Als Erik Veurink ‘s morgens in zijn auto stapt om naar zijn werk te gaan, draaien de meeste van zijn collega’s zich nog een keer om. De klok staat op half 6, radio 538 gaat aan en Veurink geniet van de anderhalf uur die hem vanuit Twente van Eindhoven scheiden. “Er zijn altijd wel mensen die me vragen hoe ik dat volhoud, dag na dag. Maar echt, ik zou het niet willen missen: die autorit laadt me op voor de rest van de dag.”
Veurink is al anderhalf jaar een bekend gezicht op de campus. Ook voor zijn benoeming tot directeur was hij al verantwoordelijk voor een belangrijk deel van de dagelijkse operatie. Toen was dat formeel voor Sodexo, het bedrijf dat eind 2017 de aanbesteding had gewonnen voor de ‘soft services’ van BIC: horeca, beveiliging, schoonmaak en overige facilities. “Er was niets, we konden alles helemaal van scratch af aan opbouwen. De vloer was van ons, maar dat was het wel zo’n beetje. De stopcontacten, de aankleding, de medewerkers, alles moest er nog komen. Vaak gebeurde het dat ik op een en dezelfde dag besluiten moest nemen over de kleur van de afvalbakken, een klacht over het niet leegmaken ervan en vervolgens over de strategie voor het afvalmanagement van het geheel.” Lachend: “Gelukkig ben ik nogal hands-on als het gaat om dit soort zaken.”
Slim verbinden
Het werden werkweken van 70 tot 80 uur, maar Veurink voelde dat het nodig was en het paste ook bij de fase waarin BIC zich toen bevond. “Logisch toch, er is maar één ding dat echt telt in servicedienstverlening: klanttevredenheid.” Dat dat allemaal plaatsvond in een omgeving waar de high tech maakindustrie haar nieuwe clubhuis had gevonden, maakte het alleen maar mooier voor hem. Niet voor niets prijkte het motto “Het slim verbinden van organisaties, mensen en competenties om te ontwikkelen richting nieuwe business concepten” al jaren op Veurinks LinkedIn-profiel. Waar beter dat op de BIC zou hij dat voor elkaar kunnen krijgen?
“Er is maar één ding dat echt telt in servicedienstverlening: klanttevredenheid.”
Dat Veurink sinds februari niet meer alleen aan het Sodexo-deel, maar aan de gehele BIC leiding geeft, heeft te maken zijn persoonlijkheid en de fase van ontwikkeling bij BIC zelf. “Tijdens een strategiesessie in december stelde het management breed vast dat de rol die ik voor Sodexo was gaan spelen, wel eens het ideale visitekaartje voor de gehele BIC zou kunnen zijn.” Zelf moest hij trouwens wel even wennen aan dat idee. “Ik twijfelde, maar ik was natuurlijk ook vereerd. De weken naar de kerst heb ik vervolgens gebruikt om alles goed tegen elkaar af te wegen en ik merkte al snel dat ik er met de dag meer energie van kreeg.” Nog vóór de kerst werd de knoop doorgehakt.
Nu, drie maanden later, kan Veurink maar nauwelijks geloven hoe snel alles is gegaan – en hoe alle plannen met de dag meer vorm krijgen. “Anderhalf jaar geleden stond hier nog mais en nu hebben we de grootste state-of-the-art productieomgeving, een MBO en verschillende innovatieprogramma’s. Nu alle huurders een-voor-een inhuizen zijn we druk bezig om ook onze gezamenlijke operatie goed in te vullen. Iedereen op BIC is nieuw, van de postbezorger tot de barrista. We zijn nu gezamenlijk kennis aan het maken en ervoor aan het zorgen dat iedereen zich welkom voelt en vooral dat alle bedrijven zo snel mogelijk up and running zijn.”
Dat al die bedrijven vergelijkbare behoeften hebben maakt het kennismakingsproces direct effectief. “We komen in een tijdperk waar combinaties van bedrijven maatwerk kunnen leveren voor iedere seriegrootte. We snappen hier allemaal dat daarvoor een sterk geautomatiseerd proces zal moeten worden gerealiseerd. Niet alleen op bedrijfsniveau, maar juist op het niveau van de complete fabriek en uiteindelijk over meerdere bedrijven heen.” In BIC-termen: “multi-company automatisering”.
