Bestuurders die ongeduldig met hun vingers op het stuur tikken omdat het verkeer muurvast staat. Eén ding is zeker, het huidige stadsverkeer in veel grote steden laat te wensen over. Dus rijst de vraag: waarom zouden we niet naar de lucht kijken voor oplossingen? In deze column stappen we in een wereld waarin we vaarwel zeggen tegen autorijden. Een wereld waarin vliegverkeer de toekomst is, en waarin de onfraaie, grijze lappen asfalt plaatsmaken voor natuur.
Maandagochtend, 06:30 uur. Ik gooi de autodeur dicht en start de motor. Ik heb vreselijke haast. Waarom ben ik altijd laat? Ik heb een lange rit voor de boeg van Groningen naar Hilversum. Het is mijn eerste stagedag bij een groot nieuwsmedium. Er is absoluut geen ruimte voor vertraging vandaag. Dus geef ik gas, al schiet het niet op. Het wemelt van de auto’s op de snelweg.
Halverwege mijn reis word ik overvallen door moeheid. Het kost me moeite om me goed te kunnen focussen op de weg. Ik grijp naar mijn koffiebeker, let één seconde niet op, en zie plots dat de rode auto voor me wel heel dichtbij is. Dit gaat fout. Remmen! Nog net op tijd breng ik mijn auto tot stilstand. Mijn handen trillen. Dat had heel anders kunnen aflopen.
Alsof deze stressvolle ervaring niet genoeg was, moet ik vervolgens nog drie kwartier lang filerijden. Ik kom in dit tempo zeker te laat en baal als een stekker. Autorijden is vreselijk onveilig en inefficiënt, bedenk ik me terwijl ik stapvoets vooruit hobbel in mijn wagen. Ik fantaseer over een wereld waarin dagelijkse files tot het verleden behoren. Vliegend verkeer, dat zou ideaal zijn. Wat als onze mobiliteit al een paar grote sprongen voorwaarts had gemaakt? Wat als vliegen net zo gewoon wordt als rijden? Ik neem je mee in mijn droomwereld. We vliegen over Amsterdam.
Een adembenemend uitzicht
Stedelijke planning ondergaat een opwindende transformatie naarmate vliegende auto’s zich aandienen. Wie in de toekomst door Amsterdam loopt, hoeft zich nooit meer te vervelen. Er is genoeg te zien; hoog boven de grond navigeren de vliegende voertuigen gestroomlijnd door de lucht. Luchttaxi’s, zwaar vrachtverkeer en drones doorkruisen elkaar voortdurend.
In deze stad bezit niemand meer een eigen voertuig. Mensen hebben geen zin in gedoe rondom parkeren, onderhoud of verzekeringen. Bovenaan elke flat wachten luchttaxi’s passagiers op. Met een app op de smartphone roep je er een op. Terwijl deze soepel opstijgt, ontvouwt zich een adembenemend uitzicht op de met groen bedekte daken en glinsterende gebouwen van de stad.
Het vliegverkeer heeft vele voordelen. Zo is het aantal verkeersongevallen in deze wereld met maar liefst 98 procent afgenomen, doordat voertuigen autonoom worden bestuurd en met elkaar communiceren om botsingen te voorkomen. De reistijd van de gemiddelde Amsterdammer is met dertig minuten een stuk korter geworden. Bye bye tijd verdoen, hallo nieuwe Netflixserie!
Fietscultuur
Natuurlijk zit fietsen, ook in de toekomst, nog steeds diep in onze cultuur geworteld. In het nieuwe Amsterdam zijn luchtfietsen, een zeer geüpgraded versie van onze tweewielers, de nieuwste rage. Iedereen heeft wel een vliegfiets in de schuur staan, die eruitziet als een soort kruising tussen een traditionele fiets en een drone. De vliegfietsers peddelen met gemak door de lucht; ze hoeven immers niet meer tegen de heuvel op de trappen. Wereldwijd staat Amsterdam niet langer alleen bekend om haar iconische grachten, wiet en het befaamde Red Light District. Ook de hightech tweewielers sieren de ansichtkaarten.
De stad kan weer ademen
De begane grond van de stad ziet er ook compleet anders uit. De voormalige wegen zijn omgetoverd tot groene boulevards. Struiken, zonnebloemen, tulpen en andere planten bedekken de grond, zover het oog reikt. De stad kan eindelijk weer ademen. Het overvloedige groen heeft niet alleen esthetische waarde. De luchtkwaliteit verbetert aanzienlijk en de stad wordt koeler, wat vooral tijdens de zomermaanden zeer welkom is.
Klassiekers gaan niet verloren
Steden ondergaan weliswaar een opmerkelijke transformatie, maar wees niet bang: er is zeker nog ruimte voor klassiekers. Die verliezen nooit hun glans. Wat gebeurt er bijvoorbeeld met onze oude vertrouwde drive-thru’s? hoor ik je denken. Simpel; die worden omgetoverd tot ‘fly-thru’s,’ waar je met je vliegende auto doorheen kunt zweven. De Big Mac blijft onveranderd heerlijk.
Een andere klassieker die zeker blijft bestaan (maar waar niet iedereen blij mee zal zijn), is het verlangen om te schitteren tijdens straatraces zoals in de oude films. Coureurs gaan nog steeds de strijd met elkaar aan, maar dan in de lucht. Niet langer in de klassieke Mercedessen en Porsches, maar in opvallende vliegende wagens die niet alleen excelleren in snelheid, maar ook uitblinken door hun extravagante ontwerpen.
‘Toen ik jong was…’
Amsterdam 2.0, waarbij we vanuit de lucht genieten van het uitzicht op de karakteristieke panden, dat klinkt me niet verkeerd in de oren. En een wereld zonder files lijkt al helemaal te mooi om waar te zijn.
Wie weet komt het begrip filerijden straks wel terug in de “Toen ik jong was…”-verhalen, die oma’s aan hun kleinkinderen vertellen. Je weet wel, verhalen over hoe mensen vroeger uren in de rij stonden om hun geld op te nemen bij de bank, in plaats van gewoon met een oogwenk een digitale betaling te doen. Of die lange wachtrijen bij de telefooncabines, waar we tegenwoordig allemaal een mini-computer in onze broekzak dragen. Of, zoals oma dat zo mooi kan vertellen, hoe we in onze gammele bakkies stapvoets over de snelweg moesten rijden naar werk. Zo ouderwets!
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
