De ‘Creatieven van het Zuiden‘ is een groep voor fotografen, bloggers, vloggers, copywriters, sociale media managers, ontwerpers, ontwikkelaars, strategen, projectmanagers, SEO specialisten, marketing- en event managers. “En daarmee is Creatieven van het Zuiden hét platform voor jonge talenten, ambitieuze go-getters en hardwerkende freelancers die barsten van nieuwe ideeën.” In een poging om elkaar te helpen organiseert de groep bijeenkomsten in en rond het zuiden van het land.
Afgelopen donderdag, 11 januari, ontmoetten de Creatieven van het Zuiden elkaar bij VanBerlo’s Innovation Powerhouse op Strijp-T. Een van de sprekers was Mileha Soneji, designstrateeg bij VanBerlo, die haar publiek vertelde wat design kan doen voor mensen met de ziekte van Parkinson. Want “als ontwerpers moeten we ons altijd afvragen hoe we kunnen helpen”.
Meer foto’s van de ontmoeting bij VanBerlo hier
Mileha’s oom in India was altijd al een zeer actieve man geweest, zowel in het bedrijfsleven als binnen zijn familie. Tot hij Parkinson kreeg. Dus van heel dichtbij kreeg Mileha de kans om te zien wat de gevolgen van zo’n ziekte kunnen zijn. “De persoon die altijd centraal stond in het hele gezin, veranderde plotseling door zijn ziekte. Ik vroeg me af wat ik als ontwerper zou kunnen doen om hem te helpen. Niet dat ik de ziekte van Parkinson kon oplossen, maar met kleine oplossingen wilde ik zijn leven een stuk aangenamer maken. Ik geloof enorm in dit soort kleine oplossingen.”
Mileha merkte dat haar oom net als veel andere Parkinsonpatiënten was gestopt met het drinken van koffie of thee omdat hij altijd het grootste deel van de drank morste. “Maar thee drinken is ook een sociale activiteit, dus de gevolgen waren enorm.” Waarop Mileha een beker bedacht die er “net als een gewone beker voor onhandige mensen” uitzag, maar waarmee hij niet meer zou hoeven knoeien. “Psychologisch helpt dat enorm. Hierdoor kan hij koffie en thee drinken zonder zich anders behandeld te voelen. Deze beker biedt alles wat hij als patiënt nodig heeft, maar het lijkt nog steeds op een gewone beker, die ook door jou en mij gebruikt kan worden.”
De oom was er heel blij mee, maar al snel kwam Mileha erachter dat er meer nodig zou zijn om hem echt te helpen. Dus, om precies te weten te komen hoe zijn leven met Parkinson er uitzag, besloot ze hem een paar dagen thuis te observeren. “Zo kwam ik erachter dat lopen met zijn wandelrek niet erg comfortabel was, maar verrassend genoeg lukte het hem wel om heel vlot de trap op en af te lopen. Blijkbaar was het de voortdurende beweging die hem hielp dit zonder problemen te doen.”
Mileha ging dus terug naar huis en begon mogelijke oplossingen te ontwerpen. Uiteindelijk tekende ze een 3D-achtige trap op 2D papier. “Een ‘trappenhuis illusie’, zoals ik het noem, en een super eenvoudige oplossing voor een groot probleem.” Mileha’s oom werd er opnieuw mee geholpen, hoewel het nog steeds niet het definitieve antwoord was op zijn behoeften. “Het hielp, maar alleen daar waar we deze papieren trappenhuis illusie zouden neerleggen. Bovendien wilde hij ze liever niet in zijn woonkamer hebben, omdat hij zich dan een beetje beschaamd zou voelen tegenover gasten die hem bezochten.”
Mileha’s conclusie: “Fancy gadgets werken niet, omdat deze mensen juist niet willen opvallen. Integendeel, ze willen zoveel mogelijk ‘normaal’ zijn. Dus wat ik echt hoop is dat mijn trappenhuis illusie kan worden geïntroduceerd in ziekenhuizen en nog veel meer plaatsen, zodat het vanzelf normaal zou worden om ze te gebruiken.”
Ook op grotere schaal gelooft Mileha in kleine oplossingen en slim ontwerpen. Combineer al die kleine, eenvoudige oplossingen en maak de wereld smarter. Wat zouden we niet kunnen bereiken als we altijd zo zouden handelen?