Waar kennis en ondernemerschap bij elkaar komen, ontstaat de toekomst

Het interview dat collega Emile Hollman had met Gerard Bos was in verschillende opzichten een (hernieuwde) eye-opener. Soms moet je nu eenmaal ergens vaker tegenaan lopen om echt te kunnen beseffen wat de impact is, of kan worden. Bij Gerard Bos, die met zijn in Geleen gevestigde bedrijf CiMaas een vaccin en killercellen tegen kanker ontwikkelt, gold dat voor mij helemaal.

Ten eerste maakte het verhaal me duidelijk hoe dicht de wetenschap al genaderd is tot een structurele aanpak van bepaalde vormen van kanker. Natuurlijk zou Bos graag zien dat hij en zijn team de eersten zijn met een definitieve genezingsmethode voor alle vormen van kanker, maar hij is realist genoeg om te beseffen dat er op andere plekken in de wereld meer geld is – en dus sneller voortgang gemaakt kan worden. Maar veel belangrijker voor hem is dát het gebeurt.

Daarnaast is Bos ontregelend in zijn nuchterheid. “Als we allemaal gezond gaan eten, krijgen we meer kanker”, stelt hij vast. Dat komt omdat kanker een typische ouderdomsziekte is. Immers, wie gezond eet sterft minder snel aan hart- en vaatziekten – en wordt dus ouder. Voor de goede orde: dat betekent niet dat je minder gezond moet gaan eten, maar wel dat de politiek de consequenties van preventiecampagnes wel voor ogen moet houden.

De laatste eye-opener uit Bos’ verhaal was vooral een bevestiging van iets waarvan we bij Innovation Origins inmiddels wel doordrongen zijn. CiMaas begon op de aan de universiteit verbonden Brightlands Maastricht Health Campus. Dankzij de ‘Kennisregeling’ werd hij in staat gesteld om vanuit de universiteit dat bedrijf te beginnen. Met andere woorden: daar waar wetenschappelijke kennis gekoppeld kan worden aan ondernemerschap ontstaan de mooiste dingen. We hebben dat eerder laten zien in een serie over “de spinoff van de spinoff” (over het belang van het vermarkten van kennis) en een andere serie over ondernemende professoren. Het zal zeker niet het laatste zijn dat je over dit thema van ons hoort.

Het studeren van tegenwoordig is bijna niet meer te vergelijken met hoe het was in het pre-internet tijdperk. Maar hoewel we overspoeld worden met informatie, kan het nog een heel gedoe zijn om je weg te vinden in het labyrint dat ‘het internet’ heet, schrijft Polya Pencheva. Vooral in Bulgarije schijnt dat een probleem te zijn. Een op de vijf Bulgaren heeft zelfs nog nooit het internet gebruikt. Grote kans dat daar een leraar tussen zit. Daarom lanceren proactieve NGO’s er campagnes om leraren digitale vaardigheden bij te brengen.

Wat te denken van de Duitse start-up Okapi:Orbits, die orde wil scheppen in het verkeer in de ruimte? Ze staan voor een grote uitdaging. Want hoe kunnen data en klimaatvoorspellingen worden samengevoegd om zo te kunnen anticiperen op bewegingen in de ruimte? Het is van groot belang om een antwoord te vinden op deze vragen. We hebben immers te maken met steeds meer ruimtepuin, zoals brokstukken van oude satellieten die het jaren geleden hebben begeven, maar tot op de dag van vandaag nog steeds rondom de aarde cirkelen. Gebruikte glazen in de woonkamer, kauwgum op straat en satellietpuin in de ruimte: de mens is en blijft een rommelmaker, lijkt het. Beter houden we daar rekening mee.

Piloten in de luchtmacht worden vaak geconfronteerd met extreme omstandigheden tijdens het vliegen. Machines zoals de F-35 hebben veel sensoren die de piloot kunnen waarschuwen als er iets niet in orde is. Maar de vitale functies van de piloten zelf worden zelden gemeten. Erik Frijters, Senior Flight Surgeon bij de Koninklijke Luchtmacht (RNLAF) gaat daar samen met Holst Centre verandering in aanbrengen met een flight-sensing shirt. Het bewaakt de vitale functies van piloten en verbetert zo het succes van missies.

Maak er een mooie zondag van!