De expat top-10 richt de spotlight op internationals die Eindhoven vooruit helpen. Op E52 verschijnt elke dag een portret van een winnaar, op zoek naar hun Eindhovense ervaring en het perspectief op de stad waar ze zijn komen wonen en (al die tijd) zijn blijven hangen. Vandaag het laatste interview in de serie: Designer Nacho Carbonell.
Naam: Nacho Carbonell
Leeftijd: 45
Beroep: Designer
Woont in Eindhoven sinds: 2005
De Spaanse designer Nacho Carbonell vond zijn plek in Eindhoven en studeerde in januari 2007 cum laude af aan de Design Academy. Daarna won hij verschillende internationale prijzen en exposeerde werk in onder meer Londen, Miami en Madrid, maar ging niet meer weg uit Eindhoven. De inmiddels 36-jarige designer staat aan het hoofd van zijn eigen studio aan de Daalakkersweg.
‘Toen ik hier kwam, woonden er drie man in het hele Klokgebouw’
“Stel je dat eens voor: drie gasten die het hele Klokgebouw voor zichzelf hadden. Ze konden alles doen wat ze wilden, door de grote lege hallen rennen, ze waren er bezig met hun kunst en gaven feestjes. Ikzelf kon werken in een lege kerk in Woensel, samen met een paar vrienden. Terwijl we aan ons design aan het werken waren, keek Jezus toe vanaf het altaar. Het was een prachtige tijd om in Eindhoven aan te komen. Alles was zo open en vrij.”
“Ik kwam hier nadat ik afstudeerde als een technische ontwerper in Valencia. Ik was al drie jaar klaar maar kreeg het gevoel dat ik me ergens anders nog verder moest ontwikkelen. Ik wilde mezelf in een nieuwe omgeving plaatsen. Dat werd de Design Academy. Daar leerde ik buiten de gebaande paden van het traditionele design te treden. Ik leerde voor mezelf na te denken. Dat viel samen met de manier waarop ik in Eindhoven kon werken, anti-kraak, ik hoefde bijna geen huur te betalen voor een huis en een eigen studio. Dat leidde bij mij tot een soort ‘rebel-approach’ richting het ontwerpen.”
‘Er is veel veranderd’
“De stad is wat mij betreft vast gaan zitten in structuren. Design is nu één van de drie belangrijke zuilen van de stad. Er zijn nu vaste plekken waar plek is voor design, met name Strijp natuurlijk. Het spontane is er een beetje vanaf. Strijp-S is nu een perfect gestructureerd gebied, en de huurkosten komen niet eens meer in de buurt van wat men betaalde in het begin.”
“De stad an sich is ook steeds meer gestructureerd . Ben je een designer, ga naar Strijp. Ben je een techneut, ga naar de High Tech Campus of de universiteit. Ben je jong en wil je een feestje, ga naar Stratum. Er is een te duidelijke structuur in de stad. Dat botst met de ‘vrije natuur’ van kunst en design vind ik. Er zou een plek moeten komen waar al die culturen écht bij elkaar komen, een park bijvoorbeeld.”
‘Alle expats denken er weleens over na om terug naar huis te gaan’
“Maar de vraag is hoe en wanneer? Ik heb hier veel opgebouwd in de laatste jaren, het is niet makkelijk om dat op te geven. Ik denk vaak na over de plek waar ik me uiteindelijk zal gaan settelen maar ik heb geen idee of dat in Eindhoven is. Ik zou wel graag eens iets willen kopen. Ik heb altijd gehuurd of anti-kraak gewoond. En nu heb ik al deze spullen in de studio staan. Als ik ooit mijn huur niet kan betalen sta ik met al deze troep op straat.”
‘Nederlanders hebben altijd een plan, behalve tijdens de lunch’
“In Spanje staat een gebouw eerst een aantal jaren leeg voordat het gesloopt wordt. In Nederland zegt een eigenaar liever: ‘Je mag gratis in mijn pand wonen, als je het onderhoudt totdat ik weet wat ik ermee ga doen. Dan heb je veel meer respect voor het gebouw, in plaats van dat het leegstaat en ergens weg staat te rotten.”
“Het enige ding waar Nederlanders niet goed over nadenken is de lunch. Iedereen eet hier een broodje of een boterham met pindakaas en is er dan wel weer klaar mee. Ik probeer de Spaanse cultuur een beetje mee te brengen naar de studio. The one thing you guys don’t seem to have a plan for, is lunchtime. Met de lunch koken we om de beurt, we gaan lekker zitten, praten met elkaar en nemen de tijd. Dat is iets dat de Nederlanders nog van ons kunnen leren: laat die sandwich lekker thuis.”
Dit was het laatste interview in de serie met expats. Lees ze allemaal hier.
