Author profile picture

Het voelde voor mij als een historisch moment, toen op de Via Gladiola, die laatste kilometers van de Nijmeegse Vierdaagse. De pelotons Russische militairen die vanwege Gorbatsjovs perestrojka voor dit wandelevenement naar de Waalstad waren afgereisd, werden tot hun grote verbazing en vreugde met donderend applaus en een zee van bloemen binnengehaald. 

🚶‍♂️We zagen op dat moment mannen die decennia lang symbool stonden voor de vijand, opeens als vriend. Er werd geknuffeld, gezoend en geproost. De oorlog was voorbij, ook al was die bij ons altijd koud gebleven. Nu geldt helaas opnieuw de Russische soldaat als tegenstander. De Koude Oorlog is terug en gaat misschien nu wel ontbranden. Er wordt zelfs geopperd jonge vrouwen en mannen weer op te gaan roepen voor de vervulling hun dienstplicht. 

🪖 Het deed mij terugdenken aan de aanvang van mijn eigen diensttijd. Gehuld in een legergroene overall stonden we in een lange rij om gevaccineerd te worden tegen van alles en nog wat. Een paar meter voor mij mij stond een jongen die om zijn mannelijkheid vast te tonen, besloten had zijn halfhoge boksersschoenen aan te doen in plaats van de van rijkswege verstrekte gymschoenen. Op luide toon verkondigde hij allerlei stoerheden. Maar met het steeds dichter naderen van de hospikken met hun spuiten, werd hij aanmerkelijk witter in het gelaat. Totdat hij aan de beurt was en met een zucht ter aarde stortte. Niet iedereen kan tegen injectienaalden. Maar daar is nu net een oplossing voor gevonden, zo schrijft Hildegard Suntinger. Dankzij een micro-organisme kunnen binnenkort de injectienaalden de prullenbak in.

🪛 Tsja, die diensttijd. De Nederlandse militairen trokken in die jaren veel bekijks met hun lange haren. Maar binnen de NAVO werden we ook geroemd. Want als geen ander konden wij improviseren en gebruikten wij spullen op een manier waarop het niet voor was bedoeld. En dat is een heel handig talent, stelt columnist Willemijn Brouwer. Zo gebruikte zij als student boodschappenkarretjes als barbecuerooster.

🤖 Robots die in grote magazijnen en fabrieken zelfstandig rondrijden, vinden we al volkomen normaal. Maar laatst kwam ik in een Limburgs restaurant zo’n robot tegen. Bedienend personeel kan lege glazen, kopjes en andere vaat op de schappen van deze robot neerzetten, waarna ze zelfstandig de weg naar de afwaskeuken vindt. Het is een kleine moeite om het proces ook om te keren en Petronella – zoals de robot is gedoopt – volle borden en schalen naar de gasten te laten brengen. DĂ© oplossing voor het personeelsprobleem in de horeca. Ze moet alleen nog even goed leren communiceren over welke kant ze oprijdt. En daar houden verschillende TU’ers in het studententeam MachyTech zich mee bezig, zo beschrijft collega Corine Spaans

Ik wens je een creatieve week toe!

Arnoud Cornelissen

Bureauredacteur Innovation Origins

P.S. Elke dag om 20 uur exact één innovatief verhaal op je smartphone? Dat kan! Meld je aan voor onze Telegram-service en blijf op de hoogte van de laatste innovaties! Abonneer je hier.