Author profile picture

In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. E52 bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.

Naam: Juliet Gagnon
Land van herkomst: Verenigde Staten
Werk: Artistiek leider van Watershed en freelance schrijver

Net buiten het stadscentrum van Eindhoven staat Pand P, een theater, restaurant en ook het thuis van Stichting Watershed, een non-profit literair platform. We spreken Juliet op het terras. “Het is de laatste week van de zomervakantie, dus mijn dochter Frankie is ook van de partij,” zegt ze met een lach. Nadat we zijn voorzien van koffie en een flesje fris vertelt Juliet meer over Watershed en haar dromen en ideeën. “Ik ben begonnen met de intentie iets te creëren om schrijvers bij elkaar te brengen. Als schrijver kun je leren van andere schrijvers en bruikbare feedback krijgen. In ons eentje hebben toch de neiging om met oogkleppen op naar ons werk te kijken.” Juliet richtte Stichting Watershed op in 2014 en het blijft sindsdien groeien.

“Ons doel is het starten van een academie voor schrijvers. We geloven in de kracht van ‘Relentless Learning’, het willen blijven leren en openstaan voor nieuwe input. Het onderwijssysteem in de Verenigde Staten is net iets anders vergeleken met Nederland. Daar doen veel mensen eerst ervaring op in het professionele werkveld en gaan daarna terug naar school om zich te verdiepen of nieuwe werkvelden te ontdekken. Op die manier kun je uitvinden waarin je je wil specialiseren en wat je passie is. Ik vond dat heel nuttig, het gaf mij tijd om te groeien. Bij Watershed werken we aan het ontwikkelen van een model dat beantwoordt aan deze noodzaak om te blijven leren hier in Nederland. We organiseren residencies, dat zijn een soort literaire bootcamps die we elke jaar houden onder de naam Camp Cushy. En we hebben natuurlijk ons publieke programma met Radio Slik, het podiumprogramma SLIK live en voor de eerste keer organiseren we een literaire avond in het Parktheater op 29 augustus. Het programma is tweetalig, in Nederlands en Engels. Tijdens onze matinees en avonden praten we over de grotere sociale vraagstukken en hoe deze worden ontrafeld door de literatuur. Literatuur laat je naar het leven kijken door de ogen van andere mensen.”

“Mensen delen hier hun netwerk met je en maken tijd voor je”Juliet Gagnon, Artistiek leider van Watershed

Juliet kwam in 1999 voor de eerste keer naar Nederland. “Ik zou een semester in het buitenland gaan studeren en koos voor China. Maar dat ging niet door, dus ik had een heel semester vrij. Een vriendin woonde in Amsterdam en vroeg of ik op bezoek kwam. Dat was mijn eerst keer in Nederland, gevolgd door 15 tot 20 korte bezoeken in de jaren daarna. In 2009 besloot ik voorgoed te blijven. Bijna twee maanden geleden ben ik Nederlander geworden en dat is erg bijzonder voor mij. In december wordt er door de gemeente een ceremonie gehouden en daarna geven we een groot feest. Door Nederlands te leren, ben ik wel anders naar Nederland gaan kijken. Al is het nog wel moeilijk om grapjes te maken in het Nederlands. Ik kom anders over wanneer ik mezelf uit in Nederlands of Engels.”

“Brabant kent in het algemeen goede ondersteuning voor nieuwe dingen. Mensen delen hun netwerk met je en maken tijd voor je. Een goed voorbeeld is een van onze bestuursleden, Joep Huiskamp. Hij heeft een geweldige en gevarieerde kennis van zaken, is open en heeft een netwerk waar ik veel aan heb gehad. Hij stelde me voor aan Giel Pastoor, directeur van het Parktheater. Giel nam de tijd om naar mijn visie voor Watershed te luisteren en gaf mij inspiratie en inzichten om mijn ideeën verder te ontwikkelen. Dit soort relaties zorgen voor een domino-effect, helemaal voor kleinere culturele startups. In een stad die wordt gedomineerd door technologie, is cultuur hard nodig. Steeds meer mensen willen ook dat de cultuur meer bloeit hier. Maar ik hoop niet dat het huidige culturele landschap in een systeem wordt geduwd. Niet alles hoeft te worden gelabeld of in hokje te worden gestopt. Juist waar de avant-garde is, gebeuren dingen.”

“De dagelijkse leiding van Watershed kost veel tijd en met een zesjarige voor wie ik er ook wil zijn, heb ik niet veel tijd over,” vertelt Juliet wanneer haa wordt gevraagd naar haar vrije tijd. Tijdens het gesprek was dochter Frankie tot nu toe aan het tekenen, maar als we het over leuke dingen doen hebben, wil ze ook even wat kwijt: “We doen leuke dingen, zoals ijsjes eten. We houden van de ijsjes van Intelligentia Ice. Mijn favoriet is Oreo, met een beetje suikerspin erop!” En als haar gevraagd wordt of ze ook nog een favoriete speeltuin heeft, hoeft ze niet lang na te denken: “Philipsdorp. Dat is de allerleukste!”

Lees hier alle verhalen in deze serie.
Fotografie: Diewke van den Heuvel