In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. E52 bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.
Naam: Eliska Slovakova
Land van herkomst: Tsjechië
Werk: Freelance designer
Misschien ben je onlangs over het werk van Eliska heen gelopen en had je het niet eens door. Of je hebt het wel gezien en deed het je glimlachen, ondanks dat het regende. Heb je een beetje hulp nodig om te weten waar dit over gaat? Eliska maakte de ontwerpen voor teksten en afbeeldingen voor het project Droge Humor en deze zie je op verschillende locaties in het centrum van Eindhoven. Ze zijn alleen zichtbaar als het oppervlak nat is. “Ik heb het bedacht en samen met Marielle Coppens ontwikkeld. Ze is een specialist in positiviteit en de eerste Smile Curator van de stad.”
Eliska heeft een atelier op Sectie C, een terrein met studio’s, werkplaatsen, tuinen en labs. Ze is een freelance designer in verschillende gebieden: grafisch ontwerp, installaties, interieurs en schilderen. “Ik ben designer, maar leef als een kunstenaar,” grinnikt ze. Gedurende de aankomende Dutch Design Week kun je haar werkplek bezoeken en de diversiteit van Eliska’s werk zien. Of zoals ze het zelf noemt: “Mijn creatieve chaos.” Eliska ontwierp ook verschillende ruimtes: “Voor Seats2Meet maakte ik het ontwerp voor verschillende brainstormruimtes met tools om de creativiteit op gang te brengen. Mijn ontwerpen hebben een bepaalde interactiviteit in zich, zoals de 3D geprinte lamp bestaande uit bowlingkegels en een bowlingbal. Deze gaat aan wanneer je met de bal de kegels raakt. Een vrolijk en nuttig ontwerp.”
“Ik woonde een paar jaar in Amsterdam, maar ik miste Eindhoven. De mensen hier zijn meer als een familie voor mij”Eliska Slovakova, Freelance designer
“Ik kwam naar Eindhoven voor de Design Academy en mijn Nederlandse vriend. Met beiden werkte het niet voor mij, maar ik bleef toch. Ik woonde een paar jaar in Amsterdam, maar ik miste Eindhoven. De mensen hier zijn meer als een familie voor mij. In Amsterdam maak je niet zo snel contact, iedereen is druk en ze nemen niet de tijd om je te leren kennen. Het contact blijft oppervlakkig. Vrienden worden met Nederlanders kan best moeilijk zijn. De mensen zijn super vriendelijk, dat is de eerste laag. Maar als je naar de categorie goede vriend wil, dan kan dat jaren duren. Er zitten sowieso een aantal paradoxen in de Nederlandse mentaliteit: zo vrij en ruimdenkend, maar ook op een bepaalde manier afstandelijk. Aan de andere kant is het heel gewoon dat Nederlanders grapjes over je maken recht in je gezicht. In het begin vond ik dat best onbeleefd. Nu ben ik er aan gewend.”
“Ik vind wel dat mensen hier zich niet zo met anderen bemoeien. In Tsjechië wordt er meer op je gelet. Er is meer sociale controle. Een nalatenschap van de communistische periode, denk ik. Maar mensen staan ook klaar voor elkaar op een goede manier. Je ziet veel familiehuizen waar grootouders samenwonen met hun zoon of dochter en hun familie. Dat heb ik hier nog niet gezien. Veel dingen zijn hier goed geregeld, maar ik voorzie wel problemen als ik kijk naar de gezondheidszorg. Het is veel te duur en niet zo goed. Het eigen risico wordt echt veel te hoog. Het zwangerschapsverlof is absurd kort in Nederland. 16 weken is echt niks. Het ouderschapsverlof in Tsjechië is drie jaar, een groot verschil.”
“We zijn hier bij de Sociale Dienst, een plek voor een drankje, diner of feestje, gehuisvest in het voormalige gebouw van de sociale dienst. Nu is het een creatieve broedplaats. Ik vind het geweldig hier. De jongens die dit hebben opgezet, runden eerst Kelderman en Van Noort. Daar moesten ze weg, maar gelukkig zijn ze hier nu terug. In de weekenden kun je hier terecht voor exposities en geweldige feestjes in de kelder. In Eindhoven ga ik ook graag naar het Van Abbemuseum. Ik houd van de kunst, architectuur en de activiteiten gehost door de Young Art Crowd.”
Lees hier alle verhalen in deze serie.
Fotografie: Diewke van den Heuvel
