Tijdens DDW staat het Tiny Tim House opgebouwd op Strijp-S. Het huisje is compleet zelfvoorzienend. Bewoners gooien eenmalig 2000 liter drinkwater in een bak en een filtersysteem van planten, grind en bacteriën doet de rest. “Het water wordt vanaf dan constant aangevuld door regenwater, afvallig douchewater én de urine van de bewoner.”
Wie opgegroeid is in een huis met tuin weet het: in planten mag niet zomaar geplast worden. Maar de planten in het filtersysteem achter op de Tiny Tim, een zelfvoorzienend huisje op wielen, groeien er harder door. “De urine wordt afgevangen en in het filtersysteem ingebracht, de planten voeden zich waardoor er drinkwater overblijft”, zegt Dante Föllmi, één van de bedenkers en oprichters van Tiny Tim.
De Tiny Tim wekt zijn eigen stroom op, wordt verwarmd door warmtestraling (stroom) of warm water uit de bak en laat geen afval over. Het huis hoeft op geen enkele manier aangesloten te worden aan een bron.
Zoekende naar een studentenkamer
Het project is anderhalf jaar geleden begonnen. Toen Föllmi, toen nog student aan de UvA op zoek was naar een kamer in Amsterdam maar die -zoals zovelen- niet kon vinden. Hij ging om tafel zitten met twee andere UvA-studenten om een eigen alternatief te vinden voor de studentenkamer. Vader Peter Hans Föllmi schoof aan.
De initiatiefnemers wilden invulling geven aan braakliggende terreinen in de grote steden. In eerste instantie werd een blok bedacht met kantoorunits die zichzelf helemaal zelf zouden moeten voorzien van energie. Dat liep stuk in een gesprek met de gemeente Amsterdam. Waar de jongens weggingen met een waardevolle tip. “We hadden moeite met vergunningen en wetgeving. Toen zei één van de ambtenaren letterlijk: Je moet het ambtelijk systeem omzeilen. Dat hebben we gedaan door de woningen op wielen te zetten.”
Het resultaat is iets wat er van buiten uitziet als een vakantiehuisje en van binnen is ingericht als een compacte studentenstudio van ongeveer 20 vierkante meter , met een uitschuifbaar bed en uitschuifbare kasten. Richtprijs voor de uiteindelijke markt: zo’n 60.000 euro. Huurprijs per maand: ongeveer 500 euro. Lager dan de gemiddelde studio in Amsterdam of Utrecht. “Zonder kosten voor gas, water en licht nota bene”, voegt Hans Peter Föllmi toe.
Wetgeving
Het model dat op DDW te zien is, is het derde huisje dat gebouwd is. Er lopen inmiddels gesprekken met de gemeente Haarlem om dertien huizen te laten ontwikkelen voor gebruik. Haarlem krijgt de primeur. “Mits we de wetgeving goed geregeld kunnen krijgen”, zegt Dante Föllmi.
Die wetgeving vormt namelijk nog een uitdaging. Een voorbeeld: het water dat in de filter-bak aan de buitenkant van het huisje gefilterd wordt, is volgens waterschappen weliswaar drinkbaar en -volgens de Föllmi’s- schoner dan het water uit de vaste kranen die tappen uit het waternet, maar het water mag niet verstrekt worden aan derden. Dat recht is voorbehouden aan water uit een vaste kraan.
Het filtersysteem heeft ook zijn nadelen. Zo moeten gebruikers opletten met medicijnen. “In de urine van een vrouw die aan de pil is zit veel oestrogeen, hormonen die de man dan weer binnenkrijgt als die het water uit de kraan drinkt.”
Een andere uitdaging ligt in de belasting. Hans Peter: “We willen niet alle belastingen betalen die wel worden geheven op een vast huis, dat stroom verbruikt en water verspilt. Maar daar is nog helemaal geen regelgeving voor, dat moet er allemaal nog komen.”
Dante: “Dat is lastig, maar aan de andere kant ook een schouderklop: we merken dat we aan het innoveren zijn.”
De NOS sliep in een Tiny Tim, bekijk hier hun reportage.
