Meneer De Wit heeft de deur nog niet open gedaan of hij steekt van wal. “Laatst stond er nog een oud-leerling op de stoep, hij had een fles wijn meegenomen. Ik vind het mooi om te horen wat er van ze geworden is. Maar of ze nou timmerman of advocaat zijn geworden maakt voor mij niets uit. Iedereen is gelijk.”
Als je meneer de Wit hoort praten, verraden alleen de rimpels op zijn gezicht en de rollator naast zijn comfortabele stoel dat hij toch al aardig op leeftijd is. “Inmiddels ben ik al 93. Ik heb nog steeds iedere dag een vast ritme. Ook al ben ik al lang met pensioen.” Hij haalt er zijn schouders bij op en begint aan een volgende anekdote. Het hoofd van meneer de Wit zit nog vol verhalen.
Die verhalen vormen het begin van Lichterbij, een project van stadsdichter Jessica Bartels en ontwerpster Elke Veltman. Bartels ging op de koffie bij ouderen in het Wilgenhof in de Schalmstraat en zette de vele verhalen die ze hoorde om in gedichten. Veltman koos een strofe en maakte lampenkappen die ze ophing in de Rochusbuurt, het Witte dorp en het Sintjoriskwartier in Eindhoven. (De drie wijken rondom residentie Wilgenhof). Via een QR-code op de lantaarnpaal werd verwezen naar het hele gedicht dat op de activiteitenpagina van Wilgenhof stond. “Op deze manier wilde ik de buurt in contact brengen met de ouderen in het Wilgenhof. Ik kom zelf uit deze buurt en ik hoorde zoveel dat ik nog niet wist. Het zijn mooie verhalen die ik wilde delen. Ook wil ik laten zien dat er in zo’n instelling nog van alles gebeurt. Ik wil afrekenen met het typische stempel dat een bejaardenhuis heeft.”
Lichterbij is slechts een van de vele projecten die te zien zijn bij Het Wilgenhof tijdens DDW. Zo komt kostuumontwerper Joost van Wijmen logeren in Vitalis Wilgenhof om samen met de bewoners de stelling ‘Mijn lichaam is (g)een object’ te onderzoeken en geven bewoners rondleidingen. Hier het volledige programma.
Stigma doorbreken
Ook meneer de Wit heeft zich altijd ingezet om muren te doorbreken. Vanaf 1947 gaf hij les op basisschool de Laak in Eindhoven waar hij in ‘66 directeur werd. Een katholieke school waar alleen katholieke kinderen zaten, want zo ging dat in die tijd. Het gebouw werd gedeeld met een school voor ‘rijken’. Maar van onderling contact was geen sprake. “Bij ons op school zaten kinderen die het thuis niet breed hadden. Ze hadden geen geld om mee te gaan op schoolreisje. Bij de Philips-scholen trok Philips de portemonnee. Wij hadden een goede pastoor die ervoor zorgde dat ieder kind meekon. Later heb ik een spaarsysteem ingevoerd.”
Toen meneer De Wit net naar residentie Wilgenhof in de Schalmstraat verhuisde, stond hij niet te springen. Ook hij had – geeft hij eerlijk toe – een beeld bij een zorghuis. “Da’s toch niets voor mij? Maar ik heb mijn mening bijgesteld. Ik heb het hier ontzettend naar m’n zin en er is genoeg te doen.” Meneer de Wit herinnert zich ineens iets uit zijn jeugd: “In de oorlog ben ik nog eens helemaal vanuit de Schalmstraat naar Leende gefietst, over van die zandpaden. Een kennis van de familie had een varken dat net biggen had gekregen. Ze zou er eentje minder bij de Duitsers opgeven als we hem snel kwamen halen. Daar aangekomen werd die big in een flinke houten kist op mijn fiets gebonden. Vader zei toen tegen me: ‘rijd maar vast vooruit’ – zo’n held was hij niet – toen ik ‘aanfietste’ begreep ik waarom. Die big krijste de ganse boel bij elkaar. Gelukkig kwam ik onderweg geen Duitser tegen.”
Toen de jonge meneer De Wit thuiskwam, kon hij niet van zijn fiets komen. “Die kist was te groot. Ik heb toen net zo lang rondjes gefietst tot moeder het in de gaten kreeg. Van die big hebben ze allemaal lekkere dingen gemaakt, bloedworst ook.” De Wit kijkt eventjes voor zich uit. “Ik ben geboren in de Schalmstraat en nu woon ik er weer”, pakt hij de draad weer op. “Voor mij is de circel rond.”
Locatie: residentie het Wilgenhof, Schalmstraat 2.
De Dutch Design Week is het grootste designfestival van Noord-Europa. Uit het enorme aanbod pikken we elke jaar tien ontwerpers die in onze ogen de Hidden Gems van dit jaar zijn. Hun verhalen lees je alvast hier.
Deze serie is tot stand gekomen in samenwerking met Dutch Design Daily en curator Katja Lucas van DDW. Wil je de DDW Parels zelf bezoeken? Elke dag organiseert Brandstore Eindhoven/VVV een fietstocht langs de geselecteerde ontwerpers. Meer info vind je hier.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
