Banen, banen en nog eens banen. Politici en nieuwsredacties praten en schrijven er heel veel over. Het creëren ervan, het verlies ervan, en hoe ze er meer willen creëren in de landbouw, in de IT, in de logistiek en zelfs in de steenkoolindustrie (kan iemand me even wakker knijpen alsjeblieft?). En voor de duidelijkheid: al die nieuwsberichten, beleidsstukken, overheidsverklaringen over de ambitie om banen in de staal-, landbouw-, logistieke, technologische en logistieke sector te stimuleren, zijn geweldig én nodig.
Onlangs viel me echter een kleine youtube video op. Bernd Montag CEO van Siemens Healthineers AG sprak tijdens zijn openingstoespraak (in het Duits) van een conferentie over hoe vreemd het is dat er zoveel gesproken wordt over alle bovengenoemde industrieën, en zo weinig over de gezondheidszorgsector, terwijl in Duitsland de gezondheidszorgsector net zo’n grote werkgever is als de hele Duitse auto-industrie samen.
Hoewel ik me bewust ben van hoe groot de zorgsector is en ik altijd probeer dit punt over te brengen op de Nederlandse provincies – en als ze zeggen dat ze geen formele rol meer hebben in de gezondheidszorg, wijs ik hen graag op de economische waarde en inzetbaarheid van de gezondheidszorg. Ook in de VS is de gezondheidszorg inmiddels de grootste werkgever.
We weten allemaal dat de kosten van de gezondheidszorg stijgen, de vraag verdubbelt, dus moeten we slimme tooling bedenken zoals Digital Health.
Omdat we de enorme tekorten aan arbeidskrachten in de gezondheidszorg kennen, moeten we echt goed opletten en aandacht besteden om van de gezondheidszorg weer een ‘sexy’ plek om te werken te maken. Met al het sentiment (ook in de pers) van de afgelopen jaren over gezondheidszorg met bezuinigingen, lange werktijden, hoge administratieve lasten en veel stress, kan het aantal jongeren dat kiest voor gezondheidszorg als carrière in een exponentieel tempo afnemen.
In de eerste plaats moeten we ons bewust zijn van de problemen en deze niet alleen oplossen met een economische lens, maar ook met een lens van inzetbaarheid en een lange termijn denken aan een duurzaam personeelsbestand. En hoewel verpleegkundigen verreweg in de meerderheid zijn in de gezondheidszorg, zitten ze bijna nooit aan tafel bij de debatten over verandering en innovatie van hun werk en rollen. Aangezien ze ook de snelst groeiende sector binnen ze zorg zijn (+15% > 2026) is dat iets dat echt snel moet veranderen.
Dat alles maakt het slim om goed te zorgen voor de mensen in de zorg, want daarmee zorgen we ook goed voor onszelf op het moment dat we zorg nodig hebben – en voor de maatschappij is dat ook economisch het beste.
Ik pleit niet voor veel meer geld, maar wel om de huidige en toekomstige beroepsbevolking in de gezondheidszorg te koesteren.
Over deze column:
In een wekelijkse column, afwisselend geschreven door Maarten Steinbuch, Mary Fiers, Carlo van de Weijer, Lucien Engelen, Tessie Hartjes en Auke Hoekstra, probeert Innovation Origins uit te vinden hoe de toekomst eruit zal zien. De zes columnisten, af en toe aangevuld met gastbloggers, zijn allemaal op hun eigen manier bezig met oplossingen voor de problemen van onze tijd. Zodat Morgen Beter wordt. Hier alle eerdere afleveringen.
Photo by Ani Kolleshi on Unsplash
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
