Bij 3D printen denken we vaak nog aan plastic. Op de Technische Universiteit van Eindhoven is een enorme printer echter al beton aan het uitdraaien. Zo makkelijk als wij een kopietje maken, zo makkelijk lijkt de TU/e een nieuwe fietsbrug te printen. BAM plaatst de brug in september in de Noord-Om van Gemert. Hiermee maakt Eindhoven ‘s werelds eerste 3D geprinte brug van gewapend beton. Over geen brug te ver gesproken.
Marinus Schimmel, directeur van BAM wordt erg enthousiast van het project. “We hebben hier een wereldprimeur. De fietsbrug is weliswaar een klein project, maar kijk naar het vliegtuig van de Wright brothers. Dat vloog maar dertig meter, het is maar een klein dingetje, maar het is wel de eerste stap.” De nieuwe mogelijkheid om beton te printen heeft op verschillende gebieden voordelen. “Met 3D printing heb je meer flexibiliteit in de vorm van het product. Daarnaast is een brug printen ook ongelofelijk efficiënt werken. Je hebt minder beton nodig, maar ook geen bekisting nodig waar het beton normaal in gegoten wordt. Je maakt alleen precies datgene wat je nodig hebt. En alles wat je niet maakt geeft ook geen CO2 uitstoot.” Naast dat het printen van beton efficiënter en duurzamer werkt, is het ook sneller dan de traditionele bouw. “Er is veel minder man voor nodig, in principe hoeft maar één persoon de machine in de gaten te houden. Als je zo’n fietsbrug als dit print, ben je er schone tijd maar zo’n zestien tot twintig uur mee kwijt,” vertelt Johan Bolhuis, ontwerpmanager bij BAM.
“We begonnen ooit met een stukje plastic in 3D printing en nu hebben we een brug.”Marinus Schimmel, – Directeur van BAM
Bolhuis realiseert zich dat de gemeente ook een grote schakel is in het realiseren van de brug. “Het is mooi dat de gemeente zoiets mogelijk stelt. Ze passen bijvoorbeeld de betonnormen voor ons aan. Bij het printen werken we namelijk met ander soort beton. Normaal wordt gewerkt met grindbeton, wat iets sterker is dan de mortel die wij gebruiken. Het voordeel van mortel is dat het sneller droogt en dat is praktisch bij het printen. Wat we doen wijkt af van de gebaande paden en er zijn dus nog geen eisen voor, omdat het nog nooit eerder gedaan is. De gemeente geeft ons de ruimte om iets van die normen en eisen af te wijken.” Vanwege de nieuwe werkwijze, moet de TU/e zelf nog onderzoek doen. “We moeten alles zelf testen om erachter te komen hoe het werkt. Al deze tests doen we nu op de TU/e, deze kennis helpt de universiteit ook weer. We willen ook nog testen op welk punt de brug breekt. Dan weten we ook wat het bezwijkmechanisme is,” vertelt Bolhuis.
De verschillende partijen van het project zijn het er allemaal over eens. Het 3D printen van gewapend beton is het begin van de toekomst. “Nu gebeurt alles nog op de TU met een grote printer aan een stellage. In de toekomst, met grotere projecten gaan dynamische robotprinters op een locatie zelf aan de slag,” concludeert Bolhuis. Schimmel is het met hem eens. “Deze aanpak wordt standaard, dit gaat beton storten vervangen. Nu gaat het om stapjes zetten, een iets grotere brug, een wat bredere brug en in de toekomst zullen alle bruggen zo gemaakt worden.”
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
