In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. E52 bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.
Naam: Juan Restrepo
Land van herkomst: Colombia
Studie: Industrial Design aan de Technische Universiteit Eindhoven, product designer bij Usono
Bijna twee jaar geleden arriveerde hij in Eindhoven en het begin was nogal turbulent voor Juan. “Oh echt alles wat mis kon gaan, ging ook mis: ik sloot mezelf buiten, ik werd ziek, verloor mijn telefoon. Je kunt het wijten aan pech, maar OK, ik ben ook nogal chaotisch,” begint Juan zijn verhaal met pretogen. “Ik woonde voor het eerst alleen. Een hele mooie ervaring, maar ook moeilijk. Nadat ik was afgestudeerd in Medellín, Colombia, werkte ik maar na een paar jaar wilde ik iets anders. Ik vroeg een beurs aan in mijn land en ik kreeg de kans om naar de universiteit in Eindhoven te gaan.”
Voordat hij aan zijn avontuur in Nederland begon, deed Juan alvast online onderzoek naar de projecten van de universiteit. “Ik nam contact op met Victor Donker, nu COO van Usono, maar op dat moment was hij HRM manager van het team van TU/e project Blue Jay. Ik vertelde hem dat ik graag betrokken wilde zijn bij het project en om een lang verhaal kort te maken: ik stuurde mijn porfolio en ik sloot me aan bij het team. Een paar maanden later vroeg Victor of ik mee wilde werken in het Usono-team. Ik heb het bij Usono ontzettend naar mijn zin. Ik krijg de kans om te werken aan een geweldig product dat wordt verkocht in zeven landen. Ik ben er ontzettend trots op. Ik werk er ook aan mijn afstudeerproject met het Catharina Ziekenhuis. Ik heb onderzoek gedaan naar hoe we blessures kunnen verminderen die ontstaan door de vaak herhaalde bewegingen die cardiologen maken bij intensief gebruik van echoapparaten. Ik heb nu een instrument ontwikkeld hiervoor en op dit moment ben ik het aan het testen met de artsen.”
“Eindhoven is geen traditionele Europese stad en dat vind ik leuk”Juan Restrepo, Student Industrial Design / Product designer Usono
Juan heeft een Nederlandse vriendin en zij en haar familie geven hem een betere inkijk in de Nederlandse manier van leven. “Mijn vriendin en het contact met haar familie zorgen ervoor dat ik dit land beter begrijp. En ze heeft mij vaak geholpen met dingen die ik in het dagelijks leven tegenkom. Ik weet niet of ik in Nederland wil en kan blijven na mijn afstuderen. Bij de beurs die ik heb ontvangen van de Colombiaanse overheid, horen ook allerlei regels over het terugbetalen daarvan. Als ik in Nederland wil blijven, zal ik de complete beurs moeten terugbetalen want het land heeft in mij geïnvesteerd. Maar als ik terugkeer en ga werken bij een bedrijf, dan hoef ik maar een percentage terug te betalen. Als ik voor de Colombiaanse overheid ga werken, dan is dat percentage nog veel lager. Wanneer ik terugga, kan ik dingen in het land veranderen dankzij alles wat ik hier geleerd heb. Het zou een kleine verandering zijn, maar het is een verandering.”
“Vorig jaar kwam mijn familie mij hier opzoeken, inclusief mijn 87-jarige opa. In zijn jonge jaren was hij een matroos en hij heeft altijd al een fascinatie gehad voor Nederland. Tijdens wereldkampioenschappen voetbal was hij altijd voor het Nederlandse team. En als voormalig matroos met een liefde voor water zegt hij altijd dat de Nederlanders de beste zijn in het omgaan met water. Het was geweldig dat hij eindelijk alles hier met zijn eigen ogen kon zien. We zijn ook naar Amsterdam, Rotterdam, Duitsland en België geweest. We hebben het ontzettend naar ons zin gehad. Het enige negatieve eraan was dat hij niet meer weg wilde, want hij was verliefd geworden op dit land. Na het bezoek belde ik hem wat vaker zodat we konden praten over de geweldige tijd hier.”
“Medellín en Eindhoven hebben wel een aantal overeenkomsten: de steden zijn allebei niet de hoofdstad, maar zijn wel de meeste innovatieve steden van het land. In de kern zijn ze ook wel hetzelfde met de focus op design en technologie en de vele jonge mensen die er werken en studeren. Maar er is ook groot verschil. Ik kom uit een stad met vijf miljoen inwoners versus de 225.000 hier. Maar Eindhoven is geen traditionele Europese stad en dat vind ik leuk. Vorige maand ging ik naar Amsterdam en toen op de terugweg de trein Eindhoven binnenreed zei ik tegen mezelf ‘Ik ben thuis!’. Ik voel me prettig hier. Ik heb alleen nog problemen met de Nederlandse agenda. Die van mij is wat meer organisch. Ik plan niet zoveel als de Nederlanders.”
Lees hier alle verhalen in deze serie.
Fotografie: Diewke van den Heuvel
