Vier Nederlandse start-ups winnen trip naar Silicon Valley

Niet één, maar vier start-ups reizen deze zomer af naar Draper University in San Mateo, Californië. Zij wonnen de finale van de Draper’s Silicon Summer Pitch Prize. De winnaars gaan daar deelnemen aan de Draper University Hero Training. Een stoomcursus ondernemen van vijf weken. Ze krijgen onderdak op de campus, volgen verschillende workshops, ontmoeten experts en komen in contact met andere start-ups en investeerders in de VS. “De ervaringen en kennis die ze daar zullen opdoen, zijn echt onbetaalbaar”, weet Sven Bakkes van Lumo Labs, die deze competitie samen met de Draper University en Braventure organiseert.

‘Meer winnaars dan verliezers’

Zes start-ups hebben zojuist hun beste beentje voorgezet om de jury te overtuigen hen naar Silicon Valley te sturen. Op het podium staan Buster Franken en Sako Arts van Fruitpunch AI trots te grijnzen, ze zijn zojuist uitgeroepen tot winnaar van de Draper’s Silicon Summer Pitch Prize. Plots komt Andy Lurling van Lumo Labs het podium op. Hij legt uit dat de Draper University zo onder de indruk is van het niveau van de pitches vandaag, dat ze naast Fruitpunch AI nog eens drie finalisten uitnodigen. “We organiseren overal ter wereld dit soort pitchcompetities”, klinkt het via een videoverbinding vanuit de VS. “maar wat we vandaag gezien hebben, heeft ons echt verbaasd. Jullie mogen allemaal trots zijn wat jullie in zo’n korte tijd hebben bereikt.”

Lees hier meer over Fruitpunch AI

In de zaal een kreet van verbazing onder de deelnemers. Want ook Hable One (brailletoetsenbord voor smartphones), Roseman Labs (technologie om gevoelige data te analyseren zonder de gegevens daadwerkelijk te delen) en Loop Robots (autonome schoonmaakrobot met uvc-licht) mogen zich opmaken voor een trip naar Amerika ter waarde van zo’n 12.000 euro. De andere twee finalisten; Unpluq (een fysieke telefoonplug om schermtijd te verminderen), en Alphabeats (ontstressen met je eigen muziek door middel van neurofeedback) vielen buiten de prijzen.

Lees hier meer over Hable One

Verlaten High Tech Campus

Binnen in het Conference Center van de High Tech Campus is het bijna alsof corona niet meer bestaat. Bijna dan, want bij binnenkomst dringt de damp van desinfectie-alcohol meteen je neus in en het handjevol aanwezigen houdt netjes afstand en draagt mondkapjes. Buiten is de campus bijna helemaal verlaten. Op een paar eenzame werknemers achter een computer, een plukje achtergelaten fietsen en wat losse auto’s op de parkeerplaatsen na is het terrein uitgestorven.

Denk dit allemaal weg, beeld jezelf vervolgens een drukke Strip in en het is bijna als vanouds. “Ik blijf maar even doen alsof we hier met 500 man zitten”, zegt Job Nijs, directeur van Braventure, dat Brabantse start-ups helpt groeien, tegen het kleine groepje aanwezigen dat daadwerkelijk in het auditorium zit. “Hoe klein ook, ik krijg weer energie om eindelijk weer voor een publiek te staan.”

De jury boog zich over 24 inzendingen en na een uitgebreide online screening en beoordeling van videopitches kozen ze voor deze zes finalisten. Nu staan ze ineens oog in oog met de jury. “Heel erg mooi dat we jullie nu ook live kunnen zien. Deze interactie heeft iedereen gemist”, zegt Dagmar van Ravenswaay Claasen namens de jury. Ook voor de finalisten is het lang geleden dat ze voor een publiek hebben gestaan. Het is eventjes wennen.

‘Geloof je niet in je eigen product?’

Want waar een van de latere winnaars Freek van Welsenis van Hable One nog een beetje haperend begint, herpakt hij zich sterk met een persoonlijk verhaal. Van Welsenis, dat met Hable One een speciaal brailletoetsenbord bedacht voor slechtziende of blinde smartphonegebruikers, richt zich rechtstreeks tot de jury. “Mijn broertje en zusje hebben allebei te maken met een handicap. Ik heb me altijd afgevraagd hoe ik de wereld voor hen beter kan maken. Met technologie kan dat. Als jullie ons naar Draper sturen, zullen we misschien niet het meest succesvolle bedrijf worden. Maar we gaan wel de boodschap verspreiden dat we technologie in moeten zetten voor een betere wereld.”

Maar jurylid Eline Vrijland-Van Beest, zij verkocht in 2018 haar uitvinding NightBalance aan Philips en is vaker als jurylid bij dit soort competities te vinden, is niet meteen overtuigd. “Waarom worden jullie niet het grootste bedrijf? Geloof je niet in je eigen product?”

Spervuur aan vragen

Ook de andere finalisten krijgen een spervuur aan vragen van de jury over zich heen. Hoe blijf je je competitie voor? Waar haal je je geld vandaan? Hoe ziet het businessmodel eruit? En wat voor investeerders zoek je in Amerika? Naast Dagmar van Ravenswaay-Claasen van Borski Fund, een investeringsfonds dat vrouwelijke founders ondersteunt en Eline Vrijland-Van Beest, bestaat de jury uit:

• Nard Sintenie van Innovation Industries, een investeringsfonds dat zich vooral richt op technische start -en scale-ups.
• Frank Claassen van Newion, een Amsterdamse VC.
• Gert-Jan Vaessen van de Brabantse Ontwikkelings Maatschappij.

Volgens Nijs is deze vijfkoppige jury goed voor ‘misschien wel een miljard aan investeringen.’

Live interactie

Inmiddels staat Mark van de Vrede van Loop Robots op het podium. Hij weet dan nog niet dat hij later één van de winnaars zal zijn. Loop Robots is een Rotterdamse start-up en ontwikkelt zelfrijdende schoonmaakrobots die met behulp van UVC licht medische ruimtes ontsmetten. Van Vrede legt aan de jury uit hoe zij denken hun competitie voor te blijven. “Onze grootste concurrent is afhankelijk van derde partijen om zelfstandig te kunnen rijden. Wij ontwikkelen dit zelf. We hebben patent aangevraagd op een autonoom systeem. Het kan zelfstandig door een ruimte rijden, zonder dat deze vooraf gemapt hoeft te worden.”

Het verhaal van Loop Robots spreekt ook Buster Franken van Fruitpunch AI aan. Nadat hij klaar is met zijn eigen pitch en alle vragen van de jury heeft overleefd, laat hij aan Mark van de Vrede doorschemeren dat hij mogelijkheden ziet om samen te werken rond AI. De twee steken hun duimen naar elkaar op. Acheraf blikt Franken terug op dit moment: “Zulke interactie kan eigenlijk alleen in het echt, digitaal werkt dat niet. Super dat dit soort dingen weer langzaam terugkomen. Helemaal als we straks naar de VS gaan. Ik kijk er heel erg naar uit.”