Wie mij af en toe ziet zitten zal opmerken dat ik vaak als een Indiër met m’n hoofd aan het schudden ben en constant aan m’n gezicht of nek aan het plukken ben. Daarmee probeer ik kleine spiertjes en bijvoorbeeld m’n kaken en nek los te maken omdat deze vaak pijnlijk en gespannen zijn.
Nou is het zo dat dit kan komen door stress (ik had een makkelijkere werkomgeving kunnen kiezen bijvoorbeeld) maar toen ik afgelopen vakantie voor de derde dag op een rij naar de pijnstillers greep was ik er weer even klaar mee. In de afgelopen jaren heb ik allerlei verschillende dingen geprobeerd en de laatste aanwinsten zijn een bitje tegen het bijten (die ik ook regelmatig ‘s nachts verlies dus hier valt nog wat te verbeteren) en onlangs heb ik de Upright Go besteld. Een apparaatje dat je op rug plakt en begint te trillen als je niet rechtop zit. Hiermee kun je dus jezelf trainen om rechtop te blijven zitten of staan. Deze heb ik nog niet lang genoeg gebruikt om te kunnen beoordelen of het werkt maar de reviews laten zien dat het zou kunnen helpen.
Rugpijn als verdienmodel: miljoenen patiënten doelwit op social media. Lees dit artikel bij de NOS.
Naast deze thuishulpmiddelen besloot ik om naar inmiddels de vijfde fysiotherapeut te gaan. Na een opsomming van veel verschillende vage klachten was tot mijn verbazing een van de eerste vragen die hij stelde of ik allergisch was voor gluten of lactose. Een dergelijke allergie kan namelijk je darmen prikkelen en daarmee een afweerreactie in gang zetten die ervoor zorgt dat je spieren zich gaan samenspannen. Zoals je bij de griep ook spierpijn krijgt dus.
Andere insteek
Daar had ik nog nooit over nagedacht. De chiropractor vertelde wel eens dat als je darmen bekneld zijn, ze minder goed hun werk kunnen doen waardoor je darmklachten kan krijgen als je bijvoorbeeld niet goed rechtop staat. Maar dit was een andere insteek. Dit zou kunnen betekenen dat ik door m’n voedselpatroon aan te passen m’n nek en rugklachten zou kunnen oplossen.
Dat sloot aan bij het boek dat ik de week ervoor gekocht had bij Micropia in Amsterdam. “De mooie voedselmachine – de charme van je darmen” van Gilulia Enders gaat over de relatie tussen onze hersenen en darmen, waar steeds meer over bekend wordt. De darmen bevatten ook hersencellen die communiceren met onze hersenen, hierdoor wordt het ook het tweede brein genoemd. Dat depressiviteit kon leiden tot darmklachten wisten we al maar steeds meer onderzoek toont aan dat het tegenovergestelde ook waar kan zijn: een onevenwichtige samenstelling van je darmflora kan depressieve klachten geven. Ook wordt er een verband gezien tussen autisme en een darmflora die uit balans is. Dat betekent dat in plaats van gedragstherapie de behandeling zich meer moet richten op het herstellen van deze balans, een totaal andere insteek. Fascinerend hoe alles verbonden is.
Wc-score
Tijdens mijn studie Innovatiewetenschappen aan de TU/e stelde ik me altijd al voor dat we in de toekomst elke morgen voedingsadvies zouden ontvangen van een intelligente wc. Enthousiast werd ik dan ook toen een eerste versie afgelopen maand op Lowlands verscheen. Nu nog even koppelen met de Picnic-app en je krijgt automatisch het juiste voedsel op je keukentafel bezorgd. Gaan we dan straks collectief onze wc-scores online posten om te laten zien dat we écht gezond eten in plaats van alleen maar foto’s maken van gezond eten?
Over deze column:
In een wekelijkse column, afwisselend geschreven door Mary Fiers, Peter de Kock, Eveline van Zeeland, Lucien Engelen, Tessie Hartjes, Jan Wouters, Katleen Gabriels en Auke Hoekstra, probeert Innovation Origins uit te vinden hoe de toekomst eruit zal zien. Deze columnisten, af en toe aangevuld met gastbloggers, zijn allemaal op hun eigen manier bezig met oplossingen voor de problemen van onze tijd. Zodat Morgen Beter wordt. Hier alle eerdere afleveringen.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
