Sommige mensen hebben een hobby en zijn daar dag en nacht mee bezig. Voor Maikel Beerens is dat zijn bedrijf Xilloc dat hij na zijn studie biomedische technologie startte.
Het bestaat nu negen jaar en inmiddels staat er een productiefabriek in het gebouw van een voormalige werkplaats van DSM op de Brightlands Chemelot Campus in Geleen. Het bestaat uit een serie apparaten waarvan de belangrijkste de 3D-printer is waarmee hij en zijn team dat inmiddels 11 medewerkers telt implantaten maakt voor het menselijk lichaam.
Het eerste implantaat is al negen jaar klaar: een afdekplaat van biocompatibele kunststof. Dat is materiaal waarop levend weefsel goed reageert en dat in de schedel gemonteerd kan worden nadat er bot verwijderd is vanwege bijvoorbeeld een tumor.
Deuk in je schedel
Voordat het Xilloc-implantaat bestond, kregen patiënten met een tumor in het schedelbot een implantaat van klei, zegt Beerens. Dat is moeilijk om goed te maken. Het paste vaak niet precies waardoor de patiënt er na de operatie last van kreeg. In filmpjes die met patiënten opgenomen zijn en op youtube staan is te zien dat ze klagen over hoofdpijn, een vreemde deuk in de schedel.
Door de werkwijze van Xilloc is dat allemaal niet meer nodig. De arts stuurt de patientendata digitaal door naar Xilloc, inclusief een ct-scan van de schedel. Daarop maakt Xilloc een ontwerp voor het implantaat. Zodra de arts het goedkeurt gaat Xilloc het implantaat printen met de 3D-printer en afwerken met de apparaten die het product glad en de geprinte constructie sterk maken. “We hebben onlangs een implantaat 24 uur nadat het besteld is geleverd”, zegt Beerens.
Niet alleen levert Xilloc de implantaten om de schedel na de operatie af te dekken. Ook maakt de start-up een zaagmal die de chirurg gebruikt om de tumor weg te zagen. Die schroeft de chirurg op de schedel waarna hij er met een zaag langs gaat zodat het uitgezaagde bot precies dezelfde vorm heeft als het implantaat. Dat wordt daarna direct geplaatst. ,,Vroeger moest de patiënt daarvoor opnieuw geopereerd worden, vaak wel twee weken later”, zegt Beerens. Met het product van Xilloc geneest de patiënt dus sneller en beter van de operatie.
Biomedisch cluster
De vraag is waarom de productiefabriek nu juist op de Brighlands Chemelot Campus in Geleen moet zitten. “Er zit hier een biomedisch cluster van bedrijven”, zegt Beerens. Dat sluit aan op de activiteiten van de oorspronkelijke eigenaar van het terrein, DSM, dat een grote biomedische tak heeft.
Zonder de investering van Chemelot in de pilot plant had Beerens zijn start-up niet kunnen ontwikkelen tot het bedrijf dat Xilloc nu is. “Voor de aanschaf van de 3D-printer en de andere apparaten in de fabriek zijn miljoenen nodig geweest. Dat konden wij nooit betalen. Ook is het niet zo makkelijk om daar investeerders voor te vinden. Die willen eerst zien of het werkt. Terwijl je de eerste jaren bezig bent met de ontwikkeling van het product. Daarna moet het door een klinische trial. In die periode maak je weinig omzet met dat product.”
Inmiddels is Xilloc een scale-up aan het worden, zegt Beerens. Dat betekent dat de productie opgevoerd kan worden en dat Xilloc er actief mee de markt opgaat.
3D-geprinte kaak
Niet alleen levert het bedrijf schedelimplantaten en bijbehorende zaagmallen voor chirurgen. Er zijn twaalf productfamilies, variërend van een pin van titanium die in een been gezet kan worden en waaraan een prothese geschroefd kan worden, tot een 3D-geprint kaakgewricht. “Daar hebben we jaren aan gewerkt, samen met de Rijksuniversiteit Groningen. Later hebben we ze uitgetest in daarvoor opgezette studies en zijn ze een klinische trial gegaan. In april hebben we het eerste gewricht daadwerkelijk geleverd.”
Veel concurrentie heeft Xilloc niet, zegt Beerens. In elk geval niet in Europa. “We leveren aan 81 ziekenhuizen in 15 verschillende landen.”
Zonder de investering van Brightlands, de Rabobank, de provincie Zuid-Limburg en twee particuliere investeerders die geloofden in zijn product was dat nooit gelukt, vermoedt Beerens “Ik heb een aantal VC’s gesproken die zeiden dat ze nog even wilden wachten. Die hebben nu wel spijt denk ik.”
Lees ook het eerste artikel uit deze serie: ‘Amerikanen en Chinezen kloppen aan in Geleen om innovatieve chemische technologie te testen’
