Van verouderd kassasysteem naar gepersonaliseerde butler met Mr. Winston

Veel kassasystemen in de horeca zijn verouderd en complex. Koen Lavrijssen besloot dat het makkelijker kon en Mr. Winston was geboren: een kassasysteem met de persoonlijkheid van een butler.

Wat is Mr. Winston?

“In eerste instantie een kassasysteem. Dat kun je flauw interpreteren als ‘iets dat de rekeningen bijhoudt’, maar in een horecazaak hoort het meer te zijn. Namelijk een systeem dat de wensen van consumenten doorgeeft. Het achterliggende idee van ons product, is dat het een ‘klassieke butler’ is. Winston ondersteunt de gastheer op een persoonlijke manier. Het is een verzameling van digitale oplossingen, ontworpen om werkzaamheden van het personeel zo makkelijk mogelijk te maken.”

Ook interessant: Met AI verspilling van voedsel in de horeca tegengaan

Wat zijn voorbeelden van oplossingen?

“Mr. Winston geeft het personeel tips en herinnert ze aan bepaalde zaken, net als een butler. Als er iemand lang niet aan een tafel is geweest, krijgt de bediening een melding. Zo vergeten ze dat ene tafeltje om het hoekje niet. Verder is er de mogelijkheid om Mr. Winston aanbevelingen te laten doen. Bijvoorbeeld wanneer er iemand een speciaalbiertje besteld. Dan ziet het personeel: ‘deze mensen komen borrelen, misschien lusten ze er nacho’s of bitterballen bij’. Hierdoor hoeven ze geen rekening te houden met dat soort simpele, maar belangrijke, vragen, en kunnen ze zich focussen op de ervaring van de klant.” 

Hoe is het idee van jullie kassasysteem ontstaan?

“Andere horecasystemen werken vanuit de registratie-mindset: informatie van het personeel naar de manager sturen. Ze zijn niet ingericht om te ondersteunen bij onderlinge communicatie. Soms tik je een tafelnummer in. Daar zie je wat er op die tafel staat, maar je hebt geen enkel overzicht van de andere tafels. En als je een bestelling plaatst, moet dat op een vreemde en omslachtige manier. Ik werkte zelf in de horeca. Wanneer ik mensen inwerkte, was ik een half uur kwijt aan het systeem en werden er alsnog fouten gemaakt. Terwijl het in principe niet moeilijk hoeft te zijn. Er is een lijst waarop staat wat de klant kan bestellen, en vervolgens een lijst van de bestelde producten. Die komen op het bonnetje. Dat werd echter op zo’n manier vormgegeven, dat het alsnog ingewikkeld was. 

De chef en horecamanager stoeiden erg met het verouderde kassasysteem. Toen grapten ze: ‘Koen, jij kan programmeren, kan jij geen systeem maken?’. Is goed, dacht ik. Na een paar maanden prototypes maken, ontwikkelde ik het gedurende twee jaar verder tot een eerste versie met jongens van mijn opleiding.

Wat waren uitdagingen?

“De horecamarkt is complex. Er zijn een beperkt aantal softwareleveranciers. Wel zijn er veel dealerships die de software doorverkopen. In het begin deden we alles zelf: we ontwikkelden het product, maar ook de techniek erachter. Daarnaast deden we de marketing, de sales, de implementatie en de support. En dat met een team van twee tot drie mensen. We besloten een gedeelte buiten het bedrijf te trekken. Momenteel zijn we in gesprek met potentiële dealers. Zij kunnen de software bij ons inkopen en dat combineren met hun hardware en diensten.

Ook hadden we eerder door kunnen pakken. We gingen snel van de tien naar honderd locaties, maar konden die groei niet vasthouden. Als we onze eerste financiering anders hadden gebruikt, konden we sneller neerzetten wat we nu hebben. Het bedrijf is gezond gegroeid en staat er goed voor, maar we hadden verder kunnen zijn.”