Staren naar saaie beeldschermen is voorbij. Vanaf nu kijken we altijd vol aandacht. De in München gevestigde start-up Apicbeam, een spin-off van TUM, heeft een holografische technologie ontworpen die collectieve ideeën in de lucht digitaal naar voren brengt. Hierdoor kan elke gebruiker beelden vanuit hetzelfde perspectief zien. Een ingenieus idee. We spraken met Christoph Knappe, CEO en mede-oprichter van Apicbeam. Hij gaf ons een kijkje achter de schermen. We keken ook al vooruit naar de boeiende toekomst van het bedrijf.
Hoe ben je op dit idee gekomen en wat is er zo bijzonder aan Apicbeam?
“Ik ben niet de uitvinder van de Apicbeam-technologie. Onze medeoprichter Sascha Grusche kwam met het geweldige idee voor de Apicbeam.” Oorspronkelijk werkte Knappe aan een concept gebaseerd op beeld waarmee hij de relatie tussen kleuren en golflengtes aan studenten kon uitleggen. Hij slaagde erin om tweedimensionale beelden en video’s te versleutelen tot een quasi eendimensionale ‘spaghetti-straal’, waardoor deze beelden in de ruimte lijken te zweven. De beelden lijken als op een magische manier voor alle kijkers tegelijk verschijnen. “Wanneer je dit voor het eerst samen ervaart, is het een fascinerende en verenigende ervaring.”
Welke toepassingsgebieden zijn interessant voor de zwevende holografische beelden?
“Op dit moment zijn we aan het kijken wat er technisch mogelijk is met het concept door middel van simulaties. Zo kunnen we inschatten hoe groot we de ‘zwevende beelden’ kunnen weergeven.”
“In principe zijn er veel toepassingsgebieden mogelijk voor nieuwe display technologieën zoals Apicbeam. Naast de automotive- en entertainmentsector komen de meeste vragen momenteel van topmerken en reclamebureaus die hun producten en klanten op een nieuwe, aantrekkelijke manier willen presenteren. De zwevende marketing van de toekomst als het ware.”
“Onze visie is om mensen terug te brengen naar de discussietafel door een fascinerende, verenigende digitale ervaringen mogelijk te maken. De technologie van Apicbeam heeft de potentie om dit soort ervaringen op een zeer eenvoudige en betaalbare manier te realiseren.”
Dit is een complex product om te ontwikkelen – Wanneer wilde je bijna opgeven?
“Naar mijn mening, kun je altijd redenen vinden om op te geven. Dat is een gemakkelijke optie. Er zijn altijd onzekerheden bij een start-up, maar daar kun je mee leren omgaan.”
“We hebben maar één leven op deze prachtige planeet die wij thuis noemen. Dus je moet je tijd op aarde waarderen en er het beste van maken. Voor mij betekent het dat ik nog geen 40 uur van mijn leven in een grote financiële instelling door wil brengen om veel geld te verdienen. Dat past gewoon niet bij mijn avontuurlijke geest en waarden op de lange termijn.”
“We hebben een geweldig team bij Apicbeam en een geweldige werkrelatie met de TU München en onze partners. We vinden het heel leuk om samen iets nieuws te creëren. Om vooruit te denken en de wereld mee vorm te geven. We zijn ons er ook van bewust dat elk avontuur ook negatieve kanten heeft en dat alles op een gegeven moment eindigt. Niemand kan zeggen wanneer het Apicbeam-avontuur – om welke reden dan ook – voorbij is. Opgeven kan ook een belangrijke stap zijn als er geen andere manier is. Het enige wat ik zeker kan zeggen is dat er ongetwijfeld nieuwe avonturen zullen volgen.”
Op welke displaytechnologie of -design van jouw bedrijf kunnen we ons in de toekomst verheugen?
“Momenteel werken we samen met een klant aan een project voor de speelgoedbeurs van Neurenberg 2020. Ik kan hier echter niets meer over zeggen. Het blijft nog even spannend.”
Een bedrijf starten en een privéleven hebben – Hoe kun je dat goed met elkaar verzoenen?
“Daar zijn veel verschillende benaderingen voor. Persoonlijk vind ik het heel belangrijk om naar je lichaam en geest te luisteren. We vergeten vaak dat we een innerlijke stem hebben die ons vertelt wanneer er iets aan de hand is. In het grote monopoliespel dat er is, wordt ons geleerd om hoger, sneller en beter te zijn. In mijn geval was er een moment waarop ik in mijn oude baan in de auto-industrie mijn grenzen overschreed. Ik sliep niet goed, ik kon me niet goed concentreren. Uiteindelijk had ik niets meer wat me nog dreef.”
“Ik zag het gewoon niet meer. Veertig uur in een goedbetaalde “gevangenis” met restrictieve bureaucratische processen paste toen gewoon niet bij mij of mijn leven. Het was mijn zakelijk inzicht en de veronderstelde belofte van veiligheid die me in die situatie bracht. Na een paar gesprekken met vrienden, mijn familie en een eenmalig bezoek aan de professionals van het Rechts der Isar Ziekenhuis, werd één ding duidelijk: Ik moest de gevangenis uit.”
“Misschien wil ik op een dag nog eens meer veiligheid ervaren, vooral als het gaat om het plannen van een gezin. Maar vooralsnog gaat het om mijn honger naar afwisseling en avontuur.
Als je terugkijkt op je ervaring als ondernemer: Welke tips heb je voor andere jonge starters?
“Probeer iets, val en sta weer op. Zo leert bijna iedereen fietsen. Oh ja, en zet je mobiele telefoon uit en ga de bergen in voor een wandeling …”
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
