Het aantal Indiërs in Eindhoven groeit hard. Het contrast tussen het oude en nieuwe thuis is voor de meesten enorm. We lopen mee tijdens een rondje GLOW dat ASML speciaal voor de nieuwe Eindhovenaren organiseerde en horen het ene voorbeeld na het andere.
Wat er anders is aan Eindhoven dan zijn thuisstad Hyderabad, één van de tech-capitals van India? Het antwoord van Ravi Savire is kort: “Alles.” Sinds een maand woont Ravi met zijn vrouw Aparna en zijn twee zoons van 8 jaar en 20 maanden oud in Eindhoven. Aparna vond een baan bij ASML en dat betekent een hele omslag voor het jonge gezin. Alles is eigenlijk wennen, hier in Eindhoven, zo vertellen ze. “Zo wist ik bijvoorbeeld niet dat er bij MacDonalds ook hamburgers met koeienvlees worden verkocht”, vertelt Ravi. “We zijn vegetariërs en moeten dus goed opletten hier. Dat valt soms niet mee.”
“En dan is er natuurlijk ook de kou”, zegt Ravi halverwege de wandeltour. De Indiër draagt tijdens de wandeling een muts, maar geen jas. Dat is hij niet gewend, zo zegt hij. “In Hyderabad is het nooit kouder dan 25 graden.” Aditi Chatterji haast zich om een dekentje over het jongste kind van het gezin Savire te gooien. Ze weet hoe Aparna en Ravi zich moeten voelen. Alleen is Chatterji inmiddels al 13 jaar in Nederland, waarvan de laatste paar jaar in Eindhoven sinds ze eveneens bij ASML werkt.
De groep Indiërs in Eindhoven groeit hard, zo weet Chatterji. Ze schat het aantal op 1100. “Al fluctueert dat soms snel als er een groep Indiërs komt of vertrekt die hier bijvoorbeeld voor een tijdelijke klus gedetacheerd zijn.” Bij ASML werken ondertussen 166 Indiërs. Daarmee zijn ze na Nederlanders (7592) en Belgen (366) de derde grote groep werknemers van de chipmachinefabrikant.
(verhaal loopt door onder de advertentie)
“We zijn vegetariërs en moeten dus goed opletten hier.”Ravi Savire,
Ook Sohan Walimbe, die tijdens Glow dienst doet als zeer goed geïnformeerde gids voor zijn landgenoten, ziet dat er veel Indiërs bij zijn gekomen in Eindhoven. De werknemer van high tech machinebouwer NTS woont ondertussen acht jaar in de lichtstad. En nog altijd staat hij stil bij de ontelbare verschillen tussen zijn thuisland en zijn nieuwe domicilie. “Voel bijvoorbeeld even dat het warm wordt zodra we naar binnen lopen”, vertelt Sohan bij het binnenlopen van het Beursgebouw, één van de laatste haltes op de Glow-route. “In India is dat altijd precies andersom: als je een gebouw binnenloopt, krijg je het daar altijd kouder vanwege de airconditioners die altijd op volle toeren draaien. Ik vond het erg vreemd om zoiets voor het eerst te voelen hier.”
Of nog een anekdote die Sohan vertelt tijdens de wandeling wanneer hij een paar scheve stoeptegels moet ontwijken: “Scheve stoeptegels zijn hier in Eindhoven de uitzondering, maar in India de regel. Daardoor loop je daar altijd met je hoofd naar de grond gebogen, zodat je goed kunt zien waar je loopt. Doe je dat niet, is dat levensgevaarlijk. Die gewoonte heb ik hier in Eindhoven nog steeds. En zodoende heb ik in de afgelopen jaren al 27 euro aan muntgeld op straat gevonden. Dat krijg je nu eenmaal als je altijd naar de grond staart. Al het geld heb ik gedoneerd aan Wikimedia overigens”, haast Sohan zich te zeggen.
Ondanks de verschillen, weten veel Indiërs hun draai in Eindhoven uiteindelijk wel te vinden, meent Chatterji. “De meeste Indiërs hier zijn bijvoorbeeld heel erg eager om de taal te leren. En dat helpt natuurlijk enorm.”
Hoofdfoto (c) Philips (Michel Suk)
De volwassenen op de foto hieronder vlnr: Aparna Savire, Ravi Savire, Sohan Walime, Aditi Chatterji
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
