Verslaggeefster Sharina Helderop bezoekt de Girslday en laat zich – alsof ze zelf ook weer even 14 is – onderdompelen. Een persoonlijk verslag.
De boodschap van Girlsday is dat techniek heel breed is. Meisjes van tien tot vijftien jaar volgen tijdens deze dag allerlei activiteiten. Volledig open minded loop ik over de roze loper het Fontys gebouw in Eindhoven binnen. Ik ben al eventjes de leeftijd van deze meisjes voorbij, maar ik ga mij volledig laten onderdompelen in wat de ICT en techniek te bieden heeft op Girlsday.
Ik begin achterin. Een blond meisje is daar al druk aan het typen. Het duurt niet lang voordat een student mij achter de computer zet. Door middel van een opdracht mag ik een eigen website bouwen met allemaal codes. Oké, daar gaan we: haakje openen, 
html, haakje sluiten. Op naar stap twee.
Na een aantal stappen ontstaat er een wirwar van haakjes, maar komt er in het eindscherm iets dat op een simpele website lijkt. Verder dan het neerzetten van mijn naam en hobby’s kom ik niet, want dan klinkt ‘Who run the world’ van Beyoncé uit de speakers. Dat is het teken om naar de volgende activiteit te gaan.
Ik moet eerlijk bekennen dat mijn aandacht gelijk uit gaat naar het maken van lipgloss en ik het besturen van een robot bijna voorbij loop. Ik dacht vroeger dat techniek vooral over robots ging. Dat beeld lijkt onder deze meisjes ook te leven. Als ik met andere scholieren richting de lipgloss loop, vertellen ze mij dat ze niet wisten dat techniek zo breed is. Het werken in een laboratoriumjas en apparaten in elkaar zetten is het beeld dat zij hadden.
Bouwplaats
Tijdens mijn middelbare schooltijd was er ook al aandacht voor vrouwen in de techniek en de bouw. Daarom werd ik samen met de andere meisjes uit havo 3 meegenomen naar een bouwplaats. Heel de dag liepen we tussen de steigers. Van de presentaties kan ik mij weinig herinneren, maar het maken van foto’s met de bouwhelmen staat mij nog goed bij. Dan is Girlsday toch veel leuker, omdat je zelf aan de slag gaat met de opdrachten.
Het doel van deze dag is niet om meisjes te dwingen een technische opleiding te kiezen, vertelt Inge Wouters van het ASML promotieteam mij. Zij studeerde scheikunde en is daarna bij ASML terecht gekomen. Nu houdt ze zich bezig met het promoten van techniek bij meisjes. “Er is zo veel mogelijk op dit gebied en vaak zijn ze daar helemaal niet bewust van”, vervolgt Wouters. “Daarnaast is het ook zo dat er ongelofelijk veel meisjes een technisch vakkenpakket kiest, maar daarna een totaal andere studie volgt. Ik hoop dat ze na deze dag een bewuste keuze kunnen maken of ze de techniek ingaan of niet. Dan hebben ze al een beter beeld van wat er in deze tak allemaal is en maken ze hopelijk een andere afweging.”
Maatschappelijk
Een van de redenen dat er weinig meisjes in de techniek zijn, is vanwege het doel. Jongens schijnen volgens Wouters al voldoening te halen uit het bouwen van een apparaat. Meisjes zijn op zoek naar het maatschappelijke aspect: waarom doe ik dit en wie heeft daar wat aan? Op deze dag maken zij met laagdrempelige opdrachten kennis met techniek en wat je ermee kan. Zoals het tekenen met een 3D-pen. Je tekent als het ware met vloeibaar plastic en het lijkt een beetje op het idee van een 3D-printer. Net als met zo’n printer bouw je de tekening laagje voor laagje op. “Je kunt veel maken met een 3D-printer en door het tekenen met deze pen maken ze een beetje kennis mee met die techniek.”
