Eindhoven heeft de expats en internationals weliswaar steeds meer te bieden, maar de stad mist nog te veel om het hen echt naar de zin te kunnen maken. Dat blijkt uit de aanbevelingen die het Expat Spouses Initiative heeft gedaan na een onderzoek onder deze doelgroep. De adviezen zijn overgebracht aan Metropoolregio Eindhoven en de stuurgroep Living In van de gemeente.
Deze week gaat E52 in een reeks verhalen in op de wensen en verwachtingen van de expats en internationals in de stad – lees ze hier allemaal
Het bestuur van Metropoolregio, het samenwerkingsverband van de 21 Brainportgemeenten, heeft inmiddels besloten om de aanbevelingen over te nemen in de “Integrale Ruimtelijke Strategie”. De eerste presentatie van het onderzoek op 14 november en een aansluitend gesprek daarover, zijn voor het regiobestuur aanleiding voor een vervolg. “Het gesprek heeft zo veel energie en informatie opgeleverd, dat we op meer onderwerpen met de expats in gesprek willen gaan.”
De “Battle for Talent” vraagt om actie
De “Battle for Talent” vraagt om actie, zo constateert de Metropoolregio. “We strijden om het schaarse talent met andere kennisregio’s. Het is daarom belangrijk om aantrekkelijk te zijn voor expats. We moeten achterhalen wat ze belangrijk of leuk vinden in de regio, wat ze missen of wat verbeterd moet worden.”
De inhoud van het werk is vrijwel altijd de reden om naar deze regio te komen. De stad zelf heeft nauwelijks aantrekkingskracht op de internationals; nogal wat onderdelen uit hun ‘oude leven’ – vaak in miljoenensteden – vinden ze in Eindhoven niet terug. Degenen die al langer in de regio wonen, zeggen wel dat ze Eindhoven sterk hebben zien veranderen. De stad is internationaler en levendiger geworden. Ze voelen zich nu beter thuis. Maar er blijft genoeg te wensen over.
Veel daarvan heeft te maken met de inrichting van de openbare ruimte. Vooral het centrum van Eindhoven is te sober ingericht, er zijn te weinig banken, fonteinen en speelplaatsen, zo klinkt het. Er zijn niet genoeg plaatsen om gewoon even rustig te zitten en eventueel te picknicken. “Je voelt je gedwongen om op een terras te gaan zitten en te betalen voor een consumptie.”
Wat de expats ook missen zijn meer openbare sportfaciliteiten. Een tennisbaan, voetbalveld, fitnessapparaten. Er zijn er wel een paar in de stad, maar het zijn er weinig en expats weten ze maar moeilijk te vinden. Ook is er behoefte aan meer winkels in de buurt en in het bijzonder een koffiebar of klein café. De winkels sluiten bovendien vroeg. Boodschappen doen na het werk is daardoor moeilijk. En als de winkels sluiten, is de stad ook meteen verlaten. Veel expats vragen zich af waarom er geen mensen boven de winkels wonen.
Ook cultureel is er nog veel te verbeteren volgens de expats. Allereerst in de openbare ruimte: met meer zichtbare design, innovatie en cultuur in het centrum zou de stad een stuk levendiger kunnen zijn. Daarnaast is er behoefte aan een beter aanbod van Engelse producties in het theater. Ook is er onbegrip voor het inkrimpen van bibliotheek en het aanbod aan boekwinkels.
Voor veel expats is Eindhoven qua stedelijkheid onvergelijkbaar met waar ze vandaan komen. Uit het verslag van Metropoolregio: “Nadat expats in steden als Tokyo en Hong Kong hebben gewoond, is verhuizen naar Eindhoven als ontsnappen aan de grote stad. Eindhoven is groen en je krijgt waar voor je geld. De keuze voor de woonwijk wordt bepaald door het grootte van het huis en de tuin. Maar ze wonen wel graag dichtbij het centrum van Eindhoven en alle faciliteiten.”
Op één onderdeel mag het voor de expats wel wat minder druk worden: het fietspad. Fietsen doen ze allemaal graag, maar ze weten zich geen raad met de snelle scooters op de fietspaden.
