In een wekelijkse column, afwisselend geschreven door Maarten Steinbuch, Carlo van de Weijer, Lucien Engelen en Tessie Hartjes, probeert E52 uit te vinden hoe de toekomst eruit zal zien. De vier columnisten, aangevuld met gastbloggers, zijn allemaal op hun eigen manier bezig met technologieën die oplossingen voor de problemen van onze tijd kunnen leveren. Deze zondag is Lucien Engelen aan de beurt.
Hier alle afleveringen van [MORGEN BETER]
In november publiceerde de (onafhankelijke) gezondheidszorgorganisatie Nuffield Trust een rapport over de digitalisering van de primaire zorg via de ‘digitale patiënt’.
Uit het rapport blijkt dat dit soort patiëntgerichte technologie al begint aan te tonen dat de zorg voor patiënten kan verbeteren en de druk op de verstrekte gezondheidsdienst kan verminderen – met name voor mensen met langdurige aandoeningen zoals diabetes of COPD. Echter, deze snel evoluerende markt kent ook risico’s. Veel apps, tools en apparaten zijn niet officieel geëvalueerd of gevalideerd, waardoor hun effectiviteit onbekend is. In sommige gevallen kan technologie de vraag naar diensten juist vergroten, zorgverleners vervreemden en de manier waarop patiënten toegang krijgen tot zorg verstoren.
Bovendien waarschuwt het rapport dat beleidsmakers en politici er niet op moeten rekenen dat deze “zelfverzorgende technologie” op korte termijn al aanzienlijke besparingen zal opleveren.
Het rapport presenteert ook een reeks lessen en aanbevelingen aan zorgprofessionals, en beleidsmakers over hoe het technisch potentieel optimaal kan worden benut en hoe de valkuilen vermeden kunnen worden.
Het rapport onderzocht de impact van zeven soorten digitale diensten aangeboden door de National Health Service:
1 Draagbare en bewakings technologie
2 Online triage tools
3 Online bronnen van gezondheidsinformatie en advies, gerichte interventies en peer support
4 Online afspraak boeking en andere transactiediensten
5 Extern overleg
6 Online toegang tot records en zorgplannen
7 Apps
De eerste auteur Sophie Castle-Clark zegt daarover:
“Maar deze technologie kan ook een tweesnijdend zwaard zijn; er is nog veel wat we niet weten. Zonder regelgeving en een zorgvuldige blik op het bewijs – niet alles is dwingend – kunnen deze digitale gereedschappen de kwaliteit van de zorg in gevaar brengen en de manier waarop de zorg wordt geleverd verstoren.”
Het is een uitgebreid rapport dat de weg wijst die we ook in het Radboud University Medical Center in Nijmegen hebben gekozen via ons REshape Center: een techno-optimistische aanpak met een sceptische visie op de wetenschappelijke validatie van de ontwikkelingen. Dus dat zou ons tot “techno-realisten” maken 😉
Ik zou graag uw suggesties hieronder willen lezen!
Hier nog een paar andere ‘glazen half vol of half leeg’-blogs die ik schreef:
1 De kracht van de Menselijke aanraking. Over het evenwicht tussen technologie en ‘daar zijn’
2 Klimaatontkenning in de gezondheidszorg. Over de ontkenning en verwaarlozing van de stijgende digitale leeftijd in de gezondheidszorg.
3 Altijd overal internet vanuit de ruimte. Over hoe gratis internet vanuit de ruimte de toegang tot internet overal op de wereld mogelijk maakt.
.
