Laminaatverpakkingen bestaan uit kunststof folies, die uit verschillende laagjes met meerdere materialen zijn opgebouwd, zoals aluminium. Het nadeel is dat de verschillende materiaallagen moeilijk van elkaar zijn te scheiden. Verpakkingen zijn zo nauwelijks te recyclen.
Polyelektrolyten
Om daar wat tegen te doen heeft een Nederlands consortium van kennisinstellingen en chemische ondernemingen onderzoek gedaan naar een alternatief. De eerste resultaten zijn bemoedigend.
Jiaying Li, doctoraalstudent aan de Universiteit Twente, richtte zich binnen het consortium op polyelektrolyten, een type polymeer dat in water oplosbaar is. Deze polyelektrolyten worden al in de coatingindustrie toegepast, maar de ‘layer-by-layer-methode’ die nodig is om polyelektrolytcoatings te maken, is tijdrovend en niet duurzaam.
Zuurstofbarrière
De oplossing waar binnen het consortium nu aan wordt gewerkt, maakt gebruik van een mengsel van positief en negatief geladen mengsels die door de tegengestelde lading aan elkaar plakken. Aan dit mengsel wordt een base toegevoegd die ervoor zorgt dat het polymeermengsel tijdens productie vloeibaar en homogeen blijft. Tijdens het drogen verdampt de base en plakken de polymeren aan elkaar, waardoor ze een stevige zuurstofbarrière vormen.
Opgedampte binnenverpakkingen
Als de oplossing in de praktijk werkt, is dat een energiezuinig en vermoedelijk eenvoudiger recyclebaar alternatief. Dat is goed nieuws voor de verpakkingsbranche. Al vijf jaar geleden heeft de Nederlandse regering de wens uitgesproken dat plastic verpakkingen met zogeheten ‘opgedampt’ laagje aluminium van de markt moeten om milieuschade te verminderen. Er stond geen datum voor het verbod.
Jasper van der Gucht, hoogleraar Fysische chemie en Zachte Materie van Wageningen University & Research, zegt in een persbericht dat de ontdekking een belangrijke stap is op weg naar een duurzamer voedselverpakking. “De gasbarrière-eigenschappen van deze op polymeren gebaseerde coatings zijn minimaal gelijkwaardig aan die van voedselverpakkingen met opgedampt aluminium. Bovendien is de potentiële milieuwinst groot, omdat polymeerverpakking potentieel veel beter te recyclen is.”
Consortium
Het onderzoek is onderdeel van het Advanced Research Center Chemical Building Blocks Consortium, een samenwerkingsverband waarin verschillende chemiebedrijven en kennisinstellingen sinds 2016 werken aan innovatieve chemische processen en materialen. In dit specifieke onderzoek werkten Wageningen University & Research, Universiteit Twente, BASF en AkzoNobel samen.
Lees ook over een ander project van dit consortium van ‘chemische’ partners
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