Na het gesprek met Wouters loop ik door naar ASML-tafel. Daar staat een stolp met een ballon. Wat gebeurt er met de ballon als de stolp vacuüm is? Het eerste antwoord dat in mij opkomt, is dat de ballon krimp. Ze zet de machine aan en wat blijkt? De ballon blaast zichzelf op. De scholier naast mij is net zo verbaasd als ik. We kijken allebei ongelovig naar de stolp, maar wanneer er een plekje aan de tafel erachter vrijkomt, gaat ze snel daarheen. Dat is de plek waar je lipgloss kunt maken.
Tekenen in 3D
Al de hele ochtend is het daar erg druk. Ik begrijp dat als vrouw zijnde wel – lipgloss is natuurlijk ook hartstikke interessant. Ik loop achter het meisje aan. Zo’n twintig meisjes zijn al uiterst geconcentreerd bezig met de reageerbuizen. Aan de andere kant is er een docent druk bezig om lege reageerbuizen te vullen voor de volgende lading meisjes. Volgens haar is er niet veel nodig om lipgloss te maken, maar het gaat er vooral om dat je alle ingrediënten secuur afmeet. “Daar gaat het bij scheikunde en laboratoriumwerk om, dat je alles nauwkeurig afmeet. Met die handelingen maken de leerlingen vandaag kennis en dan is het vooral leuk dat ze hun eigen lipgloss mee naar huis nemen.”
Ons gesprek wordt door Beyoncé onderbroken. Opnieuw het sein, maar dit keer is het de wisseling naar de laatste activiteit van deze ochtend. Er is te veel om nog te doen. Ik kan een brug maken van papier, kleine puzzels oplossen met een laser, tekenen met een 3D-pen. Dan zie ik een tafel waar allemaal ronde flessen hangen. In die flessen zitten een soort watten en de vraag is wat je ruikt. Dat klinkt als een leuk spelletje.
Vanille
Ik draai het dopje van de eerste fles af. Ergens komt dit mij wel bekend voor, maar waarvan? De studente geeft mij hints: “Je kunt er een warme drank van maken.” Is het kaneel? Nee, dat was het niet. “Je maakt er chocolademelk van.” Is dit cacao? Dat had ik niet gedacht, maar het is wel goed. Oké, de volgende fles. Ik ruik, maar herken er niet veel in. Ik krijg weer hints. “Dit vind je vaak terug op een pizza.” Ik heb echt geen idee, maar het blijkt oregano.
Zo gaat het nog vier flessen door. Ik hoop er tenminste één te herkennen. Bij fles nummer zeven is het raak. Ik weet dat dit vanille is. “Dat is helemaal goed”, zegt de studente. Ik vraag haar waarom ik deze dagelijkse dingen niet herken. “We herkennen geuren vaak door een combinatie van zicht en geur, maar nu ruik je het alleen maar. Dan is de het moeilijker om de geur te herkennen.” Een aparte gewaarwording is het wel dat je dagelijkse geuren niet kunt plaatsen als het in een fles zit.
Selfie
Mijn Girlsday zit erop. Voor heel even voelde ik mij weer veertien en nam ik deel aan verschillende workshops. Van elke discipline was er wel wat. Van het bouwkundige bruggen maken tot het besturen van een robot. Zelfs ik verbaas mij over de veelzijdigheid van techniek en hoe leuk het kan zijn. Voor de laatste keer deze ochtend klinkt Beyoncé. Heel even schiet het door mijn hoofd om mijzelf nog even in een speciaal stofvrij ASML pak te hijsen en een selfie te maken zoals vele anderen scholieren. Maar dat laat ik toch aan de huidige meisjes over. Ik heb tenslotte al een beroep gekozen.
Girlsday is een landelijk initiatief van de VHTO, maar de editie in Eindhoven is georganiseerd door Fontys, TU Eindhoven, ASML en Summacollege.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
