Tuincentra prijzen de vlinderplant Apios americana aan omdat hij zo lekker ruikt. Maar dat hij ooit een belangrijke voedselbron was voor indianenstammen in Amerika, is veel minder bekend. Volgens onderzoekers van het Rowett Institute van de Universiteit van Aberdeen, het Schotse plattelandscollege (SRUC) en de Royal Botanic Garden Edinburgh (RBGE) kan de plant goed worden gebruikt als onderdeel van een gezond en biodivers dieet. Terwijl het als alternatieve eiwitbron ook bijdraagt aan een beter milieu.
Met het groeien van de wereldbevolking neemt de vraag naar voedsel steeds verder toe. De huidige manier van voedselproductie door middel van de bioindustrie is niet duurzaam. Er zijn alternatieven. Bijvoorbeeld door het kweken van insecten als basisingrediënt voor een vleesvervanger. Maar volgens de Britse wetenschappers zou ook de aardappelboon een goed idee kunnen zijn als eiwitbron. Apios Americana is inheems in Florida, Texas en Colorado. De plant kan volgens de wetenschappers echter ook goed in koelere streken als het Verenigd Koninkrijk worden geteeld.
Klimaatdoelstellingen
“Het merendeel van de eiwitinname in het Verenigd Koninkrijk is momenteel afkomstig van dierlijke bronnen. Maar als we onze aanbevolen inname van eiwitten uit plantaardige bronnen, zoals de aardappelboon, zouden kunnen diversifiëren, draagt dit bij aan het behalen van klimaatdoelstellingen en het verbeteren van de gezondheid,” aldus dr. Madalina Neacsu van het Rowett Institute.
Volgens dr. Max Coleman van de RBGE kunnen wilde, aan gewassen verwante soorten een enorme hulpbron voor de landbouw betekenen. “De botanische tuinen kunnen een belangrijke rol spelen bij de instandhouding van hun genetische rijkdommen.”
We gebruiken minder dan 1 procent van de voor ons beschikbare voedselplanten.
Dr. Max Coleman, RBGE
“De aardappelboon is één voorbeeld van het potentieel van wilde planten om ons dieet te diversifiëren en veerkracht in de landbouw op te bouwen. Er zijn naar schatting 30 duizend eetbare planten beschikbaar. Toch gaat het bij de wereldwijde consumptie slechts om ongeveer 150 van deze planten. Slechts 12 gewassen leveren 80 procent van onze calorieën. Dat betekent dat we minder dan 1 procent van de voor ons beschikbare voedselplanten gebruiken. Er staat ons heel wat boeiend werk te wachten.”
Vezelrijk voedsel
De onderzoekers hebben met name de macronutriënten (eiwitten, vezels, vetten), micronutriënten (micro-elementen en mineralen) en niet-nutriënten (bioactieve fytochemicaliën) van de knollen onderzocht. Ook analyseerden ze potentiële waarde van andere delen van de plant, zoals schillen, wortelstokken en bladeren.
Dr. Neacsu: “De voordelen van de aardappelboon zijn veelbelovend. Het is een rijke bron van eiwitten en een goede manier om gemakkelijk vezelrijk voedsel binnen te krijgen. De knol van de plant bevat alle essentiële aminozuren die we nodig hebben om eiwitten in het lichaam aan te maken. De schil en de bladeren zijn ook nog eens een rijke bron van de bio-actieve stoffen die normaal worden gevonden in superfruit, zoals bessen.”
Er zijn nu verdere proeven nodig om meer inzicht te krijgen in de beste manier om deze aardappelboon op grotere schaal te telen en de mogelijkheid om zowel het loof als de zaden en de knollen te gebruiken.”
Het onderzoek is gepubliceerd in het Journal of Food Composition and Analysis.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