Samen
Het gebouw mag dan bijna af zijn, maar Veurink en zijn team zijn gezamenlijk nog volop aan het bouwen aan het ecosysteem dat voor die doelen nodig is. “Gelukkig kan ik daarbij rekenen op de volle steun van alle mensen om me heen. We zullen het samen moeten doen.” En dat ‘samen’, dat is voor Veurink ook echt met alle betrokkenen. “Zo’n klus als deze kan niemand alleen doen. Maar als je ziet welke mensen ik om me heen heb, dan begrijp je meteen dat ik er alle vertrouwen in heb dat dit ons gaat lukken. De huurders zijn daarbij essentieel natuurlijk, allemaal, net als het hele team van SDK Vastgoed, die me in alles ondersteunen en vertrouwen geven. Maar een paar mensen uit de dagelijkse praktijk springen er daarnaast ook echt uit. John Blankendaal bijvoorbeeld, zijn rol binnen Brainport Industries is echt onmisbaar voor ons. De manier waarop hij alle leden van dat netwerk aan elkaar en aan ons weet te binden is essentieel voor BIC. Of onze innovatiemanager Michel Weeda, de man die alle innovatieprogramma’s laat vliegen en daarmee ons ecosysteem tot het gezicht van de high tech maakindustrie maakt. Hij slaagt erin de theorie letterlijk om te buigen in een omgeving die het hele netwerk kan inspireren.” Ook over zijn ‘opvolgers’ van team-Sodexo is Veurink vol lof. “Echt gaaf om te zien hoe goed zij het hebben opgepakt.”
Fabriek van de Toekomst
Ook op een ander niveau is ‘samen’ een bepalende factor bij BIC. “Het primaire proces vindt vanzelfsprekend in de fabriekshallen van de individuele bedrijven plaats”, zegt Veurink. “Maar daar blijft het niet bij. De combinatie van een normale bedrijfsvoering binnen de gevestigde bedrijven met de gedeelde faciliteiten waar producten en processen kunnen worden getest is wat wij de Fabriek van de Toekomst zijn gaan noemen. Dit geheel maakt BIC tot een unieke schaalbare vestigingsplaats voor interne en externe productinnovaties. De diversiteit van elkaar versterkende bedrijven leidt tot een unieke toeleveringsketen in het hightech segment.” Voorbeelden van die gedeelde diensten zijn de slimme logistiek en de gezamenlijk gebruikte machines. Ook Summa draagt hieraan bij – en profiteert ervan.
“Dit geheel maakt BIC tot een unieke schaalbare vestigingsplaats voor interne en externe productinnovaties.”
De samenwerking is niet alleen een kans voor de afzonderlijke bedrijven, het is tegelijk ook de voorwaarde voor het uiteindelijke succes van het geheel. “De clusters binnen BIC en de 200 hectare grote campus daaromheen werken als één conceptueel geheel, in een prachtig parkachtig landschap. Deze unieke kracht kan alleen optimaal worden benut als de bedrijven die zich vestigen op BIC zich committeren aan het concept. Alleen dan ontstaat de synergie tussen bedrijven die meer waarde oplevert dan alleen de som der delen.”
Externe taken
En terwijl Veurink er elke dag hard aan trekt om de basis op orde te houden, liggen er vanzelfsprekend ook diverse extern georiënteerde taken op hem te wachten. Het overleg tussen de campussen, afspraken met potentiële nieuwe huurders, netwerkbijeenkomsten: allemaal elementen die Veurinks rol stap-voor-stap laten verschuiven richting een meer strategische positie. “Ik verwacht niet dat ik ooit zal stoppen om ook zelf in de operatie bij te springen als dat nodig is, maar ik vermoed dat dat deel wel minder zal worden als het fundament eenmaal staat.”
De werkdag van Veurink mag dan stipt om half 6 beginnen, het einde is minder scherp bepaald. Maar nooit zit het erop als hij in de auto stapt. “Die terugrit is ideaal voor de telefoontjes met mensen die nog iets met me te bespreken hebben. Totdat ik op een kwartier van mijn gezin ben en het prachtige Twentse land binnenrijd. Dan gaat de telefoon uit, 538 nog even aan en kan ik de rest van de avond weer ontspannen.”
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
