Eindhoven Engine

Het is 1990: ik werk sinds een paar jaar bij het Philips Natlab, samen met 3000 andere hele slimme collega’s op de site in Eindhoven-Zuid. Toen ik werd aangenomen werd mij verteld dat 80% na 5 jaar doorstroomt binnen Philips, en dat als ik 100 ideeen zou krijgen en er 1 een succes zou worden ik ‘geslaagd’ zou zijn. Het oude idee van Prof. Holst, de oprichter van het NatLab, om iedere nieuwe medewerker in een andere disciplinaire groep te plaatsen was nu niet meer aan de orde, maar alle deuren staan tussen de groepen wel volledig open. Het Philipsgevoel is sterk: we kopen alles in de personeelwinkel, en zelfs in de hele familie is een japanner kopen ongewenst!

 

Challenge-based research: echte problemen als grote moeilijke uitdaging formuleren en met teams oplossen,

Het is 2000: ik ben net overgestapt naar de TU Eindhoven. Het is elke dag geweldig om met al die jonge mensen te werken, in onderwijs en onderzoek! En heerlijk die vrijheid! Zelf mijn lijnen uitzetten naar de toekomst. Ik realiseer me nu pas, dat ik bij Philips heb geleerd om echte problemen op te lossen: we zien een spijker en zoeken naar de goede hamer. Hier op de universiteit werkt dit anders: we ontwikkelen theorieen en methoden en dan zoeken we een goede praktische toepassing. Hier hebben we dus veel hamers en daar zoeken we dan de juiste spijkers bij. Ook boeiend om te zien! Ik mis trouwens wel het TU/e gevoel! Het zou wellicht kunnen helpen ons wat vaker op het journaal te zien.

Het is 2010: in mijn groep op de TU/e hebben we nu 15 medewerkers van DAF en zijn toeleveranciers werken. Samen met onze onderzoekers ontwerpen ze de eerste hybride elektrische vrachtwagen! Tijdens de crisis van 2008 hebben we samen de schouders eronder gezet om de kenniswerkers te behouden: de kenniswerkersregeling. Ook met Oce en ASML hebben we grote projecten lopen. Twee senior medewerkers van DAF en Oce hebben besloten om een dag per week in mijn researchgroep te blijven, betaald door hun werkgever. De interactie met onze research en met onze studenten blijft zo optimaal, en wij leren zo wat de echte problemen in de praktijk zijn. Ook spelen we in de top van de wereld met onze voetbalrobots en zijn we wat vaker op de nationale TV!

Het is 2020: we hebben nu sinds twee jaar de Eindhoven Engine op onze campus: een samenwerking tussen de kennisinstellingen in onze regio en het bedrijfsleven. We doen er challenge-based research: echte problemen als grote moeilijke uitdaging formuleren en met teams oplossen. Vaak ook met een tijdelijk verblijf van medewerkers van de bedrijven. We werken veel met (inter)nationale  PDEng (2 jarig) en PhD (4 jarig) studenten en ook al onze studententeams doen mee. Het is een bruisende broedplaats, met research-hackatons, midden in het groot-Eindhoven ecosysteem. Verbonden door elektrische autonome deelauto’s met de High Tech Campus, de Brainport Industries Campus, de Automotive Campus, de Design Hotspot op Strijp S en een snelverbinding met Eindhoven International Airport. Het is een nieuwe tijd, met een nieuwe vorm van samenwerking, een 4de generatie Universiteit, en tegelijk als vanouds: samen de schouders eronder!

Foto: Ed van der Elsken, NatLab 1984, Collectie Philips