Nieuwe mobiliteitsoplossingen worden tegenwoordig elke dag wel uitgevonden. Sommige zijn goed bruikbaar in de nieuwe wereld van vraagafhankelijke multimodale mobiliteit. Veruit de meeste zijn niet meer dan aardige gadgets. Zo zie ik niet direct iedereen massaal op een flyboard stappen. De veelbesproken hyperloop daarentegen is de afslag die je je als stad echt niet kunt veroorloven te missen.
Zoals algemeen bekend zet dit wereldwijde milieuvriendelijke mobiliteits-alternatief voor het vliegverkeer je namelijk af in het hart van de stad. Dat kan omdat een hyperloopstation veel minder ruimte gebruikt dan een vliegveld en ook geen geluidsoverlast veroorzaakt.
Dat is een van de aspecten die een hyperloopsysteem zo aantrekkelijk maken. Geen hub aan de rand van de stad maar midden in het centrum. Daardoor kan de hub een natuurlijk onderdeel van de stad zijn. Het valt niet eens meer op dat je er kunt reizen. Het is gewoon een aantrekkelijke ruime schone plek met veel voorzieningen. De hub als ‘destination’, een bestemming op zich, voor zowel de omliggende buurten als passagiers.
De betaalbaarheid van de hyperloop wordt vaak als achilleshiel aangewezen. Terwijl het juist de unieke mogelijkheid biedt een openbaar vervoerssysteem te bouwen zonder dat overheidsinvesteringen nodig zijn.
Verdichting en mobiliteit zijn sleutelmechanismes waardoor steden ontstaan. Mensen zijn nu eenmaal slechts bereid op een comfortabele manier een bepaalde afstand onderweg te zijn om een speciale dienst of product te bereiken. Daarom zijn er op centrale goed bereikbare plekken steden. Nog steeds zijn verdichting en mobiliteit een twee-eenheid, het een kan niet zonder het ander.
Gigantische stijging grondwaarde
Het is dus niet moeilijk te voorspellen dat de grondwaarde in steden die worden aangesloten op het wereldwijde Hyperloop Netwerk gigantisch zal stijgen. Ga maar na. Heel West-Europa ligt dan vanuit een stad als Eindhoven binnen het bereik van woon- werkverkeer. Even naar Frankfurt kan in 20 minuten. Een breed en diep voorzieningenpakket met goederen van hoge kwaliteit zoals super-vers geplukt, gevangen of geoogst voedsel uit een enorm verzorgingsgebied komt rechtstreeks op de lokale markt voor stedelijke consumptie. Een aantrekkelijk vooruitzicht ook voor de regio’s, die zo direct op de 21e eeuw worden aangesloten.
Dat wetende hoe ga dan om met ontwikkelrechten rond de stations? Kun je rekening houden met de enorme potentie op lange termijn van deze nieuwe technologie die nu nog in de kinderschoenen staat?
Ontwikkelaars met metrobedrijf
In Hongkong doen ze het al 40 jaar. Daar levert de overheid ontwikkelingsrechten op grondposities niet direct aan ontwikkelaars maar bijvoorbeeld aan de Hong Kong Metro Company. Het metrobedrijf bouwt in ruil voor deze grondrechten een metro. Die metrolijn kost de overheid dus geen cent. Het metrobedrijf zoekt een ontwikkelaar en samen ontwikkelen ze de plots. Een deel van de winst die daarbij gemaakt wordt gaat naar het metrobedrijf om de lijn te kunnen bouwen. Daarnaast zit er nog een deel erfpacht in die de ontwikkelaar direct betaald aan de overheid. Hong Kong genereerde op deze wijze met Transit Oriented Development in 2018 een opbrengst van 1,8 miljard euro. Een gratis hyperloop ligt in het verschiet.
Over deze column
In een wekelijkse column, afwisselend geschreven door Wendy van Ierschot, Bert Overlack, Eveline van Zeeland, Eugene Franken, Jan Wouters, Helen Kardan, Katleen Gabriels, Mary Fiers en Hans Helsloot probeert Innovation Origins te achterhalen hoe de toekomst eruit zal zien. Deze columnisten, soms aangevuld met gastbloggers, werken allemaal op hun eigen manier aan oplossingen voor de problemen van deze tijd. Morgen zal het dus goed zijn. Hier zijn alle voorgaande afleveringen.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
