Met de hulp van de Amerikaanse videodienst Netflix wist de Spanjaard Sergio Pablos met een innovatieve techniek de hand getekende animatiefilm weer tot een succes te maken. Zijn kerstfilm Klaus werd volgens cijfers van Netflix al binnen een paar weken door meer dan dertig miljoen mensen bekeken en dingt op 2 februari als één van de genomineerden mee bij het festival om de British Academy Film Awards om de beste animatiefilm. Daarmee is een droom voor Pablos uitgekomen.
Wat er dan zo bijzonder aan deze een nieuwe tekenfilm? Animator Pablos laat in Klaus niet alleen een afgelegen eiland een metamorfose ondergaan, hij zorgt tegelijkertijd met voor een impuls in de 2D-animatie. Het met de hand getekende Klaus lijkt 3D, maar is het in werkelijkheid niet. Via speciaal gebruik van licht en kleur krijgen karakters diepte en volume zoals in een 3D-film, terwijl de nostalgie van een handgetekende film bewaard blijft.
Pablos, die eerst carrière bij Walt Disney maakte, en in 2004 de Sergio Pablos Animation Studios (SPA) in Madrid oprichtte, brak ooit door als een van de scenaristen van Despicable Me. Ruim vijftien jaar later mag hij met Klaus dus een nieuw internationaal succes vieren. Het maken van de film heeft heel wat voeten in de aarde gehad. Pablos koesterde lang de hoop dat grote spelers als Walt Disney of Pixar de handgetekende animatiefilm weer tot leven zouden wekken. Tevergeefs. Op een dag besloot hij het dan maar zelf te gaan doen.
Pablos zette groots in met een project waarbij in totaal meer dan driehonderd mensen betrokken waren. Hij zocht bewust de limieten van het traditionele 2D-medium op om nieuwe technieken te ontwikkelen. De precieze technische details blijven geheim, maar wat hij ontwikkelde is een mix van ouderwets tekenen en de modernste computergestuurde hulpmiddelen. Daarvoor werkte hij samen met de makers van de Toon Boom Harmony-software.
Met Klaus slaagde Pablos erin een handgetekende animatiefilm te maken waarbij schaduwen en licht zich voortdurend aanpassen aan hun omgeving. Dat zorgt voor diepgang en dynamiek. Daardoor komen karakters als de Kerstman, postbode Jesper en schooljuffrouw Alva in de film meer tot leven dan in traditionele 2D-animatities. De verschillende verhaallijnen spelen zich af tegen veelal bewegende achtergronden en veranderen voortdurend van kleur. Met het licht wordt een psychologisch spel gespeeld: sombere delen van het verhaal spelen zich af in de schaduw en positieve scènes worden letterlijk uitgelicht.
Voor het maken van Klaus werden uit 22 verschillende landen – van Noorwegen tot het Chileense Paaseiland – tekenaars gevonden. Niet iedereen geloofde in de nieuwe, kostbare technieken. Toen in 2015 de eerste testen aan andere studio’s werden getoond, zagen velen het project als te risicovol. Netflix had er wel vertrouwen in en investeerde twee jaar geleden in het project van Pablos. Klaus werd op 15 november gepresenteerd als de eerste animatiefilm uit het eigen huis van Netflix. Tot vreugde van Pablos hebben tientallen miljoenen kijkers de ouderwetse tekenfilm weer in de armen gesloten.
Nu nog kijken of ‘2D’ Klaus de ‘3D’ concurrenten Frozen 2 en Toy Story 4 bij de Britse Filmawards kan verslaan.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
