Uitkijkend over de Alpen op een warme zomeravond liggen filosofische gedachten op de loer. Ik voel me kunstenaar zonder kunstvorm, die schrijvend daar toch vorm aan probeert te geven. Als ik in deze vibe een column schrijf over innovatie dan denk ik: wat een gelul allemaal.
Hierbij drie stellingen om tijdens zo’n zwoele zomeravond over te mijmeren.
1: Data driven innovation slaat nergens op
Buiten het feit dat data driven innovation mijn morele snaar kietelt is, is data driven innovation altijd gebaseerd op het verleden. Op het moment dat de data binnenkomt is het moment van invoer ten slotte al voorbij. Hoe kan het verleden ooit de drijvende factor zijn voor innovatie van de toekomst?
Innoveren vanuit het verleden kan allerlei richtingen opgaan. Als je geen visie hebt op de toekomst, niet weet welke waarden je belangrijk vindt, dan kunnen er onzin oplossingen ontstaan. Of erger nog, innovaties die afbreuk doen aan bepaalde waarden. Data mag dan wel een hulpmiddel zijn bij het innoveren, maar nooit de drijvende factor.
2: Procesinnovatie is hetzelfde als organisatieverandering
Steeds vaker hoor ik het woord ‘innoveren’ waar ook het woord ‘organisatieverandering’ kan staan. Innovatie heeft zich als containerbegrip opgesplits in verschillende bakken. Zoals de bakken: productinnovatie, procesinnovatie, organisatie-innovatie, diensteninnovatie, of de meest verschrikkelijke HRM-innovatie. Een technologie, zoals A.I. krijgt ook de stempel ‘innovatie’. Of beter gezegd, ‘een innovatie’. Even ter zijde, een technologie kan op zichzelf wel innovatief zijn maar is daarmee geen innovatie.
Interne procesinnovatie, andersgezegd: we gaan de dingen anders doen/organiseren, is simpelweg organisatieverandering. Kunnen we voor dit soort procesinnovatie gewoon het eerlijke woord gebruiken? Ik begrijp het wel. Niemand zit te wachten op een re-organisatie, maar iedereen wil innoveren. Kwestie van goed framen dus.
3: Implementatie is GEEN onderdeel van een innovatieproces
Implementeren wordt in innovatiemodellen in één van de laatste stappen in het innovatiecirceltje geplaatst. Foute locatie. Context is key voor innovatie. Innovatie begint met visie en context. Die context is van belang voor de daadwerkelijke realisatie van iets nieuws en dus cruciaal voor implementatie. Je zou daarom implementatie als één van de eerste stappen in een innovatieproces kunnen plaatsen.
Ook dat is de verkeerde locatie. Alsof het implementeren daarna gedaan is. Nee.
Implementatie is wat mij betreft geen onderdeel van het innovatieproces. Het is een parallel proces dat inherent verbonden is aan het innovatieproces. Misschien zelfs samengesmolten, zoals een berg alleen kan bestaan door de samensmelting met het dal.
Om te eindigen met betere dichterij, een stuk tekst van Spinvis:
Reis ver (Go far)
Drink wijn (Drink wine)
Denk na (Think hard)
Lach hard (Laugh loud)
Duik diep (Dive deep)
Kom terug. (Come back)
(Spinvis, kom terug)
Fijne vakantie!
Over deze column:
In een wekelijkse column, afwisselend geschreven door Eveline van Zeeland, Derek Jan Fikkers, Eugène Franken, Katleen Gabriels, PG Kroeger, Carina Weijma, Bernd Maier-Leppla, Willemijn Brouwer en Colinda de Beer probeert Innovation Origins te achterhalen hoe de toekomst eruit zal zien. Deze columnisten, soms aangevuld met gastbloggers, werken allemaal op hun eigen manier aan oplossingen voor de problemen van deze tijd. Morgen zal het dus goed zijn. Hier zijn alle voorgaande afleveringen.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
