In Eindhoven wonen, studeren en werken mensen afkomstig uit veel verschillende landen. E52 bespreekt elke week met een international wat hen hier heeft gebracht en hoe het leven in Eindhoven is.
Naam: Adri Vermeulen
Land van herkomst: Zuid-Afrika
Werk: Executive Assistent bij Philips Design
We hebben geluk: net voordat Adri op vakantie gaat naar Namibië, haar geboorteland, heeft ze nog een plaatsje voor ons in haar drukke agenda. “Nog even werken, inpakken en een kinderfeestje en dan vertrekken we. Ik probeer mijn familie twee keer per jaar te bezoeken.” Adri werd geboren in Namibië en verhuisde op haar twaalfde naar Zuid-Afrika. “Toen ik jaren later op de universiteit zat, liep daar een hele leuke Nederlander stage. We werden verliefd en ik verhuisde naar Engeland en hij ging naar Nederland. We hebben een jaar elk weekend op en neer gependeld en na dat jaar besloten we ervoor te gaan en in Nederland samen te gaan wonen. Dat betekende dat ik eerst terug moest naar Zuid-Afrika. Je moet namelijk het inburgeringsproces opstarten in het land van herkomst. Ik heb een vrijstellingsexamen gedaan, dat mag iedereen overigens aanvragen, en dat heb ik ook behaald. Ik hoefde verder geen cursus te volgen. De vragen op het examen waren soms wel wat vreemd: of mannen op het station mogen kussen en of de buurvrouw mag zonnen in de tuin.”
“We hebben eerst in Utrecht gewoond en ik werkte toen al in Eindhoven bij Philips. Mijn man heeft hier gestudeerd en wilde wel weer terug. Toen hij hier een baan vond, was de optelsom snel gemaakt: we hebben hier een huis gekocht en wonen nu met veel plezier in Eindhoven. We hebben inmiddels drie kinderen: een zoon van vier jaar, een zoon van drie jaar en mijn cadeautje, een dochter van zeven maanden. We werken allebei fulltime. In mijn cultuur is het normaal om als vrouw fulltime te werken. Hier werkt de vrouw toch vaker in deeltijd. Het scheelt heel veel dat ik een hele fijne werkgever heb, waar ik mijn tijd ook flexibel in kan delen. Als ik eens eerder weg moet voor de kinderen dan kan dat. Ik maak mijn werk dan ’s avonds af. Ik vind dat ik een heel gezonde balans van werk en privé heb.”
“In mijn cultuur is het normaal om als vrouw fulltime te werken. Hier werkt de vrouw toch vaker in deeltijd.”Adri Vermeulen, Executive Assistent bij Philips Design
“In mijn vrije tijd is de zondagochtend heilig voor mij. Dat is een moment voor mezelf. Ik ga dan bootcampen bij Mom in Balance. Dit doen we in een park. Ik ben daarmee begonnen toen ik dertien weken zwanger was van mijn derde kind. Het geeft mij heel veel. Je voelt je direct onderdeel van de groep, iedereen heeft leuk contact met elkaar en je volgt elkaars ontwikkeling. Ik ben trouwens met sporten doorgegaan totdat ik 39 weken zwanger was. Ik wens andere vrouwen het echt toe om dit te doen. Na je bevalling herstel je sneller als je fit bent. De meeste vrienden heb ik overigens gemaakt door de kinderen. Mijn kinderen zorgden ervoor dat ik hier wortels kreeg. Voordat zij er waren voelde ik mij hier toch vaak te gast. Nu heb ik meer rust.”
“Na bijna tien jaar ben ik helemaal op mijn plaats in Nederland. Eerst vond ik alles in Zuid-Afrika beter, maar dat is nu niet meer zo. Ik vind wel de medische zorg daar beter. Iedereen is hier verzekerd en de artsen krijgen toch wel betaald. In Zuid-Afrika heeft bijvoorbeeld een huisarts veel meer te maken met marktwerking. Je gaat naar de arts die jij het beste vindt. Net als de kapper. Die kies je ook omdat jij je daar prettig voelt. De Nederlanders zijn wel direct, maar ik vind dat de Zuid-Afrikanen soms juist meer pit mogen hebben. Ik ben zo aangepast aan de Nederlandse manier van doen dat mijn familie mij soms wel wat brutaal vindt.”
“Ik voed de kinderen op met de Afrikaanse taal. De hardhandige Afrikaanse opvoedstijl heb ik niet overgenomen. Daar krijg je als kind nog gewoon een pets als je niet luistert. Toen ik daar woonde, vond ik dat heel normaal. Mijn kinderen kijken dan ook wel raar op als we daar zijn en een neefje of nichtje krijgt een tik als straf. En jullie pakken de kraamtijd anders aan. Ik wilde helemaal geen kraamhulp. In Zuid-Afrika zorgt iedereen voor elkaar, dus mijn moeder kwam naar Nederland om mij te helpen. Maar toen onze kraamhulp er eenmaal was, vond ik het toch wel erg fijn. Beide landen hebben voor- en nadelen, maar inmiddels voel ik mij hier helemaal thuis.”
Lees hier alle verhalen in deze serie.
Fotografie: Diewke van den Heuvel
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
