In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. E52 bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.
Naam: Konstantin Asmanov
Land van herkomst: Estland
Werk: Programma Manager bij Stichting Ruimte
Konstantin verwelkomt ons in het Designhuis. Het voormalig gerechtsgebouw heeft een majestueuze hal en aan de rechterkant zie je de studio’s van Studio 040. “Het Designhuis is ook de thuisbasis van Stichting Cultuur en de studenten van TU/e Industrial Design en Fontys Future Media Lab,” vertelt Konstantin, “In de voormalige raadszaal organiseren we meet-ups. Ik werk voor Stichting Ruimte. Deze stichting beheert ruimtes die eigendom zijn van de gemeente en wij zorgen ervoor dat deze kunnen worden gebruikt als betaalbare ateliers. Het Designhuis is een van de gebouwen die wij beheren.”
Zijn leven in Nederland begon voor Konstantin in Breda waar hij hotelmanagement studeerde aan de NHTV. “Als klein kind leerde ik heel makkelijk Engels en al snel wist ik dat ik een internationale opleiding wilde gaan doen. Mijn eerste kennismaking met Nederland was tijdens een uitwisselingsprogramma op de middelbare school waarbij ik een week in Utrecht verbleef. Ik heb het toen goed naar mijn zin gehad. Een paar jaar later was ik op een studiebeurs waar de NLCC ( de Nederlands-Letse Kamer van Koophandel) ook aanwezig was met promotie voor studeren in Nederland. Ik kende het land al een beetje en raakte echt geïnteresseerd. Het aantrekkelijke financiële aspect van hier studeren, speelde een grote rol bij mijn keuze voor Nederland. Het collegegeld, dat je in termijnen kunt betalen, was toen heel betaalbaar. Nu is het wat hoger. Ik kon rondkomen met behulp van mijn ouders en een bijbaan.”
“Eindhoven heeft meer herrie nodig”Konstantin Asmanov, Programma manager
“Ik was verrast toen ik hoorde dat de openbare diensten in Nederland niet net zo digitaal zijn ontwikkeld als in Estland. Estland besloot zich in de jaren 90 volledig op digitale technologie te richten.” Konstantin haalt zijn identiteitskaart tevoorschijn. “We gebruiken deze kaart bijvoorbeeld voor veel dingen: onder andere bankieren, stemmen, doktersrecepten en alles wat met de overheid te maken heeft. Hier in Nederland hebben we voor alles een ander pasje en stemmen we op papier. Neem een voorbeeld aan Estland. Mijn land van herkomst is relatief onbekend. Peter Kentie, managing director van Eindhoven365, heeft actief bijgedragen aan de branding van Estland. Daar dachten mensen eerst ‘Wat zit er achter?’, maar hij doet dit omdat hij het heel erg leuk vindt. Peter bedacht het Est-concept met dat wat Estland uniek en gedenkwaardig maakt: coolest, kindest, fastest en zo kun je nog wel even doorgaan.”
“Tijdens mijn studie kwam ik tot de conclusie dat de hotelbranche niet past bij mijn persoonlijke waarden. Ik heb ervaring opgedaan in allerlei functies, maar het werkte niet voor mij. Ik heb echter wel mijn studie afgerond. Mijn eerste contact met Eindhoven was tijdens de Dutch Design Week. Ik vond het leuk om met creatieve mensen te gaan werken, wist ik veel hoe dat zou zijn,” zegt hij met een glimlach en een knipoog. “Mijn collega Tim Dekker is een business developer en we willen er voor zorgen dat betaalbare ateliers beschikbaar blijven voor creatieve mensen in Eindhoven. Ik wil niet namens de hele creatieve gemeenschap spreken, maar Eindhoven heeft meer herrie nodig. Op plaatsen waar creativiteit bloeit, is lawaai nodig. Eindhoven wil grootstedelijk zijn, maar het is een dorp. Geef ruimte aan jong talent en laat ons onze eigen fouten maken.”
“Eindhoven heeft genoeg te bieden, maar moet realistisch zijn: het is een lelijk dorp, zeker als je de stad binnenkomt vanaf het station. Ook moet je mensen hier kennen om de stad te leren kennen. De sociale media van Eindhoven werken, maar als gewone burger voel ik niet de veel gepromote technologie, design en kennis vibes. Als je een goede dwarsdoorsnede van de Eindhovense bevolking wilt ontmoeten, moet je bar La Folie bezoeken. Het is een eenvoudige plek met mensen van allerlei pluimage. Het is een beetje rauw, maar wel heel leuk.”
Lees hier alle verhalen in deze serie.
Fotografie: Diewke van den Heuvel