Het binnenstedelijk transport is verre van optimaal. Er zijn veel congestieverliezen waar niet veel aan te doen is, behalve het bouwen van meer infrastructuur. Het laatste is niet gewenst omdat problemen zoals luchtvervuiling, lawaainiveau en gevoelsmatige verkeersonveiligheid verder toenemen. De straten van onze binnensteden zijn te smal om grote stromen auto’s te verwerken. Geparkeerde auto’s verstoppen de verkeersaders nog meer. Alleen via het fundamenteel hérdenken van het stedelijk transportprobleem is deze problematiek goed aan te pakken. Aldus Geurt Hupkes in 1970 die dit in zijn boek beschreef, getiteld Transport in de toekomst.
‘Elementen van deze oplossing zijn met de telefoon oproepbare minibussen, genaamd telefoonbussen die aan huis komen of stoppen bij speciale haltes. Tevens komt er individueel openbaar vervoer dat zonder chauffeur op vaste banen rijdt met 80 tot 110 km/u.
Automatische stadsauto’s
Men kiest bij het instappen via een druk op de knop het bestemmingsstation en arriveert op de plek van bestemming zonder overstappen. Daarnaast komen er openbare automatische stadsauto’s die vrij voor iedereen te gebruiken zijn tegen lage kosten. In de stad rijdt de “bestuurder” zelf en buiten de stad rijdt de auto geheel automatisch. Bovengenoemde systemen kunnen over 16 jaar gerealiseerd zijn’.
‘Om de groei van het verkeer aan te kunnen met de huidige infrastructuur is in Detroit door de Teletrans Corporation een systeem voorgesteld waarin mini-auto’s door een hooggelegen doorzichtige koker kunnen rijden. Op een buurtstation van Teletrans stap je als abonnementhouder in een klaarstaande auto die vervolgens geheel automatisch naar de gekozen bestemming rijdt. Het invoegen gebeurt met elektronische snelheidssynchronisatie.
Bij een onderlinge afstand van 3 meter en bij een snelheid van 100 km/u kunnen er 12.000 auto’s per uur verwerkt worden’. Een spectaculaire technologie die Hupkes beschrijft, is snelvervoer op luchtkussens. ‘In
Cambridge bouwt de National Research Development Inc. een 5 kilometer lange proefbaan om de “tracked hovercraft” in de praktijk te testen. Op een langere baan moet later 800 km/u mogelijk zijn’. En met deze snelheid zijn we weer in het heden aanbeland gezien de grote plannen met de hyperloop; de vacuümtrein wordt volgens plan met een snelheid van 1100 km/u afgeschoten. Om het in perspectief te plaatsen: Buffalo Bill bereikte met zijn Colt 45, 1080 km/u met 13 gram patronen.
Over deze column
In een wekelijkse column, afwisselend geschreven door Buster Franken, Eveline van Zeeland, Jan Wouters, Katleen Gabriels, Bert Overlack, Mary Fiers, Tessie Hartjes en Hans Helsloot probeert Innovation Origins te achterhalen hoe de toekomst eruit zal zien. Deze columnisten, soms aangevuld met gastbloggers, werken allemaal op hun eigen manier aan oplossingen voor de problemen van deze tijd. Morgen zal het dus goed zijn. Hier zijn alle voorgaande afleveringen.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
