AI-generated image
Author profile picture

Boek dicht, lampje uit. Het is even voor twaalven. Rond dit tijdstip krijg ik meestal mijn slaaphormonen ‘toegediend’. Maar dit keer doen ze hun werk minder goed. Ja, ik ben moe, maar klaarwakker tegelijkertijd. Ik tuur een tijd lang in het duister, voordat ik me realiseer wat er met me aan de hand is. Ik ben gestresst. Flink ook. Mijn poging om in dromenland te belanden is tevergeefs. Terwijl ik woel en draai, mijn hartslag piekt, denk ik na over het laatste telefoongesprek met een vriendin. Over het artikel dat ik maar eens moest gaan uitwerken, voordat ik de deadline mis. En over compleet onzinnige dingen. “Had ik moeten reageren in de vakantie-groepsapp?” Nadat ik vijf keer wakker ben geschrokken uit een onrustige slaap, start ik ‘s ochtends met tegenzin de computer op om aan het werk te gaan. Ik voel me uitgeblust. En de wallen onder mijn ogen: die hadden wel weg mogen blijven.

Twee maanden geleden bevond ik me in dit scenario. Mijn leven bereikte een kookpunt. Gelukkig duurde het niet vreselijk lang. Inmiddels ben ik weer de oude.

Ik ben niet de enige die weleens naar het plafond staart voor het slapen gaan. Ongeveer een kwart van de Nederlandse volwassenen voelt zich regelmatig zeer gestresst. Door werk, te veel scrollen op sociale media, ziekte en de laatste jaren ook steeds vaker vanwege financiële problemen.

Intussen weet ik redelijk goed hoe ik mezelf tot rust kan brengen. Een spinnende kat op schoot doet wonderen, weet ik nu. Maar steeds vaker biedt ook technologie een uitkomst. Mijn zus raadde een app aan met meditatieve geluiden, uit het regenwoud bijvoorbeeld. Dat werkt beter dan ik had voorspeld!

Met de komst van onder meer AI en geavanceerde VR-technieken zal er in de toekomst echter nog veel meer mogelijk zijn dan eenvoudige apps. Laten we daar eens over nadenken. Hoe zou de wereld eruitzien, als… we ons stressmanagement zeer goed op orde hadden? Als we door middel van technologie, afgesteld op onze specifieke, persoonlijke situatie, rust vinden?

AI-generated image

Neurointerfaces en nanobots

Weg met de apps: we hebben iets veel effectievers ontwikkeld. Neurointerfaces ingebed in een minuscule, comfortabele hoofdband, die direct communiceren met ons brein. De hoofdband analyseert onze hersengolven en kan realtime stressdetectie uitvoeren. 

Dat klinkt al ingewikkeld genoeg, maar we doen er nog een schepje bovenop. De interfaces zijn gekoppeld aan nanobots in ons lichaam: te klein om met het blote oog te zien. Mocht er sprake zijn van stress, dan kunnen deze bots kleine doses kalmerende neurotransmitters vrijgeven, zoals serotonine of oxytocine. Direct in ons bloed. Ze verlagen het stressniveau nog voordat we er zelf bewust van zijn.

Next-level Google Home app

De hoofdband is daarnaast gekoppeld aan een geavanceerde versie van de Google Home app, zodat we de externe omgeving kunnen aanpassen aan onze behoeften op dat moment. Stel je voor: je komt thuis na een intense dag (vervelende mails, collega’s en klanten: we ontkomen er niet aan), en de hoofdband detecteert een verhoogd stressniveau. Automatisch komen de nanobots in actie, maar ook dimmen de lichten, begint je favoriete artiest te spelen op de achtergrond en verandert de temperatuur. Dit gebeurt allemaal zonder dat je een vinger hoeft uit te steken.

Een holodeck

Tot op zekere hoogte kunnen we dus onze omgeving controleren. Maar soms is het nog beter om even helemaal te ontsnappen aan de werkelijkheid. VR kennen we inmiddels allemaal, maar in de toekomst gaan we een stap verder. De meesten van ons zijn de trotse bezitter van een immersive holodeck, een beetje zoals in Star Trek, waarin we onze omgeving direct kunnen vervangen door een serene setting. Deze holodecks bieden niet alleen visuele en auditieve stimulatie, maar ook tactiele (tastzin) en zelfs thermische stimulatie. Dat zorgt voor een meeslepende ervaring. Ons brein kalmeert direct bij ‘aankomst’ op het strand, terwijl we een cocktail drinken en de zon voelen branden op onze huid.

Samenleving plukt de vruchten 

Heerlijk, een leven zonder extreme stresspieken. Maar de impact van deze technologieën reikt verder. Zo zijn werknemers minder vaak afwezig op het werk als gevolg van burn-outs. Bovendien is de levensverwachting van mensen met vier jaar gestegen. Hartaanvallen komen minder voor. En, ook niet onbelangrijk: het aantal echtscheidingen is drastisch gedaald. Minder stress leidt immers tot minder conflicten binnen relaties. We kunnen elkaar weer uitstaan!

Een balanceeract

Hoewel technologie ons helpt om stress effectief te beheren, betekent dit trouwens niet dat we volledig stressloos leven. Stresshormonen, zoals cortisol, spelen namelijk een cruciale rol in ons dagelijks functioneren. Het hormoon is essentieel voor het reguleren van onze energie, alertheid en reacties op noodsituaties. Ook helpt het om ontstekingen in het lichaam te verminderen. 

Oftewel: stress hebben we, tot op bepaalde hoogte, nodig. Gelukkig zijn we in de toekomst bedreven in het vinden van die ideale balans, mede dankzij onze slimme technologie. Tot die tijd moet ik het in ieder geval doen met een spinnende kat op schoot. Ik pak ‘m er vast bij!