In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. Innovation Origins bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.
Naam: Fanny Griveau
Land van herkomst: Frankrijk
Werk: Meubelontwerper en coördinator bij Uit de Buurtfabriek & designer bij Griveau.net
Vlakbij de Woenselsestraat vind je een klein industrieterrein met veel verschillende bedrijven en werkplaatsen. Een daarvan is Uit de Buurtfabriek, een houtwerkplaats die mensen helpt zich te ontwikkelen door te werken aan designmeubels. Fanny staat voor de deur wanneer we aankomen, ze kletst in het Nederlands met een collega. Op de grote blauwe deuren van het gebouw staan Te Koop-borden. “Ja, we moeten helaas in november vertrekken,” zegt Fanny, “we zijn op zoek naar een nieuwe plek en we praten met de gemeente Eindhoven, maar het is niet makkelijk een ruimte te vinden voor al onze machines. We zouden ook graag meer zichtbaar zijn voor het publiek.” Terwijl we praten, gaan we het gebouw binnen en passeren de werkplaats of Refu-Bikes waar vluchtelingen fietsen repareren. We nemen plaats in de kantine om over Fanny’s leven in Eindhoven te praten.
“Oorspronkelijk is Uit de Buurtfabriek begonnen als een social designproject waarbij we de buurt hebben gevraagd om te helpen meubels te maken. Houtbewerking is een geweldige manier om met je handen te werken en geeft op deze manier mensen weer een doel in het leven. Als snel werd Uit de Buurtfabriek ook een plek voor mensen uit andere delen van Eindhoven en uit alle lagen van de bevolking. Je zult hier mensen tegenkomen die gepensioneerd zijn of depressief of het moeilijk vinden om sociaal contact te hebben of gewoon uit hun huis willen komen, noem maar op. Voor de meesten gaat het om het vinden van betekenis en structuur in hun dagelijks leven. Het meubilair dat ze maken, wordt verkocht aan grote klanten zoals Woonbedrijf, Philips en andere maatschappelijke organisaties en het zijn echte Dutch designstukken. Mijn rol binnen de organisatie verschilt van dag tot dag. Ik ontwerp de collectie en coördineer de productie. Ik ben ook workshopleider geweest. We hebben onze collectie en ik ontwerp ook op maat gemaakt meubilair voor klanten.”
“Ik ben niet fulltime betrokken bij Uit de Buurtfabriek, de rest van de week ben ik bezig met mijn eigen designlabel. Ik kwam in 2013 naar Eindhoven voor een stage bij Pelidesign, het bedrijf van product- en meubelontwerper Alexander Pelikan. Na mijn stage besloot ik om in Eindhoven te blijven en een wereldwijde een zoektocht naar een baan te starten. Op dat moment ontmoette ik Conor Trawinski, social designer, die me bij een buurtproject betrok, dat uitgroeide naar Uit de Buurtfabriek in Eindhoven, dus uiteindelijk ben ik nog steeds hier, “zegt Fanny met een grijns.
(Tekst gaat verder na de foto)
“Ik heb hier niet gestudeerd en dat maakt uit als het gaat om vrienden maken. Ik moest mijn sociale leven helemaal opbouwen vanaf nul. Ik sprak eerste helemaal geen Nederlands en ik ben niet echt een feestbeest, maar ik had wel een sociaal leven nodig. Ik moest dus Ik moest het niet zo van feestjes houden dus opzijzetten en ik ging aan de slag om Nederlands te leren zodat ik beter kon integreren. Een van mijn klasgenoten bij mijn cursus Nederlands zag dat ik beetje eenzaam was en zij uitgenodigde mij uit om mee te gaan naar alles waar ze naar toe ging. Dat heeft enorm geholpen en ik heb daardoor ook een aantal vrienden gemaakt. Het moeilijke deel van de expat-community is dat je vrienden verliest, mensen vertrekken. Daarom heb ik ook graag wat Nederlandse vrienden. Het plannen van een gezellige afspraak kan echter een hele uitdaging zijn met Nederlanders. Wanneer ik vraag of ze wat leuks willen doen, hebben ze over een of twee weken tijd, terwijl ik vandaag of morgen bedoelde. Een keer werd mij in september gevraagd of ik eind november beschikbaar was. Ik dacht: oké?! De Nederlandse manier van dingen plannen, is iets waar ik nog steeds niet aan gewend ben.”
“Toen ik hier aankwam, zag ik hoe schoon de straten zijn. In Frankrijk zien de straten en trottoirs er vaak een beetje sjofel uit, dat wil zeggen dat de trottoirs worden wel gerepareerd, maar hier proberen ze het netjes te maken. Ik woon in Woensel West en deze buurt wordt steeds beter. Woningcorporatie Trudo doet het goed hier. Ze hebben voor deze wijk een verhuursysteem waarbij je minder huur betaalt als je in de buurt helpt. Ik ben onderdeel van het team dat ouderen helpt met hun tuin en ik heb geholpen met naschoolse projecten voor de buurtkinderen. Het is mooi om onderdeel uit te maken van zo’n opbloeiend stuk van de stad.”
Fotografie: Diewke van den Heuvel
Lees hier meer verhalen van internationals in deze serie.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
