Het sultanaat Oman is rijk worden door de aardolie. Van die olie willen we nu met z’n allen graag af. Want door fossiele brandstoffen kampen we nu met een wereldwijd CO2-probleem. Dat zelfde Oman zou echter wel eens het centrum kunnen worden van de oplossing van dat probleem. Daar bevindt zich namelijk ‘s werelds grootste concentratie van het mineraal olivijn. En dat heeft de prettige eigenschap dat het CO2 aan zich bindt. Per 1.000 kilo olivijn kan 600 kilo CO2 worden vastgelegd en uit onze atmosfeer worden verwijderd.
Zie ook: Probleem wordt grondstof
Olivijn komt veelvuldig voor op aarde. De grote voorraden liggen alleen niet echt direct voor het grijpen. Olivijn is opgesloten in het het peridotietgesteente dat zich zes kilometer onder het aardoppervlak bevindt. Allerlei tectonische krachten zorgen ervoor dat het op verschillende plekken naar de oppervlakte komt.
Op grote schaal CO2 afvangen
De wetenschap dat olivijn zo goed CO2 kan binden, is niet nieuw. Het mineraal wordt nu al aangeprezen als groen opvulzand voor kunstgrasvelden, bestratingen en dergelijke. Onderzoeker Kristoffer Szilas uit Denemarken wil hij technieken ontwikkelen waarmee op zeer grote schaal CO2 kan worden afgevangen. De voorraad olivijn in Oman is volgens hem groot genoeg om een kwart van de totale hoeveelheid koolstofdioxide in de atmosfeer van de aarde te binden.
“Zodra tektonische processen het olivijn van onder het aardoppervlak opdrijven, wordt het mineraal onstabiel en reageert het met wind en weer. Eenmaal blootgesteld, absorbeert het olivijn atmosferische CO2 en wordt het door mineralisatie omgezet in een mineraal dat magnesiet wordt genoemd. Zo wordt de CO2 in het nieuwe mineraal vastgelegd in plaats van als gas in de atmosfeer te blijven”, legt Szilas uit, die onderzoek doet aan de Universiteit van Kopenhagen,
Om op grote schaal CO2 te kunnen binden, denkt Szilas aan een methodiek waarbij het broeikasgas wordt opgelost in water. Dat wil hij dan vervolgens in peridotietrijke bergen pompen. Daar kan de olivijn dan reageren met de CO2, waardoor het zou mineraliseren en vervolgens gedeeltelijk zou worden opgeslagen in het ondergrondse gesteente.
Integreren in normale procedures
“Hypothetisch gezien stelt dit mineraal ons in staat om de klimaatcrisis op te lossen. De vraag is of het proces kan worden opgeschaald en of de reactie snel genoeg zou zijn. Dit is wat ik probeer uit te zoeken met mijn onderzoeksproject”, zegt Szilas.
Hij benadrukt dat het onderzoeksteam het natuurlijke CO2-opslagproces van olivijn op een snelle en efficiënte manier moet repliceren. Bovendien moet de methode worden getest in industrieën die broeikasgassen uitstoten.
“Ik hoop dat ik in een later stadium van het project samen met grote industriële partners het effect van het mineraal kan testen en het mechanisme kan integreren in hun normale procedures. Als je bijvoorbeeld een manier zou ontwikkelen om de uitstoot van bijvoorbeeld elektriciteitscentrales direct te laten reageren met olivijn, kan de CO2 direct worden afgevangen.
Lees via deze link ook andere IO-artikelen over innovatieve oplossingen voor het CO2-probleem.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
