In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. Innovation Origins bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.
Naam: Kim MacDougall
Land van herkomst: Canada
Werk: kunstenaar
Op een wat donkere maandagochtend ontmoeten we Kim bij restaurant Brownies & Downies. Dit restaurant is een unieke plek waar mensen met een verstandelijke beperking en mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een kans krijgen om werkervaring op te doen. “Ik wilde hier afspreken omdat ik dit concept echt leuk vind,” zegt Kim. “Ik ga niet vaak naar het centrum van de stad, behalve recentelijk wat meer, met de kerst in aantocht.” Wanneer Kim over Kerstmis praat, begint ze te stralen. “Ik houd er echt van. Ik wil het over de top vieren, met veel versieringen en geschenken,” vertelt ze met een brede glimlach. “Helaas is het in deze tijd van het jaar moeilijk om naar Canada te gaan, met de winters in Canada en alle sneeuwstormen. Ik wil de feestdagen niet op een luchthaven doorbrengen!”
Waar in de meeste interviews met internationals, logischerwijs, de international vertelt over zijn of haar leven, krijgen wij in het gesprek met Kim ook een aantal vragen. Ze is oprecht geïnteresseerd in ons werk en leven in Eindhoven. Natuurlijk willen we ook veel weten over Kim zelf. “Ik ben getrouwd met een Nederlander. Jaren geleden werkten we voor hetzelfde bedrijf, hij in Amerika en ik in Canada. We vonden elkaar leuk, maar nog niet op een romantische manier. Hij verhuisde naar het Verenigd Koninkrijk en we hebben elkaar drie jaar niet gezien. We ontmoetten elkaar opnieuw en werden verliefd. Na een tijdje kwamen we erachter dat we niet allebei van onze carrières voorrang konden geven met telkens veranderende werklocaties. Mijn man moest verschillende keren verhuizen voor zijn baan en ik besloot dat ik bij hem wilde zijn en hem te volgen. Dat had niet kunnen werken wanneer ik een eigen carrière had gehad. Zeker niet tegen de tijd dat onze zoon werd geboren.”
(Tekst gaat verder na de foto)
Kim geeft ons wat inzicht in hoe het is om als gezin vaak te verhuizen: “Elke keer dat je naar een nieuwe plek verhuist, moet je nieuwe vrienden maken. Als je in een nieuwe stad woont, heb je geen vrienden of familie om je te helpen. Dit heeft ook invloed op carrièremogelijkheden: wanneer je bijvoorbeeld tot laat moet werken en je kind niet van school kunt halen, kun je geen familie of vrienden bellen om je te helpen. Ik ben blij dat ik er elke dag kan zijn voor onze zoon. Vooral toen hij klein was, vond ik het heel belangrijk om er voor hem te zijn, om dat als een constante te hebben. Nu wordt hij onafhankelijker, maar ik ben in de buurt als hij me nodig heeft. Op elke locatie waar we wonen, gaat hij de internationale school, ook hier in Eindhoven. De internationale school is ook een constante voor hem, met een consistent curriculum. In het Engels zeggen ze ‘It takes a village to raise a child’, maar in onze situatie blijft the village veranderen. Het maakt kinderen zoals mijn zoon veerkrachtiger, maar ik weet dat veel verhuizen ook consequenties heeft in de toekomst. De positieve kant is de interactie met verschillende culturen en de wereld is niet intimiderend voor hem. Aan de andere kant heb ik gelezen dat ze later in hun leven problemen kunnen hebben met relaties omdat ze willen vertrekken wanneer het moeilijk wordt.”
Als we over Eindhoven praten, is Kim heel positief. “In het begin was het moeilijk om verliefd te worden op deze stad. We woonden eerder in Maastricht met zijn historische centrum en de Maas. Eindhoven heeft niet echt de typische Nederlandse historische huizen, maar ik vind het hier toch leuk. Er gebeurt veel. Ik mis hier wel water, zoals grachten of zoiets. Wat ik niet leuk vind, is het verkeer in Nederland. Vanwege de files is het vervelend om ergens te komen. Het is echt veel drukker op de Eindhovense wegen dan toen we vier jaar geleden kwamen. Om het in perspectief te plaatsen echter, wanneer ik het vergelijk met andere steden waar ik heb gewoond, valt het nog mee. Het verkeer stroomt door vanwege de regels; ik kom uit Canada, waar we proberen beleefd te zijn en mensen voor laten gaan, daarom kostte het tijd om te wennen aan het altijd nemen van voorrang wanneer ik het heb.”
Kim is een getalenteerde schilder en laat ons wat van haar werk zien op haar telefoon. We zien gedetailleerde schilderijen, met levendige kleuren en portretten met een ziel. “Tegenwoordig werk ik veel in opdracht, zoals portretten van mensen en ook huisdieren. Ik geniet echt van het maken van iets moois. De blije reacties van mijn klanten betekenen veel voor mij. Onze eigen hond heb ik ook geschilderd. Een van de leuke dingen aan in Nederland wonen is dat honden, in tegenstelling tot Canada, hier overal welkom zijn en dat ik mijn hond dus overal mee naar toe kan nemen.”
Fotografie: Diewke van den Heuvel
Lees hier meer verhalen van internationals in deze serie.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
