Het Zonnehuisje
Author profile picture

Gelukkig hebben we er tegenwoordig zelden meer mee te maken, maar tuberculose (TBC) was vroeger één van de meest voorkomende ziekten. Zeer besmettelijk, en erg gevaarlijk. De oplossing ervoor was vrij simpel: De TBC-patiënten verbleven in een klein houten huisje op de heide dat met de zon meedraait, voor frisse lucht en genoeg zonlicht. Nu, honderd jaar later, zijn de huisjes weer in trek. De Groningse Monie van Paassen, werkzaam bij Sijtsema Eenum, ontwerpt samen met haar partner Niels Borg het Zonnehuisje en verkoopt ze aan klanten in heel Nederland en daarbuiten. “Ik gun mensen rust en een eigen plekje in deze drukke wereld.”

Hoe ben je op het idee gekomen?

“Ik ben al 30 jaar timmervakvrouw en stond in het verleden vaak op beurzen met mijn authentieke, rustieke bergingen. Het viel me op dat er elk jaar weer een bezoeker naar me toe kwam met de vraag: Maak jij eigenlijk ook ronddraaiende huisjes? Dan moest ik altijd nee verkopen. Maar toen kwam er een bezoeker naar me toe met de opdracht om er daadwerkelijk een te gaan maken. Het moest er meteen in worden van groot formaat, van vier bij vier meter. Zijn hele gezin moest er namelijk in passen. Toen ben ik achter de tekentafel gaan zitten en heb ik het eerste model gemaakt Zo is het allemaal begonnen.”

Monie van Paassen

Waarom gaan mensen voor een draaiend huisje in hun achtertuin? 

“Ze worden het meest gebruikt als prieel. Mensen willen vooral een rustig plekje om zich in terug te kunnen trekken. Om bijvoorbeeld een boek te lezen of voor een meditatie. Ik merk daarnaast dat de draaiende huisjes vooral ook kunstenaars en schrijvers aantrekken. Zij kunnen zich goed concentreren in de huisjes, terwijl ze een inspirerend uitkijkje hebben op het landschap. Het is echt een beleving.”

Hoe zien de huisjes eruit?

“De huisjes zijn over het algemeen 2.5 bij 2.5 meter en ze worden gebouwd in authentieke stijl, met verticale houten planken en een ijzeren ring. Precies zoals ze er vroeger ook uitzagen. De voorkant is bijna geheel van glas, de zijkanten hebben ramen die tegenover elkaar open kunnen en de achterkant is gesloten. Daardoor krijg je een veilig en knus gevoel. Zelf heb ik een vrij pittige jeugd gehad. Toen ik zelf een keer in een draaiend huisje zat, kwam ik tot de realisatie dat ik veel in het ontwerp van het huisje heb gestopt wat ik zelf vroeger heb moeten missen in mijn jeugd: rust, omarming en creativiteit. Tuurlijk, ik wil graag een boterham verdienen aan de verkoop van mijn huisjes, maar ik gun mensen ook echt een fijn plekje waar ze zich kunnen terugtrekken. De wereld is al zo hard en snel.”

Hoe verloopt de verkoop? Zijn de huisjes in trek?

“Het gaat hartstikke goed met de verkoop. Ik krijg aanvragen binnen vanuit het hele land, van Limburg tot aan Zeeland, maar ook uit het buitenland. Vooral ook de Groningers kunnen het huisje waarderen. Het idee van het TBC-huisjes komt overigens ook uit Groningen. TBC-patiënten in het westen van het land gingen vroeger vaak naar een sanatorium, een herstellingsoord waar zij tijdelijk verbleven. Maar patiënten uit Groningen vonden dat te ver reizen. Ze waren dan te ver verwijderd van hun familie. Daarom lieten ze, vaak door hun eigen timmerman, een huisje in de tuin zetten. Bij veel herenboerderijen was er wel een draaiend huisje te vinden.”

Gaan de huisjes eigenlijk lang mee?

“Ik zeg vaak tegen mijn klanten dat ze een erfstuk kopen. Het huisje gaat ontzettend lang mee, zo’n 75 jaar. Dat komt door de manier waarop ik het ontwerp heb gemaakt en het duurzame hout wat we gebruiken. Daarbij staat het Zonnehuisje van de grond dus de wind waait er onderdoor. Daarnaast hebben we een zinken goot aan de achterkant van het huisje vastgemaakt. Bij de oude TBC-huisjes was dat nog niet het geval. Dus als het regende, dan werd de achterkant van de huisjes nat en al snel verrot. Je kunt de huisjes ook meenemen wanneer je gaat verhuizen. Dat is fijn, want mijn doelgroep bestaat vooral uit gepensioneerden. Als wij naar hun laatste woning verhuizen, bijvoorbeeld naar een verzorgingstehuis, dan kan het huisje verplaatst worden naar de tuin van de kinderen.”

De toekomstplannen, hoe zien die eruit?

“Er gaan aanvragen binnenkomen vanuit het buitenland, voorspel ik. We hebben er nu ook al een aantal verkocht aan klanten in bijvoorbeeld Frankrijk, waar je vanuit het huisje uitkijkt op de pyreneeën. Laatst werd ik zelfs benaderd voor het bouwen van een huisje in Canada. Heel gaaf natuurlijk. Ik moet maar eens een plan van aanpak gaan maken.”

Samenwerking

Dit artikel is gemaakt in een samenwerking tussen Provincie Groningen en onze redactie. Innovation Origins is een onafhankelijk journalistiek platform dat zijn partners zorgvuldig uitkiest en uitsluitend samenwerkt met bedrijven en instellingen die achter onze missie staan: het verhaal van innovatie verspreiden. Op die manier kunnen wij onze lezers waardevolle verhalen aanbieden die volgens journalistieke richtlijnen tot stand zijn gekomen. Wil je meer weten over hoe Innovation Origins samenwerkt met andere bedrijven? Klik dan hier