Een paar weken geleden lag er sneeuw in Zuid-Limburg. Niet in de rest van Nederland. Het werd een heuse toeristische attractie. Het was filerijden richting de sneeuw; de parkeerwachten ter plekke hadden hun handen vol aan alle foutparkeerders.
In dat weekend ben ik op zondagochtend heel vroeg opgestaan en ook richting Zuid-Limburg gereden. Ondanks alle oproepen om vooral niet te komen. De verleiding was te groot. Het was prachtig! We hadden er om 11 uur al een flinke wandeling opzitten. Op de terugweg naar Eindhoven was er inmiddels weer een stevige file ontstaan op weg naar het zuiden. De foto’s van het sprookjesachtig wit en heuvelachtig landschap heb ik daarna nog enkele weken, tijdens allerlei vergaderingen in Teams en Zoom, als achtergrond gebruikt. Volop nagenieten.
Toen wist ik natuurlijk niet dat we enkele weken later in heel Nederland getrakteerd zouden worden op nog veel meer sneeuw en ijspret.
Overlast
In Nederland gaat sneeuw en ijs altijd gepaard met overlast. Gladheid op fietspaden, wegen en stoepen. Veel ongelukken. Treinen die minder vaak rijden. Gaten in de wegen. Files. Te vaak gaan de gesprekken dan over de ervaren overlast en niet over de schoonheid van de witte landschappen, de sleeënde kinderen, de prachtige sneeuwpoppen of de sneeuwbalgevechten. Maar deze keer was het anders. Corona maakte alles anders; ook de beleving van dit natuur(verschijnselen).
Wat waren we blij dat met de sneeuw en het ijs. De schaatsen werden massaal uit het vet gehaald! Lekker naar buiten! Er werden veel gelaatsafdrukken gemaakt in de sneeuw (en gedeeld op sociale media) en het aantal prachtige natuurfoto’s was ontelbaar. De overlast van sneeuw verdween naar de achtergrond.
Verstild
Persoonlijk vind ik het dempend effect van sneeuw het meest bijzonder. Sneeuw legt een deken van stilte over een normaal gesproken drukke stad. Je ervaart ineens hoeveel geluid er normaal gesproken is.
Sneeuwvlokken bestaan uit ijskristallen die aan elkaar ‘geplakt’ zijn. Verder bestaan sneeuwvlokken voor een groot deel uit lucht. Die met lucht gevulde ruimtes in een sneeuwvlok veroorzaken het dempende geluidseffect. Geluiden worden door de lucht in de sneeuwvlok geabsorbeerd waardoor het stiller wordt als er sneeuw ligt. Een deken van stilte. Dat kunnen we in ons overvolle steden wel vaker gebruiken. 24 uur per dag geluid doet een mens geen goed. Stedenbouw met absorptie van geluid als uitgangspunt? Gebouwen die omgevingsgeluid absorberen? Hoe langer ik er over nadenk hoe beter ik het idee vind.
Leren van de natuur
En zo is er nog veel meer te leren van natuurlijke verschijnselen. Het functioneren van de natuur is fascinerend. Evolutie maakt dat planten en dieren zich steeds aanpassen aan nieuwe omstandigheden. De natuur zit vol met slimme oplossingen, ontstaan in honderden miljoenen jaren. Biomimicry is de wetenschap en de kunst van het imiteren van de beste biologische ideeën in de natuur om menselijke toepassingen te verbeteren en duurzamer te maken. Op asknature.org staan succesvolle toepassingen vermeld. Een website om op te slaan bij je favorieten. Wat zou het toch mooi zijn als Brainport koploper wordt in deze tak van sport. De moderne wereld duurzamer maken op basis van biologische ideeen.
Over deze column
In een wekelijkse column, afwisselend geschreven door Wendy van Ierschot, Eveline van Zeeland, Eugene Franken, Jan Wouters, Katleen Gabriels, Mary Fiers en Hans Helsloot probeert Innovation Origins te achterhalen hoe de toekomst eruit zal zien. Deze columnisten, soms aangevuld met gastbloggers, werken allemaal op hun eigen manier aan oplossingen voor de problemen van deze tijd. Morgen zal het dus goed zijn. Hier zijn alle voorgaande afleveringen.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
