Miljoenen voor onderzoek naar ondersteuningssystemen voor menselijke voortbeweging

Hoop voor mensen met fysieke beperkingen. De Deutsche Forschungsgemeinschaft (DFG) heeft de nieuwe onderzoeks-opleidingsgroep “LokoAssist – Seamless Integration of Assistance Systems for Natural Human Locomotion” aan de TU Darmstadt goedgekeurd. Bij dit onderzoek zijn ook de Universiteit van Heidelberg en het Centraal Instituut voor Geestelijke Volksgezondheid in Mannheim zijn er ook bij betrokken. De onderzoeksgroep zal vanaf 2022 gedurende 4,5 jaar worden gefinancierd met een geraamd bedrag van 6 miljoen euro, aldus de TU Darmstadt in een persbericht.

Uit onderzoek blijkt dat in Duitsland elk jaar tienduizenden beenamputaties worden verricht, meestal veroorzaakt door vaatziekten. Nog vaker leiden leeftijd of ziekte tot beperkingen in de natuurlijke bewegingsmogelijkheden van de benen. Afhankelijk van de mate waarin, gaat dit gepaard met aanzienlijke psychologische, emotionele en sociale lasten en met individuele nadelen. Beenprothesen, orthesen en exoskeletten kunnen helpen de fysieke mobiliteit te behouden, te herstellen of te verbeteren.

Bewegingsondersteuning

De nu door de DFG goedgekeurde onderzoeks-opleidingsgroep “LokoAssist” heeft tot doel de tot dusver onbenutte mogelijkheden van assistentiesystemen te benutten en brengt disciplines zoals menswetenschappen, informatica, ingenieurswetenschappen en geneeskunde samen. De onderzoekers richten zich op zogenoemde “actieve bewegingsondersteuningssystemen”. Deze systemen detecteren individueel en situatie-afhankelijk een bewegingssequentie. Ze ondersteunen deze bewegingen vervolgens motorisch.

Getroffen personen kunnen in het dagelijks leven gemakkelijker bewegen, als dergelijke systemen onafhankelijk van elkaar verschillende bewegingsintenties herkennen en daaruit intuïtief voorspelbaar motorisch gedrag genereren. Alleen: “Ondanks de grote technologische vooruitgang is deze visie nog niet gerealiseerd”, legt professor André Seyfarth uit. Er moet nog veel onderzoek waren gedaan om een grotere bewegingsfunctionaliteit te verkrijgen, een lager energieverbruik, beter individueel aanpassingsvermogen en een hoger bewegingscomfort.

Gebruikers betrekken bij onderzoek

Om dichter bij dit doel te komen, volgt het onderzoek in de Onderzoeksopleidingsgroep twee onderzoeksrichtingen. Ten eerste worden beenprothesen niet alleen opgevat als systemen die de beweging ondersteunen, maar ook als systemen die de beweging analyseren. Ten tweede evalueren niet alleen de deskundigen van de betrokken disciplines het onderzoek. Ook gebruikers beoordelen vanaf het allereerste begin de aanpak en de resultaten van onderzoek en ontwikkeling “op voet van gelijkheid”.

“Wij willen deze nieuwe, continue en systematische dialoog tot stand brengen tussen mensen met functionele beperkingen en deskundigen uit de betrokken disciplines”, zegt Seyfarth. Bij het ontwerpen van hulpsystemen is het daarom ook belangrijk rekening te houden met psychologische aspecten, zoals de individuele perceptie van het eigen uiterlijk of het lichaamsbeeld.

De Onderzoeksopleidingsgroep bouwt voort op de bestaande laboratoriuminfrastructuur met verschillende demonstratoren van nieuwe actieve orthesen en prothesen voor experimenteel en theoretisch onderzoekswerk. Seyfarth: “Onze aanpak is het opleiden van een nieuwe generatie wetenschappers die op een sterk interdisciplinaire manier rekening houden met zowel het subjectieve gebruikersperspectief als de objectieve motorische en technologische eisen als het gaat om het benutten van de nieuwe technologische mogelijkheden en het ontwikkelen van assistentiesystemen die naadloos aansluiten bij de ervaring van het dagelijks bewegen.”

Ook interessant: Exoskelet helpt verlamde kinderen stappen te zetten