©Pixabay
Author profile picture

Mooie quote, vorige week in het NOS Journaal over de Hongaarse premier Viktor Orbán: ‘Hij was een communist, een kapitalist, een nationalist en een liberaal. Het enige dat altijd stabiel was, was zijn corruptie’.

Het was toevallig eens een positief onderwerp over Hongarije, dat onder leiding van de reactionaire regeringsleider de afgelopen jaren nog net niet uit de Europese Unie werd gezet. Positief omdat de Hongaren Oekraïense vluchtelingen met open armen ontvangen.

Ook Polen laat zich dezer dagen van zijn meest gastvrije kant zien, waarmee de agressie van Poetin zowaar een onverwacht bijeffect lijkt te krijgen: onder druk van een gemeenschappelijke vijand komt een verdeeld Europa dichter bij elkaar. Mogelijk zouden ook eerdere twistpunten daardoor kunnen verdwijnen. Of, althans, minder belangrijk kunnen lijken. Want wie gaat er nu moeilijk doen over een niet helemaal lekker functionerende rechtsstaat als de mensenrechten even verderop met de kracht van een kruisraket aan gort wordt geschoten?

Afgelopen week bezocht collega Zsuzsi Palotas in het kader van onze serie Decarbonizing Europe haar geboorteland voor twee uitstekende verhalen over de pogingen die Hongarije doet klimaatneutraal te worden. Hongarije heeft de miljarden uit het coronaherstfonds nog niet ontvangen en de vraag is of het zo snel komt, omdat er wat problemen zijn rond die eerder genoemde corruptie. Daarover meer in dit eerdere verhaal van Erzsó Alföldy.

Wat Palotas echter ook laat zien is de bittere armoede in Hongarije, waar energiebesparing hand in hand gaat met sociale verbeteringsprojecten. Verhalen die mij – en wellicht ook jullie straks – de ogen openden. Nu maar afwachten of de kiezer Orbán bij de verkiezingen van volgende maand de zak geeft, waarna echte Europese toenadering mogelijk wordt.

🐜 Met onze zoon heb ik de afgelopen dagen de graphic novel van Homo Deus van Yuval Noah Harari gelezen. Eén van de zaken die mij trof was dat homo sapiens helemaal niet intelligenter was dan de Neanderthaler. Waardoor wij het overleefden en niet zij, heeft er vooral mee te maken dat wij beter waren in samenwerken. Harari vergelijkt ons daarin met mieren die, zoals bekend, samen bergen kunnen verzetten.

🤖 Nu laat onze start-up of the day Apeiron robots samenwerken als mieren, dus wie weet is ook ons kostje nu wel snel gekocht. Ik klamp me dan maar vast aan Linda Bak die ooit schreef dat we niet bang hoeven te zijn dat robots aan de macht komen. Zo lang we ze maar goed opvoeden.

🏭 Als ik verhalen lees over de Fabriek van de toekomst, zoals gisteren door Milan Lenters, moet ik onwillekeurig denken aan het Huis van de toekomst dat ooit in Rosmalen werd gebouwd in opdracht van Chriet Titulaer. Veel van de innovaties die Titulaer in de jaren 80 voorspelde zijn allang werkelijkheid geworden, zoals de beeldtelefoon, de interactieve televisie en de automatische stofzuiger.

In de toekomstfabriek draait alles natuurlijk Industrie 4.0, waar robots een belangrijke rol spelen. Uiteraard worden die nog wel door mensen aangestuurd. ‘Twintigers die niet van hun mobiel af te houden zijn. Klassiek informatie invoeren – op een toetsenbord – vinden ze niets. Ze praten allemaal tegen hun apparaten.’
De fabriek is trouwens toegankelijk voor bezichtigingen!