Oogonderzoek als nieuwe aanpak voor het testen op long COVID

By Team IO

Een gestandaardiseerd oogonderzoek zou in de toekomst kunnen uitwijzen of mensen lijden aan het long COVID-syndroom of post-COVID. Een team van de Technische Universiteit van München (TUM) toonde een duidelijk verband aan tussen de ziekte en specifieke veranderingen aan de bloedvaten in het oog.

Tussen de tien en 35 procent van de getroffenen blijft lang na het oplopen van COVID-19 symptomen ervaren zoals ademhalingsproblemen of vermoeidheid. Tot nu toe zijn er nog geen lichamelijke kenmerken, of zogenaamde biomarkers, bekend die gebruikt kunnen worden om een betrouwbare diagnose te stellen. Een van de kenmerken van Covid-19 zijn veranderingen in de bloedvaten. Dit beïnvloedt met name de binnenwand van het bloedvat. Als gevolg van de veranderingen worden organen in het lichaam niet van voldoende bloed voorzien.

Kleine bloedvaten zijn weinig bestudeerd

Tot nu toe werden vooral grote bloedvaten bestudeerd. Maar wat er met de kleine vaten gebeurt is nauwelijks bekend, zegt de leider van het onderzoek, prof. Christoph Schmaderer, leidinggevend hoofdarts op de afdeling Nefrologie van Klinikum rechts der Isar, het academisch ziekenhuis van de TUM.

“Bloedvaten in het oog zouden een aanwijzing kunnen zijn voor de conditie van kleine bloedvaten in het hele lichaam,” zegt Schmaderer. Ze zijn gemakkelijk toegankelijk voor onderzoek, voegt hij eraan toe. De benodigde methoden en instrumenten zijn goed getest en vereisen geen ingreep in het lichaam.

Omstreden COVID onderzoek: waarom is de ene persoon superspreader, en de ander niet?

In een onderzoek gepubliceerd in Nature werden vrijwilligers opzettelijk besmet met het SARS-CoV-2 virus om een beter inzicht te krijgen in de virale overdracht, de ernst van de ziekte en de rol van= zelftesten om de virale verspreiding te beperken.

Vaten worden minder vernauwd of verwijd

Schmaderer, co-leider van het onderzoek, Dr. Timon Kuchler, en hun team beschrijven hun resultaten in het wetenschappelijke tijdschrift “Angiogenesis”. Twee waarden in het bijzonder vertoonden een sterke correlatie met lange Covid-ziekten. Ten eerste waren de arteriolen, d.w.z. de kleinste slagaders, aanzienlijk vernauwd in vergelijking met de gezonde controlegroep. Ten tweede vertoonden venulen – maar niet de arteriolen – een veranderde reactie op lichtstimulatie. De bloedvaten verwijden zich als je een flikkerend licht in het oog schijnt. Bij patiënten met long COVID was deze reactie significant verminderd.

Hoe meer ontstekingsmarkers werden gemeten in het bloed van de deelnemers, hoe duidelijker de veranderingen waren. Volgens studies wordt vermoed dat aanhoudende ontstekingsreacties een andere belangrijke factor zijn bij lange Covid.

Verdere studies nodig

Omdat de studie relatief klein is met 41 zieke deelnemers en slechts in één ziekenhuis werd uitgevoerd, kan er nog geen betrouwbare test voor langdurige COVID uit de resultaten worden afgeleid. Volgens de onderzoekers zijn verdere studies nodig om de resultaten te verifiëren. “Ik heb er alle vertrouwen in dat er op basis van onze resultaten een instrument kan worden ontwikkeld om met zekerheid de diagnose long COVID te kunnen stellen,” stelt Christoph Schmaderer. “We gaan er ook van uit dat de microcirculatie in het oog en andere lichaamsdelen beperkt is. Dit zou de methode bijzonder geschikt kunnen maken voor het beoordelen van de effectiviteit van toekomstige therapieën voor long COVID.”