3D-bioprinten biedt clinici nieuwe inzichten rondom de behandeling van darmkanker

De Universiteit van Bristol schakelt de 3D-bioprinttechnologie in om kankertumoren te repliceren. Het door de Universiteit van Bristol project geeft clinici inzichten om deze geprinte modellen te behandelen met chemotherapiemedicijnen om te begrijpen waarom sommige therapieen bij individuele patiënten niet aanslaan, aldus de Universiteit van Bristol in een persbericht.

In dit onderzoek ontwikkelden onderzoekers een nieuw 3D-bioprintplatform. De 3-d-modellen worden gemaakt van een mengsel van bio-inkten en darmkankercellen. Professor Adam Perriman legt het belang van de technologie uit: “Klinisch voorspellende modellen waarmee clinici kunnen identificeren hoe goed tumoren reageren op geneesmiddelen voordat ze aan patiënten worden toegediend, is nog steeds een onvervulde behoefte. Tweedimensionale (2D) celmonolaagcultuur blijft de standaard voor het modelleren van de effectiviteit en veiligheid van geneesmiddelen.”

Grote impact

Om te onderzoeken hoe de tumoren op medicijnen zouden kunnen reageren, werden dosis-responsprofielen gegenereerd van de modellen die afzonderlijk waren behandeld met chemotherapiemedicijnen oxaliplatine (OX), fluorouracil (5FU) en radiotherapie. Zo konden ze aantonen dat oxaliplatine significant minder effectief was tegen tumoren dan in de huidige 2D-monolaagcultuurstructuren, in vergelijking met fluorouracil.

“We verwachten dat deze nieuwe platformtechnologie een aanzienlijke impact kan hebben op de modellering van menselijke ziekten voor de evaluatie van de respons op oncologische geneesmiddelen in 3D. Dit is een grote stap in de richting van gepersonaliseerde geneeskunde en helpt te begrijpen waarom bepaalde patiënten op chemotherapie reageren”, aldus Perriman.