Het nut en de noodzaak van het verwijderen van microplastic deeltjes in de wereldzeeën en op land, heeft veel wetenschappelijke onderzoekers aangespoord tot het vinden de ultieme oplossing. Toch komen maar weinigen met zulke revolutionaire ideeën als de 18-jarige Ierse Fionn Ferreira. Hij testte met succes zijn idee om ferrovloeistoffen te gebruiken om microplastics in water op te zuigen. Ferreira won er de eerste prijs mee en het bijbehorende bedrag van $50.000 op de jaarlijkse Google Science Fair.
Het staat daarmee vast dat zijn vinding opviel in de serie innovatieve inzendingen van jongeren in de leeftijd van 13 tot 18 jarigen. De wedstrijd voor het meest innovatieve idee wordt al acht jaar uitgeschreven. Ferreira presenteerde zijn onderzoeksresultaat pas na de start van zijn onderzoek in 2017 en zijn ruim uitgevoerde 950 testen om te zien of zijn vinding zou werken. Hij onderzocht in die jaren in zijn eigen huislaboratorium of ferrovloeistoffen, bestaande uit plantaardige oliën en roest poeder, het middel zou kunnen zijn op fijne plastic deeltjes met behulp van een magneet uit het water te halen.
Heel simpel
“Het proces is eigenlijk heel simpel”, zegt hij desgevraagd tegen Innovation Origins. “Als microplastics in het water in contact met ferrovloeistoffen komen, trekken de ferrovloeistoffen de plasticdeeltjes aan en blijven deze aan deze vloeistoffen vast zitten. Vervolgens kunnen ze met een magneet uit het water worden gehaald. Ik deed mijn onderzoek op basis van de hypothese dat mijn toepassing voor 85% zou slagen. Dat deed ik op basis van visuele waarnemingen van het aantrekkingsproces, als dat met ferrovloeistoffen en een magneet gebeurt. Ik verwachtte dat niet meer dan dat percentage effectief zou kunnen worden verwijderd, maar dat werden een paar procenten microplastics meer.”
Kennelijk beschouwt Ferreira zijn prijs en andere blijken van waardering voor zijn diverse onderzoeken als soorten peer reviews. Over de methode van The Ocean Clean Up van Boyan Slat en zijn medewerkers merkt hij alleen op dat iedereen zijn eigen methodiek moet ontwikkelen om het probleem van de vervuiling van microplastics aan te pakken. Ferreira: “Mijn methode verschilt alleen van anderen en kan in diverse omstandigheden worden toegepast. Ik denk dat er voor elke oplossing mogelijkheden zijn, en dat alle onderzoeken op dit gebied goed zijn voor de mensheid.”
Schrikbarend percentage
Het is duidelijk dat de focus niet gericht moet zijn om de enkele onderzoeker die mogelijk de ultieme oplossing biedt voor opruiming van microplastics. Uit onderzoek blijkt dat jaarlijks ongeveer 5.000 ton plastics in het milieu terecht komt. Een schikbarend percentage van 91 procent daarvan kan niet worden gerecycled. Het merendeel daarvan komt op het land en in de oceanen terecht.
Het World Economic Forum onderzocht de bron van de microplastics dat in de oceanen opgeruimd moet worden. De conclusie was dat zeker 90 procent van tien riviersystemen komt, waarvan acht in Azië; te weten de Yangtze; Indus; Yellow; Hai He; Ganges; Pearl; Amur; en de Mekong. De Nijl en de Niger in Afrika maken het getal van tien rond. Aan deze rivierstromen wonen honderden miljoenen mensen, van wie het merendeel geen toegang heeft tot moderne afvalverwijdering middelen.
De jonge onderzoeker Ferreira is trots dat hij met zijn onderzoekswerk kan bijdragen aan de oplossing van een levensgroot probleem en dat dit werk is opgevallen. Zijn geldprijs wil hij aanwenden voor financiering van eigen onderzoeksprojecten en voor verdere studie. Deze gaat hij bij de Rijksuniversiteit Groningen doen. Waarom? “Ik wil graag nieuwe ervaringen opdoen en een nieuwe taal leren. Nederland heeft een goede ethiek als het om het milieu gaat. De Nederlandse universiteiten dragen daaraan grotendeels bij.”
Als je dit artikel leuk vindt, lees dan ook:
