Author profile picture

In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. E52 bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.

Bij buurthuis ´t Trefpunt is het vroeg in de ochtend al een komen en gaan van mensen. Ines is er ook al en verwelkomt ons lachend: “Hier is altijd wat te doen. Ik geef hier Spaanse les aan groepen. Ik heb eerst op een wachtlijst gestaan om een ruimte te kunnen huren, zo druk is het hier. Van yoga en ballet tot pingpong en een grote feestzaal, er is van alles.” Ines geeft les in Eindhoven, Brandevoort, Valkenswaard en als het nodig is door heel Nederland. “Hier bij ’t Trefpunt geef ik groepslessen, en daarnaast geef ik privéles en les bij bedrijven. Het eerste jaar bestaat voornamelijk uit woorden leren en zinnen maken. Kunnen communiceren is belangrijk, daarna zetten we de puntjes op de i met de grammatica.”

Ines is met recht een international: “Ik ben geboren in Peru, maar mijn familie komt uit Italië. Ik zat op een internationale middelbare school, met Duits als voertaal. Mijn man is Nederlander en ik heb hem leren kennen op die school. Wij kennen elkaar dus al van kleins af aan.” Jaren na de middelbare school woont Ines in Barcelona en bezoekt hij haar tijdens zijn vakantie. “Hij woonde inmiddels in Eindhoven en vroeg of ik ook daarheen kwam en zo zagen we elkaar steeds vaker en kregen we een relatie. Toen ik 15 jaar geleden hier kwam wonen zei ik direct ‘En waar is het strand?’. In Lima woonde ik tegenover het strand, in Barcelona woonde ik tegenover het strand en hier zei mijn man ‘Kom we gaan Aquabest’, schatert Ines. “En daar vermaak ik mij ook prima.”

“Eindhoven heeft alles, er zijn veel activiteiten en voor kinderen is het hier ook heel fijn”Ines Lapenta, Docent Spaans en ondernemer

Ondank dat het strand niet in de buurt is, heeft Ines het in  Eindhoven erg naar haar zin: “Ik houd veel van Eindhoven. De stad heeft alles, er zijn veel activiteiten en voor kinderen is het hier ook heel fijn. Ik vind dat Eindhoven zich goed richt op families. In Eindhoven woont een grote groep Latijns Amerikaanse mensen en we zien elkaar vaak. Samen met vriendinnen ga ik dan wandelen of we doen wat leuks samen met de kinderen. Mijn kinderen zitten allebei op de middelbare school. Ze volgen tweetalig onderwijs, Nederlands en Engels, op het Stedelijk College. Echt super dat dat er is. En doordat we thuis Spaans spreken zijn ze eigenlijk drietalig. Ik heb zo’n mengelmoes aan talen in mijn hoofd dat ik niet echt meer een voorkeurstaal heb. Soms kijk ik televisie en heb dan niet eens in de gaten in welke taal het programma is. Maar bij emoties komt bij iedereen de moedertaal boven, ook bij mij.”

“Ik dacht dat Nederlands leren niet moeilijk zou zijn, want ik spreek al Duits, maar voor mij was het niet handig. Het is alsof ik het fout moet doen in het Duits en dan is het goed in het Nederlands. Van Peru naar Spanje gaan was makkelijk, het is dezelfde soort cultuur. En dankzij een uitwisseling met Duitsland op de middelbare school, was Nederland geen enorme verrassing, maar wel wennen. Ik wil graag de tip meegeven aan mensen die hier komen wonen: het helpt om de taal te leren. Je komt hier natuurlijk met je eigen cultuur, je eigen achtergrond. Maar dan is wel belangrijk dat je accepteert dat het in Nederland niet direct hetzelfde is als jouw cultuur, maar dat je je kunt aanpassen en het respecteert.”

Volgens Ines zijn Nederland en Peru nauwelijks met elkaar te vergelijken: “Het is hier totaal anders. Hier is alles zo gestructureerd en in Peru totaal niet. En in de cultuur, daar zijn ook flinke verschillen in te vinden. In Peru denken de mensen altijd ‘mañana mañana’, rustig aan dus en het leven vindt buiten plaats. Hier wordt het leven veel meer gepland. Het spontane uit Zuid-Amerika vinden mijn cursisten ook heel leuk. In juni organiseer ik altijd ook een taalreis naar Spanje voor mijn cursisten. Een taal leren is niet alleen grammatica en de boeken in, dat is ook de cultuur leren kennen. Tijdens de taalreis krijgen de deelnemers intensief les, maar genieten ook van het land, het eten en het gevoel dat niet alles gepland hoeft te worden.”

Lees hier alle verhalen in deze serie.
Fotografie: Diewke van den Heuvel