Stel: in plaats van het iconische donderwolkje dat we kennen uit tekenfilms, zweeft er een vliegende AI-assistent boven je hoofd. Met de komst van ChatGPT en soortgelijke AI-programma’s moet je haast wel een keer hebben gedacht hoe fijn het zou zijn als er voortdurend een AI-hulpje aan je zijde zou staan. We duiken in een fantasiewereld waarin slimme AI-assistenten tot de orde van de dag behoren.
Waarom je dit moet weten:
De ontwikkelingen op het gebied van AI gaan momenteel razendsnel. Het is niet ondenkbaar dat, ergens in de komende decennia, we allemaal een persoonlijke AI-assistent aan onze zijde hebben. Dit verhaal schetst een scenario van hoe dat eruit kan zien.
Langzaamaan raakt de wereld gewend aan ‘Hey Google, doe de lichten aan.” Terwijl we Google nu nog aanspreken met onze stem, of ChatGPT om hulp vragen via een chatscherm, zullen de grenzen van interactie zich op den duur uitstrekken tot het intieme domein van onze gedachten. In de nabije toekomst zullen de geavanceerde AI-systemen met een ongeëvenaarde snelheid onze gedachten ontcijferen, om er vervolgens op te acteren. En zo ontvouwt zich een oneindige reeks aan mogelijkheden.
Dus, hoe zou de wereld eruitzien als… we allemaal een AI-assistent in ons bezit hebben? Vooruit, laten we dan meteen maar een leuk scenario voorstellen. Een geluidloze mini-drone, zwevend boven ons hoofd.
Mijn digitale sidekick
Ik introduceer je graag aan mijn assistent Kimmy. Mijn digitale sidekick is afgesteld op mijn persoonlijkheid. Ze heeft een flinke dosis droge humor, want daar houd ik van. “Yep, mijn droge humor maakt zelfs de Sahara jaloers”, voegt ze eraan toe. Dat bedoel ik nou…
Kimmy kan echter veel meer dan grappen en grollen; ze is behoorlijk geavanceerd. Ze anticipeert op mijn behoeften nog voordat ik me bewust ben van wat ik werkelijk nodig heb. Dat doet Kimmy op basis van een interface die mijn hersengolven kan meten. Er hoeft alleen maar door mijn hoofd te schieten dat ik zin heb in een lekkere snack als ik vanavond op de bank lig, en voilà. Kimmy regelt het alsof ze een goochelaar is die snacks uit haar hoed tovert.
Transformatie van het dagelijks leven
Ik heb een leven voor Kimmy en een leven na Kimmy. Boodschappen doen in een drukke supermarkt vond ik altijd overweldigend, tot nu. Op het moment dat ik verdwaasd voor me uit staar in de gangpaden, schiet Kimmy te hulp. Met een snelle blik analyseert ze mijn eerdere aankopen, voorkeuren en huidige behoeften. Voor ik het weet, sta ik buiten met vier goed gevulde boodschappentassen. Easy.
Kimmy is niet alleen een steun in de rug, maar zeker ook een steun voor mijn geheugen. Op het moment dat ik overhaast de deur uit moet voor een interview, trek ik halsoverkop mijn jas aan en beweeg mijn hand naar de deurklink. Kimmy herinnert me eraan dat ik mijn sleutels niet moet vergeten. Subtiel, anders raak ik geïrriteerd, weet ze uit ervaring.
Sinds de komst van Kimmy heb ik daarnaast het gevoel minder onder druk te staan. Ze is uitermate goed in het detecteren van te hoge stresslevels. Ze analyseert voortdurend mijn hersengolven om emoties te detecteren. Merkt ze een verhoogd stressniveau op? Dan schakelt ze automatisch over naar muziek van een van mijn favoriete bands. “Even kalm aan”, zegt ze dan.
Mijn nachtrust is trouwens ook flink verbeterd. Kimmy houdt nauwlettend mijn slaapomstandigheden in de gaten. Bovendien onthoudt ze mijn dromen. Af en toe kan ze het niet laten om de meest bizarre fragmenten van de nachtelijke avonturen met me te delen in de ochtend. “Dus, je wil een professionele pinguïnfluisteraar worden…,” grapt ze dan. Gelukkig heb ik mijn virtuele maatje geïnstrueerd om geen nachtelijke geheimen te verklappen aan de buitenwereld.
Maatschappelijk debat
Niet geheel verrassend is er in ons droomscenario maatschappelijke discussie ontstaan rondom het gebruik van AI in ons dagelijks leven. Assistenten die onze hersengolven meten, analyseren en ook nog eens opslaan, daarbij zijn privacy en beveiliging natuurlijk wel een dingetje. Deze onderwerpen staan dan ook hoog op de politieke agenda.
Laatst attendeerde Kimmy me nog op een nieuwsbericht over een oudere vrouw die zou zijn beroofd door een groep criminelen. De criminelen waren in de staat om de AI-assistent te hacken, en hadden toegang tot de hersenactiviteit van de vrouw. Uiteindelijk konden ze met die informatie de code van haar kluis kraken. De vrouw is toen op gewelddadige manier beroofd. Het incident heeft de wereld wakker geschud. Sinds de beroving zijn er gelukkig alweer grote stappen gezet om de AI-systemen beter te beveiligen. Toch weigeren honderdduizenden mensen sinds dit voorval om de dagelijkse assistent in te zetten.
Ik begrijp de zorgen van mijn medemensen. Toch zou ik Kimmy voor geen goud willen missen. Hoewel ik haar soms een tik zou willen verkopen als ze me voor de zoveelste keer grinnikend wakker maakt om me te pesten met mijn vreemde dromen. Uiteraard zal die tik nooit plaatsvinden. Kimmy heeft de kamer al verlaten lang voordat het idee in me opkomt.
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
