In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. E52 bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.
Naam: Ebru Janssens Kayan
Land van Herkomst: Turkije
Werk: Regisseur Omgevingsvergunningen bij gemeente Deurne
Het verhaal van Ebru en haar komst naar Nederland start met romantische gebeurtenissen tussen haar en haar huidige man, ongeveer 18 jaar geleden. “Ik werkte destijds als stewardess bij Turkish Airlines. Ik werkte daar parttime, naast mijn studie stads- en streekplanologie. Ik wilde graag op deze manier de wereld verkennen. Ik ontmoette mijn man aan boord. Hett is voor de crew verboden gegevens uit te wisselen met passagiers. Het klikte leuk tussen ons, maar we deden er verder niets mee. Mijn man vloog in die tijd geregeld naar Istanboel en hoopte mij weer te zien. Uiteindelijk heeft hij een van mijn collega’s een brief voor mij gegeven en mijn collega heeft die op het prikbord van onze centrale ruimte gehangen. Ik vond dat zo lief! Na anderhalf jaar daten, heb ik de keuze gemaakt naar Nederland te komen en in 2002 zijn we getrouwd. En dat allemaal door zijn brief aan mij.”
Ebru stortte zich met veel enthousiasme op haar nieuwe leven in Nederland: “Ik ging direct op taalles bij het ROC. Binnen een jaar zat ik al op niveau 5, het taalniveau voor hoger opgeleiden. Ik had het zo naar mijn zin bij deze lessen, ik heb daar ook aantal hele goede vriendinnen gemaakt. Toen ik de taal aan het leren was, was ik contstant bezig met woorden leren, noteren en opzoeken. Ik was niet bang om fouten te maken, dat scheelt ook veel bij het leren. Natuurlijk lachten de kinderen van mijn man vroeger wel eens als ik de mist in ging, maar ze probeerden mij ook te helpen. Lidwoorden blijven een struikelblok. Bij mijn dochter van 13 gaat het bepalen van een lidwoord bij een woord automatisch, bij mij niet. En soms kan ik niet goed inschatten of een woord gepast is in een situatie. Maar dat het goed zit met mijn kennis van de Nederlandse taal heb ik ooit bewezen bij Lingo. Daar heb ik zelfs samen met een vriendin de finale gewonnen.”
“In de jaren dat ik hier nu ben, heb ik de stad zien veranderen. Eindhoven wordt steeds charmanter”Ebru Janssens Kayan, Regiseur omgevingsvergunningen
Wanneer we praten over werk, merken we aan Ebru dat ze het enorm naar haar zin heeft bij de gemeente Deurne: “Ik solliciteerde daar naar een functie waarbij ik bestemmingsplaninformatie zou gaan geven aan de balie. De selectiecommissie heeft bij mijn sollicitatie verder gekeken dan mijn diploma’s en werkervaring. Ik heb in Nederland altijd vrijwilligerswerk gedaan en mij ingezet. En dat werd gewaardeerd. Daarnaast heb ik natuurlijk een achtergrond in planologie. Ik was goed voorbereid en had mij verdiept in de gemeente Deurne. Ook dat zorgde ervoor dat ze mij hebben aangenomen. Bij een reorganisatie heb ik promotie gemaakt en nu ga ik over omgevingsvergunningen en het proces daar omheen. Ik ga met plezier naar mijn werk.”
“In de jaren dat ik hier nu ben, heb ik de stad zien veranderen. Het is hier allemaal wat internationaler geworden. Ik weet alleen niet of de Eindhovenaar zelf hier ook in meegaat. De koers van de stad is iets om trots op te zijn. Stedenbouwkundigen spreken van een mannelijke of een vrouwelijke stad. Voor mij wordt Eindhoven een steeds vrouwelijkere stad. Dat zit ‘m in meer gezelligheid, contrasten van modern en oud en speelsheid. Eindhoven wordt steeds charmanter. Bij GLOW moet ik bijvoorbeeld denken aan Eindhoven als een dame die haar feestkleding en juwelen in november alvast uit de kast tovert. Toen ik hier kwam wonen, waren de grote evenementen als GLOW en Dutch Design Week er nog niet. Ik vind ze waardevol voor de stad.”
Naast haar werk zet Ebru zich in voor TPNE, Turkish Professionals Network Eindhoven. “Ik ben covoorzitter van deze organisatie. We brengen Turkse professionals bij elkaar en nodigen bijvoorbeeld sprekers uit. Zo hebben we laatst een informatieavond over het Nederlandse onderwijssysteem gehouden. Dat werd heel positief ontvangen. Het geeft veel energie om dit te doen. Ik zie veel bijzondere ontmoetingen en ik vind dat meer mensen ons zouden moeten kennen. Onze activiteiten zijn voor iedereen.”
Lees hier alle verhalen in deze serie.
Fotografie: Diewke van den Heuvel
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
