Op de middelbare school had ik een leraar Engels die aan het begin van het jaar de opdracht gaf om een compleet boekwerk met vervoegingen van werkwoorden uit je hoofd te leren. De datum van de toets stond ook al vast: vlak voor hij de laatste rapportcijfers zou gaan berekenen. Hopeloze opdracht voor een stelletje pubers, die -zo weten we helaas pas sinds kort- met hun onvolgroeide brein daar nog helemaal niet mee kunnen omgaan. Een week vooruit plannen levert heel wat jongeren al problemen op.
🧑🏫 Toch bleef die toets wel degelijk ergens door je hoofd spelen. En naarmate de bewuste datum naderde, hoorde je steeds nadrukkelijker dat stemmetje, dat het onderhand tijd werd dat boek eens open te slaan. Wat je toch niet deed, omdat er net wat belangrijkers te doen was. Zoals je huiswerk maken voor maandag; wat je dan ook weer uitstelde.
⛈️ Dat nare gevoel van niet gemaakt huiswerk en een naderende zware repetitie bekruipt mij de laatste weken opnieuw. We moeten energie besparen, anders zitten we straks in de problemen. Maar ik zie niets van die urgentie in de samenleving. Waar blijven de voorlichtende foldertjes?
🚣 Ik heb op tv nog geen enkel rijksoverheidsspotje gezien waarin kleumende Nederlanders zich vertwijfeld afvragen waarom ze de voorgaande zomer zo zorgeloos energie verspilden met hun brommende airco’s. Geen enkel filmpje waarin Hollanders over eindeloze meren peddelen, omdat dankzij de niet aflatende hoeveelheid CO2 die we met elkaar uitstootten, de ijskappen versneld deden afsmelten. Is er dan helemaal niemand die ons waarschuwt voor het te laat is?
🚗 Ik kon me daarom helemaal vinden in de column van Maarten van Andel, die stelt dat we weer op de pof leven en racen. Hij bepleit stevige maatregelen omdat autoverkeer Europa-breed eens te beteugelen. Want er moet nu toch eens echt wat gebeuren.
🧑🌾 Een start-up als reNature, zo vertelt collega Andreia da Silva, probeert op kleine schaal al zijn steentje bij te dragen. Bijvoorbeeld door boeren over de hele wereld weer te leren op een regeneratieve manier landbouw te bedrijven. Ze geeft het voorbeeld van een boer in. Indonesië, die van plan was zijn grond aan een tinmijn voor ertswinning te verlopen, Dankzij reNature, kon hij echter zijn grond regenereren en heeft hij een inkomen uit wat zijn akkers nu opbrengen.
🔥 Onze onvolprezen correspondent in Duitsland, Maurits Kuypers, is opnieuw op de trein gestapt. Hij vertelt hoe in Mülheim de CO2 die een staalfabriek uitstoot, weer wordt omgezet in methanol, dat als brandstof kan worden gebruikt. Zo komen we er wel. Maar dat laat onverlet, dat ook wij onze eigen acties moeten nemen. Voordat het te laat is.
Ik wens je een energieke werkweek.
Arnoud Cornelissen
Chefredacteur Innovation Origins
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
