auto mochten lenen, blijkt van alle gemakken voorzien. Van adaptive cruise control die tijdens filerijden automatisch remt en optrekt, tot lane assistance, komt de auto in de buurt van autonoom rijden. Hoewel met 400x158x178 centimeter zeer compact, voelt de i3 als een volwassen BMW en voor het stoplicht rijd je elke conventioneel aangedreven auto eruit.

Wel oppassen want, hoe verleidelijk ook, dergelijke macho-manoeuvres vreten stroom, en we willen niet al te vaak laden. Het half uurtje opladen zelf mag dan een verstandige onderbreking tijdens zo’n lange autorit of die derde Bockwurst mit Brötchen bij de Raststätte dat ook is, valt te betwijfelen. Tijdens het laden komen we langs plekken die we als toerist in Duitsland niet zo snel zouden bezoeken, zoals het met fout neon verlichte ‘hotel’ op een industrieterrein in Neurenberg of Henry’s Sandbar (met echt zand!) in Kerpen.

Onthaastend rijden

Hoe vaak je moet laden, hangt in sterke mate af van je rijstijl. Vol ‘gas’ met de airco aan, kan de batterij op de Autobahn al binnen 100 kilometer leeg zijn. Sluit je, met 90 kilometer per uur, aan in het konvooi vrachtwagens op de rechterbaan, dan kan die afstand zomaar verdubbelen. Binnenkort komen bij Amber trouwens ook de i3’s met Extended Range van 300 kilometer beschikbaar, zo hebben we ons laten vertellen, waardoor München binnen tweeëneenhalf keer laden te bereiken is.

Maar dan is het wel weer een beetje gedaan met de romantiek van het onthaastend rijden, zoals een ritje per i3 gaandeweg zijn gaan ervaren. Over een jaar of twintig kunnen we aan onze kleinkinderen vertellen dat wij erbij waren, bij dat prille begin van het elektrisch rijden door Duitsland. Het lichaam rijdt te paard, de geest rijdt te voet, en wij reden per Amber.