Khashayar Mansourizadeh droomt ervan om alle ingewikkelde systemen te vervangen door simpele modules. “Waarom ingewikkeld doen als het ook eenvoudiger kan?” Dat idee wil de Iraniër ook gaan toepassen in de robotica. Met zijn start-up Apeiron werkt hij aan een zwerm van modulaire robots die samenwerken.
Grenzeloos
Bewust koos Mansourizadeh, na zijn master mechanical engineering in Milan, voor de TU Eindhoven. Hier kan hij zijn droom verwerken. “In Eindhoven kan ik niet alleen de juiste kennis op doen, ik kom er ook met de juiste personen in contact.” Het tweejarige programma Post Doctorate Engineering biedt de benodigde kennis, maar ook de ruimte om aan zijn start-up Apeiron te werken. De naam van de start-up verwijst overigens naar zijn ambitie; het is Grieks voor grenzeloos. Uiteindelijk wil Mansourizadeh met zijn modulaire robots de ruimte in.
Hij werkt aan deze modulaire robots samen met zijn twee partners, Maurits de Lint en Nima Negarandeh. De robots zijn “om te beginnen”, bedoeld om logistieke klussen te klaren. Wat de robots van Apeiron onderscheidt van andere robots, is dat ze zich snel kunnen aanpassen aan de aard van het werk. “Een robot ontwikkelen is duur en je moet er veel tijd en energie in stoppen om er een te maken”, stelt Mansourizadeh. Vaak is het één robot die het werk doet. Mansourizadeh wil een zwerm aan robots ontwikkelen die samenwerken, “net zoals een zwerm mieren of bijen”.
Het magazijn van bijvoorbeeld een detailhandel of groot bedrijf heeft misschien wel tienduizenden producten van verschillende groottes en gewichten te verwerken, gaat Mansourizadeh verder. “Toen er überhaupt nog geen robots waren, legden medewerkers zo’n 10 tot 20 kilometer per dag af”, weet hij. “De robots die er nu zijn, zijn gemaakt om de grootste en zwaarste producten te kunnen vervoeren en behandelen. Die gebruik je ook voor de kleinere dingen. Dat is inefficiënt. Onze robots zich passen aan: één robot doet het lichtere werk, meerdere het zwaardere.”
De ruimte in
Daarom wil de Iraniër met zijn start-up allereerst de markt van de logistiek op. “De logistiek is een ingang voor ons. We willen uiteindelijk robots maken voor specifieke expedities, voor defensie en zelfs expedites in de ruimte.” Als een van de 20 finalisten van de TU/e Contest – een wedstrijd voor ondernemende studenten – praatte het team met veel experts en business developers. Daardoor leerde Mansourizadeh onder meer dat de logistiek een goed begin zou zijn. Er is daar een grote vraag naar robots en “onze aanpassingstechniek past echt in de logistieke wereld”.
Voor robots die op expeditie gaan in de ruimte, zijn nog een paar stappen aan ontwikkeling te nemen, zegt Mansourizadeh. “Het aanpassingsvermogen van robots is ook in de ruimte gewenst. Nu bouwt bijvoorbeeld NASA dure robots. Als er een wiel kapot gaat tijdens een missie, dan is die missie gefaald.” Dat kan voorkomen worden met meerdere kleinere robots, meent Mansourizadeh. Hij ziet zo’n dertig van die kleinere robots voor zich die mee op expeditie gaan. “Gaan er daar tien van stuk, dan heb je er nog zo’n dertig over die het werk kunnen doen.”
De mannen legden deze zomer de laatste hand aan het eerste prototype. Dat ze tijdens de TU/e contest nog geen prototype hadden, betekende geen winst in de finale. “Een teleurstelling”, aldus Mansourizadeh. De hardware van de eerste versie is nu wel klaar. Ook de basisprogrammering is afgerond. De robot laat zich met de hand besturen.
Online
De grootste uitdaging voor Mansourizadeh is voldoende menskracht. Het team bestaat nu nog uit drie personen. Lint is een industrial engineer en werkt vooral aan de businesskant van de start-up. Negarandeh is een robotic engineer, hij woont in Iran. Mansourizadeh ontmoette hem tien maanden geleden via een andere vriend, online.
Negarandeh werkt op afstand aan de robot. Afgelopen zomer reisde Mansourizadeh naar Teheran om hem een computer en camera te overhandigen. Daarmee kon Negarandeh werken. “Er loopt nu een aanvraag voor een start-upvisum, maar door corona is het moeilijk om die te krijgen.”
Veel van het technische werk ligt op Mansourizadeh’s schouders. Met zijn achtergrond als mechanical engineer leerde hij zichzelf dat wat hij moet weten over robotica. Daarmee begon hij al toen hij zijn master volgde in Milan. “Daar realiseerde ik me dat je veel met modulaire robots kunt oplossen. Ik vond dat zo’n mooie ontdekking dat ik me erin ging verdiepen. Ik leerde ook te programmeren en hoe je elektronica gebruikt.”
Toepasbare producten
Na zijn master had hij twee opties: een PhD naar Houston en het PD Engineering programma van de TU/e. Hij koos voor het laatste. Een onderzoeksfunctie ambieert hij niet. Toepasbare producten maken, is wat hij wil.
Eenmaal in Eindhoven ging het snel. Hij arriveerde op 16 december vorig jaar in Nederland. Nog geen maand later sloot hij zich aan bij TU/e innovation Space, een open gemeenschap waar studenten, onderzoekers, het bedrijfsleven en maatschappelijke organisaties samenwerken aan oplossingen voor maatschappelijke vraagstukken. Er volgden gesprekken met mensen uit de industrie en business ontwikkelaars. Kort daarop nam het team voor drie maanden deel aan de TU/e Contest. Een intensief traject met nog meer leerzame gesprekken, aldus Mansourizadeh.
Afgelopen zomer bouwde Mansourizadeh de body van de robot in het prototyping center van innovation Space. Via dat kanaal ontstonden ook de eerste gesprekken met de supermarktketen Jumbo en Philips. Voor de komende tijd staat het programma customer development van The Gate op de planning. “En we hebben gesprekken met mogelijke klanten en investeerders.”
Zakenwereld
Deze maand hoopt Mansourizadeh zijn bedrijf officieel in te schrijven bij de Kamer van Koophandel. Als hij klaar is met het PD Engineering programma richt hij zich volledig op het bedrijf. Hij beseft dat hij nog veel moeten leren, “zeker in de meer zakelijke gesprekken”.
Zijn grootse les tot nu toe? “Als je een bedrijf wilt starten, moet je niet alleen slim zijn maar ook geluk hebben. Er zijn veel producten op de markt waarvan ik denk: zijn die echt nodig. Ook zijn er veel onderzoeksresultaten die juist hun weg naar de markt zouden moeten vinden. Doordat mensen niet weten hoe de zakenwereld in elkaar zit, bijvoorbeeld. Ik heb geleerd dat je een strategie moet kiezen, maar vooral ook hulp moet zoeken én dat je een beetje geluk moet hebben.”
Ook interessant: Eerste Hogeronderwijsprijs voor TU/e innovation Space