Over deze column:
Wie dezer dagen op sociale media berichten leest over Duitsland, zal zich waarschijnlijk verbazen over het wedervaren van de Duitsers, dat onderhand pijnlijk begint te worden. De energieprijzen exploderen, het aantal faillissementen neemt toe, bedrijven leggen hun productie stil omdat ze anders onder de kostprijs moeten produceren. Zelfs traditionele bedrijven zoals toiletpapierfabrikant Hakle verkeren in zwaar weer.
Duitse politici
Duitse politici praten zich op TV de blaren op de tong en laten vooral zien dat zij eigenlijk volslagen onnozel zijn, en de lawaaischoppers onder de journalisten en ideologisch geladen economen verdedigen die politici zelfs als zij klinkklare onzin uitkramen. Goedkope kerncentrales worden gesloten, kolencentrales worden geactiveerd, de resultaten van de ‘energiestresstest’ worden eenvoudigweg genegeerd, of ideologisch geïnterpreteerd. CO2-uitstoot? Dit alles wordt slechts marginaal benoemd in het Duitse medialandschap.
Stroomprobleem? Welk stroomprobleem?
De energieprofessionals in Duitsland schudden hun hoofd en roepen op tot meer solidariteit. Noorwegen en Zweden overwegen al of zij in de winter moeten helpen met de elektriciteitsvoorziening, terwijl de Duitsers het Europese energieverbond blijkbaar met voeten treden door bijvoorbeeld de laatste kerncentrales te willen sluiten of in de dure stand-by modus te schakelen. Vergeef me de drastische woorden: dit is een niveau van hersenloosheid dat niet langer kan worden overtroffen. We houden kerncentrales in “reserve”, betalen de onderhoudskosten, maar laten ze geen elektriciteit opwekken door de brandstofstaven nog wat langer dan hun oorspronkelijke looptijd te gebruiken, zodat ze geld opbrengen en het net helpen stabiliseren. Duitse “energiesolidariteit”.
(https://twitter.com/antonmsteen/status/1567523327752736768)
Het zijn altijd de anderen die schuld hebben
En de Fransen worstelen met hun kerncentrales. Hier wordt het Duitse energiestrategie het meest bizar. Enerzijds is er leedvermaak over de stilgelegde kerncentrales wegens revisie of droogte, anderzijds is er bezorgdheid over de vraag of Frankrijk de Duitsers in de winter, wanneer het bijna zeker is dat het krap wordt, uit de brand kan helpen met kernenergie. En temidden van al dit slechte nieuws en vreemde, typisch Duitse gebeurtenissen, kondigt de Bundesanstalt für Automobilwesen nieuwe records aan op het vlak van elektromobiliteit en de verkoop van auto’s.
Nu het nog kan…
In augustus steeg het aantal registraties van elektrische voertuigen (EV) met een opzienbarende 10,9 procent tot 32.006 eenheden in vergelijking met dezelfde maand vorig jaar. Dit is inderdaad verbazingwekkend, aangezien geld niet meer zo gemakkelijk te verkrijgen is door de energiecrisis en de inflatie, en de Duitsers hun brood liever bij discounters halen dan bij bakkers, die daardoor op een faillissement afstevenen. Dus het marktaandeel van elektrische auto’s bedroeg in augustus 16,1 procent van de verkopen, en de trend is nog steeds stijgend?
Daarvoor zou je in een kristallen bol moeten kijken. Hoe verklaar je de discrepantie tussen de economische neergang, de sociale onzekerheden en de registratiegegevens? Want ook het totale aantal geregistreerde personenauto’s steeg met +3 procent ten opzichte van het voorgaande jaar. Benzineverslindende SUV’s blijven de absolute hit met een stijging van 24,8 procent (!) en dit ondanks het feit dat een liter diesel nu meer kost dan de duurste superbenzine. Blijkbaar is de inhaalvraag van de Duitsers naar auto’s zo groot, dat zij vlak voor de “catastrofe” fors willen investeren.
Allemaal onzin
Door de grondstoffen-, leverings- en chipcrisis zijn veel voertuigen (nog) niet geleverd. De meeste werden besteld toen alles nog goed ging in Europa. Het opzeggen van verkoopcontracten is voor de OEM’s nauwelijks een probleem, omdat de wachtlijsten groot zijn en er toch geen percentages meer zijn. Een kopersmarkt is een verkopersmarkt geworden.
De groei van elektrische voertuigen heeft ook direct te maken met het aanbod, dat amper is verbeterd. En last but not least: de subsidieplannen voor de jaren 2023 en 2024 zorgen ervoor dat de hausse aan EV’s dit jaar doorzet – maar alleen voor wie het nodige wisselgeld meebrengt. Deze winter zal blijken hoe slim dit is. Want als de Duitse samenleving werkelijk wordt getroffen door black-outs, zou elektromobiliteit ook minder veerkrachtig kunnen blijken.
Dat wil zeggen, als de elektriciteit uit het stopcontact gewoon niet komt.
